Małe boisko do koszykówki

- Taka porażka. Aki żyj, bo będę cię reanimował - zachichotał i mocno się przeciagnął.
- Koniec na dziś, nie mam siły. Najwyżej jeszcze kiedyś pogramy - pomachał im i wyszedł z pomieszczenia.

- Żyję... Ale moje kolano nie... -mruknął próbując się podnieść, a miało być tak wesoło
- Idę do kuchni po lód... -mruknął z trudem się podnosząc i wychodząc z boiska

Westchnęła, patrząc za odchodzącymi chłopakami. Teraz już nie musiała chociaż ukrywać, że jej smutno, bo została tutaj sama. Podeszła po piłkę, po czym zaczęła beznamiętnie wykonywać jakieś najprostsze tricki, takie jak zwykłe kapki i "dookoła świata", czy jak to się tam zwie. Teraz sobie zdała sprawę, że pewnie znowu im przeszkadzała, a pewnie już dawno chcieli stąd iść. A teraz co? Jak zwykle siedzi sama. Spojrzała po pustym pomieszczeniu, bawiąc się piłką, jakoś tak bez emocji.

Obudził się kolejnego dnia i kiedy rozchylił oczy, rozejrzał się. No tak, wciąż był na boisku. Westchnął i przeciągnął się, wstając z podłogi. Zerknął jeszcze wokół i wyszedł z sali.

Westchnęła, chodząc po boisku z piłką przy nodze bez jakiegokolwiek celu. Zdziwiła się, że chłopak nawet jej tu nie zauważył, kiedy wychodził, no ale w sumie ona też nie ogarnęła, że usnął w trakcie gdy ona sobie tutaj ćwiczyła. Stanęła dosyć daleko od małej bramki i zaczęła ćwiczyć swoją celność. I tak nie miała ochoty nigdzie wychodzić na razie. Podejrzewała też, że wszyscy śpią, więc do kuchni jej się nie spieszyło. Chociaż z powodu odczuwania lekkiego głodu musiała zostawić piłkę i opuścić boisko, nie zaszła po drodze do pokoju, żeby się przebrać.

Obudził się i rozejrzał zdezorientowany. Nie wiedział jakim cudem udało mu się zasnąć na hali. Ziewnął cicho po czym wstał i ruszył do wyjścia.

Wszedł znudzony na boisko. Niby nie miał grać przez jakiś czas, ale to było silniejsze od niego. Ubrany w krótkie spodenki i bluzkę bez rękawów próbował trafić do kosza. Jedyne co mu wychodziło do wsady... O dziwo. Więc musiał nauczyć się czegoś nowego.

Wyszedł z boiska po jakimś czasie znudzony tym ze i tak mu nie szło ćwiczenie.

Takeshi nie mógł uwierzyć, jak odnowiona została mała sala do koszykówki przez jego nieobecność...
-Jak przez te pół roku się tu zmieniło...
Wyszeptał pod nosem z wielkim uśmiechem na ustach.
Następnie podszedł do wózka z piłkami ustawionego na 1/4 boiska, i wziął do rąk piłkę. Spoglądając na kosz szybko wyrzucił piłkę. Gdy ta jeszcze była w powietrzu wyrzucił "ciurkiem" 5 innych piłek, wszystkie z wyjątkiem ostatniej weszły do kosza bez dotykania obręczy. Ciągle miał w głowie myśl, gdzie są jego współlokator, oraz jego dawna przyjaciółka przecież zawsze przesiadywali na sali, miał wielką nadzieję że ich tu jeszcze dzisiaj zobaczy...

Wszedł ukradkiem na boisko. Widząc kogoś kogo jeszcze ani razu nie widział spojrzał niepewnie w stronę chłopaka.
- Dobry... -powiedział cicho wchodząc powoli do środka uważając czy ten przypadkiem nie jest negatywnie nastawiony czy coś...

-O, cześć...
Odłożył do wózka piłkę, którą już miał rzucić, i podszedł do chłopaka stojącego przy wejściu.
-Nazywam się Takeshimo Yamura, ale wszyscy mówią na mnie Takeshi... Z pewnych powodów musiałem opuścić akademik na pół roku, chyba jesteś nowy, co?

- Tak... Jestem nowy. Akihito Shiba, miło mi poznać. Możesz mówić do mnie jak chcesz. -lekko się uśmiechnął patrząc na wysokiego chłopaka. Czuł się taki mały... Dlatego też szybko przeniósł wzrok gdzieś indziej.

-Miło poznać, nie było mnie tu pół roku, więc nie jestem zbytnio na czasie... Ale za jakiś czas powinienem się za klimatyzować.
Powiedział z uśmiechem na ustach wpatrując się w sympatycznego blondyna.
-A tak w ogóle... Grasz w kosza?

- Gram... Chociaż pewnie ciężko w to uwierzyć patrząc na mój beznadziejny wzrost... -zaśmiał się nerwowo po czym spojrzał na piłki
- Chociaż nie mogę teraz za dużo grać przez moją niewielką kontuzję. -westchnął cicho nieco przygnębiony

- Na razie tylko obserwuję ale jestem w Rakuzanie. Tak zwanie nikt jeszcze nie widział jak gram. Nie liczę na bycie w pierwszym składzie. Gram dla zabawy. -zaśmiał się po czym lekko przeciągnął

-Rozumiem... Ja gram w Shutoku, po powrocie znacznie się poprawiłem, ale nadal wątpię że będę w pierwszej 5, są tu dużo silniejsi... A pro po, kojarzysz taką dziewczynę imieniem Kaira? Uczyła mnie grać, pewnie teraz jest dużo silniejsza niż kiedyś...
Powiedział z widoczną na twarzy nadzieją.

- Kaira? Wybacz... Nie kojarzę nikogo takiego. Krótko tu jestem więc cóż. Nie znam zbyt wiele osób tutaj. -westchnął po czym spojrzał w stronę kosza
- C o tutaj robiłeś zanim przyszedłem...? -zerka na niego pytająco

-Przyszedłem tu myśląc że będą tu moi dawni przyjaciele, ale widząc wózek z piłkami nie mogłem się powstrzymać przed kilkoma rzutami...
Powiedział z uśmiechem na ustach

- No cóż... Jak widzisz nikogo tutaj nie ma prócz ciebie i mnie. Dlatego jak chcesz to dalej sobie porzucaj.
Powiedział z lekkim uśmiechem patrząc na chłopaka.

-E tam... Na trening jeszcze przyjdzie czas...
Powiedział spoglądając na wózek z piłkami.

- A ja sobie chętnie poćwiczę. Chcę się nauczyć rzucać za trzy.
Zaśmiał się i wziął piłkę by spróbować. Oczywiście zakończyło się to totalną klapą.

Weszła na boisko. Zobaczyła dwóch chłopaków, których nie kojarzyła. Chociaż zaraz, jeden z nich chyba był w kuchni kiedy raz przyszła po wodę. Ale nie zdążył się jej przedstawić bo wróciła wtedy szybko do pokoju.
-Hej, jestem Akame. Widzę, że trenujecie. Czy będziecie mieć coś przeciwko, jeśli się przyłączę?-spytała

Widząc dziewczynę lekko się uśmiechnął.
- Ja nie mam nic przeciwko byś sie przyłączyła. Akame jesteś, dobrze pamiętam? Tak szybko wyszłaś źe nawet się nie przedstawiłem...
Mruknął nieco niezadowolony po czym wyciągnął do niej rękę.
- Nazywam się Akihito. Miło mi ciebie poznać.

Odwzajemniła uścisk dłoni chłopaka.
-Mi też jest miło, sorry za tamto czasami mam napady nieśmiałości-powiedziała
Następnie podeszła i wzięła sobie piłkę.
-Jak zwykle trenujecie? W sensie nwm 1v1 czy bardziej np. rzuty do kosza?-spytała