Kuchnia

Nieduże pomieszczenie z lodówką, mikrofalówką i paroma szafkami, jednak prawie zawsze jest w nich pusto.

*wszedł do Akademika, po czym skierował się do kuchni*
- Hej Kuroko, co chcesz na obiad ?

Kuroko wzruszył ramionami.
-Zjem wszystko, co ugotujesz- stwierdził.

- Powiedzmy, Sukiyaki. W szafkach pewnie pusto...
*przegląda szafki*
- ... a sam mam tylko takie składniki.
*poszedł do pokoju, po potrzebne rzeczy i rozpoczął gotowanie. Po około godzinie zawołał Kuroko*
- Kuuroko !

-Hm? Skończyłeś już gotować? -zapytał, patrząc się na Kagamiego.

- jasne, szybko mi idzie. Chodź. Siadaj. Już podaje.
*Kładzie porcję Kuroko i swoją na stół*
/Tak, wiem. Nie ma tu stołu. Załóżmy, że kupiony został xd\

-Dziękuję. -skinął głową, po czym zaczął jeść- Bardzo smaczne. Jesteś utalentowanym kucharzem- stwierdził.

- Dzięki. Przez te parę lat spędzonych sam nauczyłem się dużo rzeczy.
*Spojrzał na Kuroko, po czym wstał, by zjeść dokładkę*

Skończywszy jeść, wstał i umył naczynia w zlewie, po czym znów usiadł przy stole, cały czas obserwując Kagamiego.

- Dobra. 7 porcji powinno starczyć.
*wstał, zmył naczynia i usiadł przy stole, naprzeciwko Kuroko który cały czas go obserwował.
- Co jest ?

-Nic. -odparł- Tylko... Cały czas męczy mnie nasza rozmowa podczas powrotu do akademiku... -mruknął, znów odwracając wzrok i lekko czerwieniąc się- Czy... Czy zaczynając ten temat chciałeś się dowiedzieć czegoś konkretnego od Kise albo ode mnie...?

- Dowiedzieć, hmm... raczej nie. Raczej naprowadzić.
*Spuścił wzrok i zaczerwienił się bardziej od Kuroko*

-Naprowadzić...? -Kuroko spojrzał na Kagamiego- Co masz na myśli...?

- Nie no... nic z tego wszystkiego nie wyjdzie. Czuję to. Nie ma sensu chyba o tym wspominać. To wszystko popsuje.
*Opuścił głowę tak, aby Kuroko nie widział jego emocji*

Kuroko nie odrywał wzroku od Kagamiego.
-Huh?

- Bo wiesz. Nie wiem czy jestem gotowy powiedzieć coś takiego.
*Położył ręce na stole nachodząc jedna, na drugą i oparł na nich głowę mając cały czas spuszczony wzrok*

Kuroko kiwnął głową.
-Rozumiem -mruknął, nie odrywając wzroku od Kagamiego.

- Trapi mnie to od samego początku .

*idzie do kuchni*
*myśli*
Hm... przydało by się coś zjeść, ale co ? Gotować przecież nie umiem... *słyszy głosy docierające z kuchni*
Najwyraźniej ktoś jest w kuchni... może akurat będzie miał za dużo żarcia i się podzieli .
*wchodzi do kuchni*
-Yyy.... cześć . Mam nadzieje że nie przeszkadzam ?

- Aomine, witaj. Nie, nie przeszkadzasz. Głodny jesteś, co ? Tam jest jeszcze obiad. Chcesz to weź .
*Spojrzawszy na Kuroko, znowu się zarumienił*

Kuroko spojrzał na Aomine.
-Dzień dobry.

- Kuroko, gdybyś kogoś kochał, powiedziałbyś mu ?

Kuroko spojrzał na Kagamiego lekko zaskoczony. Jednak po chwili zaczerwienił się i wbił wzrok w stół.
-P-powiedziałbym, jeśli miałbym pewność, że ta osoba też mnie kocha...

- Dzięki ! Jeżeli mam być szczery to liczyłem na to że jakieś żarcie się tu dla mnie znajdzie, bo niestety gotować nie umiem w ogóle .
Może i Kagami powiedział że nie przeszkadzam, ale ja wiem, wiem że w czymś im przeszkodziłem . Czuję się dosyć niezręcznie .
- Etto... na pewno wam nie przeszkadzam...?

*Kagami walnął ręką w stół*
- Jedzenie jest w garnku. Chcesz to jedz. Nie to nie. Tylko się określ. Mam gotować więcej czy mnie bo będę robił to codziennie ! A Kuroko, a gdybyś chciał wiedzieć, zapytał byś się tak wprost ?
/Znikam na dwa tygodnie, pa !\