Karaoke

Westchnęła i zaczęła śpiewać razem z nimi. Matko, jak ona tego nie lubiła robić w czyimś towarzystwie.

Odetchnął z ulgą, gdy oboje zaczęli śpiewać razem z nim. Kontynuował więc, patrząc na tekst piosenki.

Śpiewał, mimochodem wplatając w słowa piosenki swoje wtrącenia.

Starała się nie patrzeć na widownię, żeby nie stracić głosu. Ściana, kwiatek, drzwi - nic więcej, tylko na to patrzyła, co by jej się głos nie załamał.

W końcu skończyli, więc ukłonił się nisko, szczerząc się szeroko.

Ukłonił się i przesłał całusa widowni.

Pomachała im i spieprzyła szybko ze sceny. Odetchnęła z ulga, siadając na kanapie.

Zszedł ze sceny, zaraz potem rozsiadając się obok Naomicchi.
- Wracamy do domu?

- Wracajcie. Mi coś nogi odmawiają posłuszeństwa.- mruknął, próbując wstać.

- Było tyle nie pić... - upomniała go.
- Niesiemy go? - patrzy na Kise.

- No jasne, przecież go tu nie zostawimy. Znaczy ja go zaniosę.
Zachichotał rozbawiony i przykucnął przed Violecchim.
- Wsiadaj na plecy.

Siadł na plecy Kise.
- Jestem królem świata, Naomi.- wyszczerzył zęby.

- Bo znowu walnę twoją głową o drzwi.
Zachichotał rozbawiony, wychodząc z nim z budynku.

- Mam paść na kolana? - wyszła za nimi, śmiejąc się z Violka.

- Jakieś drobne hołdy byłyby nie od rzeczy.- zachichotał.