Guten Morgen

Eric Schmidt ♦ 17 ♦ 167cm ♦ Uczeń Tōō ♦ Niemcy ♦ Pokój dwuosobowy

Aparacja

Niski szatyn o delikatnej, jak na sportowca, budowie ciała. Ma piękne, miodowe oczy, otulone gęstymi rzęsami. Jednak mimo ich ciepłego koloru, na ogół pozostają zimne i nieprzyjazne. Chłopak posiada bladą cerę, którą, gdyby nie liczne, aczkolwiek drobne znamiona, można by było porównać do porcelanowej. Delikatne rysy twarzy i średniej długości włosy sprawiają, że czasem mylony jest z dziewczyną (co wywołuje u niego wielkie oburzenie). Nie ma dnia, w którym nie założyłby koszuli i jeansów - pojawiają się one w różnorakich zestawieniach, w zależności od humoru, jednakże - pojawiają się one zawsze. Na prawym nadgarstku nosi zniszczoną bransoletkę z muliny. 

Charakter

Hm, jeśli ktoś chciałby określić chłopaka w dwóch słowach, z pewnością mogłoby to być - egocentryczny dupek. Eric nie przejmuje się nikim poza sobą. Nie zwraca na nikogo uwagi, nikim się nie interesuje. W szczególności irytują go ludzie niższej klasy. Traktuje ich nieszczególnie. Gdy już raczy się do kogokolwiek odezwać, są to słowa ociekające kpiną, sarkazmem i ironią. Jest zbyt pewny siebie, już nieraz się zdarzało, że przysporzył sobie przez to problemów; kiedyś nawet wrócil do domu z obitą mordą. Mimo nieprzyjemnej sytuacji, nie wyciągnął z tego żadnych wniosków. Wychodzi z założenia, że pieniądze rządzą światem i potrafią rozwiązać każdy problem. Niektórzy mówią o nim, że zabiłby się, gdyby spróbował skoczyć ze swojego ego na swój poziom IQ.

Krótka historia

Eric pochodzi z bogatej rodziny. Rozpieszczony jedynak, dla którego nikt nigdy nie miał czasu. Miał przyjaciółkę - pochodzącą z dużo biedniejszej rodziny - Marie, jednak nie pozwalano mu się z nią spotykać. Dziewczyna była wątłego zdrowia i pewnego dnia poważnie zachorowała. W przeciągu kilku dni zmarła. Początkowo Eric obwiniał o to siebie i swoich rodziców - miał wystarczającą ilość pieniędzy, by ją uratować, a nie zrobił tego - rodzice byli głusi na jego prośby. Po tym wydarzeniu stał się oschły i przestał się interesować kimkolwiek innym poza samym sobą. Dorastał samotnie, unikając ludzi - z myślą, że jest winien śmierci swojej jedynej przyjaciółki. Uciekał w różne nałogi. Jeden z jego znajomych od jarania grywał w kosza; to dzięki niemu Eric zainteresował się koszykówką. Jeśli nie pił ani nie palił, chodził na boisko i amatorsko grywał. Wszystko to nie trwało zbyt długo - chłopak zaczął przynosić hańbę ojcu, w dodatku coraz ciężej było okiełznać jego charakterek. Postanowiono się go pozbyć; tym oto sposobem wylądował aż w Japonii.

Słabe strony

♦ współpraca
♦ obrona - niski wzrost