Może kiedyś i nauczę się być silny

Axel Ledger ♦ 18 lat ♦ 199 cm ♦ Uczeń Seirin ♦ Islandia ♦ Dwójka

Aparycja

Mężczyzna ma dość jasną, żeby nie powiedzieć trupiobladą skórę. Nigdy się nie opala, chociażby spędził cały dzień w ostrym słońcu, skóra nie zmieni koloru. No. Wzrostem też odbiega od japońskich standardów, podobnie jest z akcentem i ogółem wyglądem. Mężczyzna ma naturalnie kruczoczarne włosy, które sięgają mu do karku, a grzywka przysłania błękitne oczy, jednak od jakiegoś czasu farbuje je na biało, bądź blond. Nosek jak i usta ma dość niewielkie. Umięśniony jakoś przesadnie nie jest, ale jest na czym zawiesić oko. Na co dzień nosi bluzy z kapturami, na których istnieją loga różnych zespołów, a pod tym koszulki, ewentualnie tank topy, także zespołów. Na tyłku dresy, bądź czarne jeansy, a na nogach przeważnie trampki. Zdarza mu się też wdziać garnitur.

Charakter

Osobowość Axela jest przeciwieństwem jego postury, sposobu bycia, ubioru. Owszem. Lubi chodzić w dresach i workowatych bluzach z kapturem na łbie, ale tylko z pozoru jest zły. Tak naprawdę jest to zamknięty w sobie, nieśmiały chłopczyk. Łatwo wprowadzić go w stan zakłopotania, a jego policzki nierzadko zdobi kolor dorodnego buraka. Jest też dość mrukliwy. W towarzystwie obraca się tylko kiedy musi, bądź ma dość samotności, co zdarza się dość rzadko. Jest też wtedy milczkiem. Woli słuchać innych, niż się udzielać, przez co często się o nim zapomina. Dość łatwo go zranić, a także doprawadzić do furii, bądź płaczu. W przeszłości się nad nim znęcano. Zarówno w domu jak i w szkole. Jest starsznie empatyczny, a wobec bliskich uczucia okazuje na każdym kroku. Nie ważne czy to złość, czy radość. Wszystko mogą wyczytać jak z otwartej księgi. Jednak przy zawieraniu każdej, nowej znajomości podchodzi "na chłodno".

Krótka historia

No cóż. Przyszedł na świat w dość.. No dobra, nie ma co owijać w bawełnę, w patologicznej rodzinie. Alkohol pojawiał się na stole częściej niż żarcie, dlatego od małego chodził głodni, a że urodził się w małej wsi to wszyscy znali jego starych. Przez to był wytykany i gnębiony w szkole, a w domu, który mógłby być jego azylem horror był kontynuowany. Matka, która poniżała go na każdym kroku i ojciec furiat, który po kilku kolejkach potrfił przypierdolić mu w zęby tylko dlatego, że spytał czy jest coś do jedzenia. Kiedy tylko dobił do 18 spierdolił z domu i wyjechał daleko, jak najdalej, do Japonii i w sumie tak trafił tu, do szkoły.

Słabe strony

♦ Łatwo go sprowokować
♦ I zdekoncentrować.

Mocne strony

♦ Podania
♦ Gra obronna jak i zbiórki
♦ Szybkość oraz drybling.

Ciekawostki

♦ Posiada żółwia, którego nazywa kluską, a to dlatego, że ów żółw wpieprza makaron jak szalony.
♦ Chłopak kocha śpiewać, a głos ma niesamowity, jednakże wstydzi śpiewać się publicznie.
♦ Gardzi Disco-Polo i nie uważa tego za muzykę.