Pokój nr. 0

Jeden duży pokój, który może pomieścić całą ferajnę... to znaczy wszystkich wczasowiczów.

Wszedł do pokoju i rzucił torbą z jedzeniem, zajmując sobie łóżko przy ścianie obok okna. Po chwili on sam do niego dotarł. Postawił obok bagaż i położył się na nim.

Wpadł do pokoju i rzucił się na łóżko naprzeciw Murasakibaracchiego, również obok okna. Co z tego, że nie wyhamował i walnął łbem w ścianę, zaraz potem padając na ziemię oraz cicho jęcząc z bólu. Ważne, że zajął już sobie łóżko.

Nagły hałas zakłócił jego spokój. Rozejrzał się i zauważył blondyna.
- Kise-chin, żyjesz? Wszystko w porządku?

Weszła cichaczem do pokoju, widząc tylko jeden z łóżkami, czy kanapami.
- Teeaa.... Szkoda, że namiotu nie wzięłam - załamała się.

- N... Nie, tylko trochę boli.
Jęknął, pocierając obolałe czoło. Pociągnął nosem, bo przecież nie mógł rozryczeć się jak dziecko. Zerknął na Naomicchi.
- Aż tak nie chcesz z nami spać?

- To chodź do mnie. Pogłaskam i przestanie boleć
Uśmiechnął się i usiadł na łóżku.
- Czemu nie chcesz tu być? Nie ufasz nam?

- Nie no wiesz, jedna dziewczyna i czterech facetów, niee, dziewczyna nie ma się o co bać - walneła walizkę na jedno łóżko, kurna pomiędzy nimi wszystkimi, a co.

- Szczególnie przy takich facetach jak my?
Zerknął rozbawiony na Naomicchi, oczywiście od razu korzystając z propozycji Murasakibaracchiego. Dopiero gdy obok niego usiadł, ściągnął rękę z obolałego czoła. Spojrzał na niego.
- Źle to wygląda?

- Przy NIM szczególnie - wskazała palcem na Kaoru.
- Niewyżyty seksualnie ostatnio... Te, chwila. Wy wszyscy ostatnio tacy jesteście - stwierdziła, siadając na łóżku.

- Przy mnie nie ma się czego bać.
Ponownie się uśmiechnął i spojrzał na czoło blondyna.
- Źle to na razie nie wygląda, ale będziesz miał iście pięknego guza.
Pogłaskał modela po głowie i przygarnął go ramieniem.
- Nie martw się wyjdziesz z tego.

- Dziwisz się, Naomicchi? Nie ma z kim pójść do łóżka.
Zachichotał rozbawiony i zaraz z szerokim uśmiechem przytulił się do Murasakibaracchiego. Mruknął zadowolony, czując jak ten gładzi go po włosach.
- Powiem, że to rany odniesione w walce. Jak myślisz, doda mi to coś do męskości?

Padła twarzą w poduszkę. Nie ma bladego pojęcia, jak ona z nimi tutaj wytrzyma, no ale jakoś trzeba. Żelazną trzeba trzymać, ot co! (taki tam tekścik z naszych nocowań w namiotach .-.)

- Na pewno doda. Możesz mówić, że próbowałeś walczyć ze mną.
Zaśmiał się, dalej głaszcząc blondyna po głowie. Zauważył, że jedyna dziewczyna już zdążyła się załamać.
- Dalej boli, Kise-chin czy może chcesz jeszcze buziaka w czoło?
Zapytał i ponownie się zaśmiał.

/ Ona nie śpi, ona się załamała .... >< \

//Lepiej?\\

/ Zdecydowanie \

Podniosła łebek niechętnie.
- Kogoś mi tu jeszcze brakuje... Violek się po drodze pogubił, czy co? Kaoru chyba też nie ma, nie? - rozejrzała się po pomieszczeniu.

- Może zasnęli w autobusie albo poszli się potopić do morza? My też jutro musimy iść.
Spojrzał na Murasakibaracchiego i kiwnął głową.
- Dobry pomysł, będą mieli do mnie szacunek.
Zachichotał rozbawiony i wskazał palcem obolałe miejsce. Wyszczerzył się szeroko.
- Dalej boli, więc poproszę pakiet z buziakiem w czoło.

Przyszedł do pokoju i rzucił torbę w kąt. Następnie położył się, opierając na niej głowę.

- O wilku mowa - zerknęła na spóźnialskiego Violka.

- Mogli się też zgubić, ale to mało prawdopodobne.
Uśmiechnął się szeroko, kiedy jedna zguba się odnalazła.
- Na plaży pewnie będziesz miał okazję na wiele takich pakietów, ale skoro nalegasz, to szkoda odmówić.
Zaśmiał się.

- Szukałem sensu życia.- mruknął i zaczął nawijać włosy na palec.

- I co, znalazł się? - położyła się na brzuchu, opierając łokciami na łóżku. co tam, że miała bluzkę na ramiączkach z dekoltem. xD (szantaż cyckowy <3)

- Teraz tak.- powiedział z szerokim wyszczerzem, patrząc na dekolt Naomi.

- Nie przesadzaj Murasakibaracchi, na pewno aż nie będzie. Poza tym jestem pewien, że nie znajdzie się drugi wielkolud karmiący mnie słodyczami i proponujący  taki pakiet.
Parsknął śmiechem i zerknął na Violecchiego.
- Cycki zawsze poprawiają ci humor?