Kuchnia

Zamrugał kilkakrotnie powiekami w zaskoczeniu, ale po chwili uniósł lekko kąciki swoich ust. Niektóre rzeczy się nie zmieniały. Wciąż lubił być czochranym.
- Mamy dzisiaj Biologię. - Poinformował chłopaka, wracając na ziemię i upijając łyka herbaty.

- Mhm. - pokiwał głową. Przyjął to do wiadomości, po czym odsunął krzesło i usiadł. Otulił dłońmi kubek. Przymknął oczy i przez dłuższą chwilę trzymał go przy twarzy, pozwalając, by para muskała jego twarz.
- W jakiej grasz drużynie? - zapytał ciekawy, otwierając oczy.

Na słowa chłopaka o kubku już nie odpowiedział tylko parsknął cicho śmiechem. Pokręcił głową.
- Tōō. - Odparł, gdy tylko dotarło do niego pytanie. Cóż... Nie musiał się jakoś specjalnie zastanawiać, gdyż odpowiedź była prosta. - A Ty? - Zapytał, co by to nie pozostać dłużnym.

- Shutoku. - odparł wesoło, a jego myśli na moment powędrowały do Shin-chana. Zastanawiał się, co słychać u tej jęczącej marchewki. Przez chwilę patrzył się w swoje odbicie w herbacie, po czym wypił ją do końca.
- Dogadujesz się z Aomine? - zagadnął chłopaka, po czym postawił kubek na stole.

Podrapał się w tył głowy, słysząc o Shutoku.
- Kiedyś należałem do tej drużyny, ale wyjechałem. - Powiedział z lekkim uśmiechem. To w sumie dziwne... Przez jakiś czas należeli do jednego zespołu, a się nie spotkali nigdy. Mógłby się tak teraz nad tym zastanawiać, ale chłopak mu nie dał.
- Nigdy nie rozmawialiśmy tak sam na sam. No i nie jest też on jakiś specjalnie rozmowny, a przynajmniej przy mnie. - Odpowiedział na zadane mu pytanie zgodnie z prawdą. - No, ale nic do niego nie mam. - Wyszczerzył się.

- O, naprawdę? - zdziwił się, ale po chwili uśmiechnął - Więc musisz przyznać, że to mili ludzie! - znów pokazał mu koniuszek języka. Chwycił kubek i wstał, by go umyć. Przez cały czas uważnie słuchał chłopaka.
- Hm, mnie się obiło o uszy, że czasem ciężko znaleźć z nim wspólny język. - stwierdził, odwracając się. Nie lubił rozmawiać z kimś, nie patrząc na niego. Przy jego jakże gwałtownym ruchu, wyleciało trochę spienionego płynu na podłogę, co jedynie skomentował cichym "ups".
- No, ale na dobrą sprawę, nawet największy burak może okazać się sympatyczny. - zachichotał, mając oczywiście konkretną osobę na myśli.

Ostatniego zdania już nie skomentował. Skinął głową na znak, że rozumie o co chodzi chłopakowi, a następnie chwycił za kubek i dopił jego zawartość. Oparł głowę na dłoniach. Jakiś taki senny się zrobił, ale nie chciało mu się iść do pokoju. Spać w kuchni też nie zamierzał, więc został już tak, siłując się sam ze sobą i mrużąc przy tym powieki. Ostatecznie przegrał tę bitwę. Opadł głową bezwładnie na stół, wpadając w objęcia Morfeusza.

Odwrócił się, by spłukać kubek i postawić go na suszarce.
- Wiesz... - zaczął jakąś swoją kolejną myśl, jednak zamilkł, gdy zobaczył, że chłopak zasnął. Skomentował to głośnym "awww!". Zgarnął jego szklankę ze stołu i wstawił ją do zlewu. Przez chwilę zastanawiał się, czy powinien coś z nim zrobić, ale na dobrą sprawę nawet nie wiedział, gdzie ten mieszkał, a wyglądał tak uroczo, że nie miał serca go budzić. Jedynie zdjął swoją bluzę, zwinął swoją ją w kłębek i delikatnie podsunął mu pod ją pod głowę, by nie leżał na twardym. Zerknął na zegarek, po czym wyszedł.

Ziewnął bezgłośnie, uchylając jeszcze ociężałe powieki. Wyglądało na to, że jednak zasnął. Mruknął coś niezadowolony, chowając swoją twarz w... No właśnie... W czym?
- WOAAAH ~ Mięciutkie. - Wymsknęło mu się, po czym podniósł się do pozycji siedzącej. Zerknął na materiał przed sobą. Chwilę zajęło mu nim reszta jego zmysłów się obudziła. Dopiero wtedy rozpoznał do kogo należała bluza. Uniósł lekko kąciki swoich ust. Będzie musiał podziękować. Niestety nie wiedział, gdzie szukać chłopaka. Cóż... Przechowa ją póki właściciel się nie znajdzie. Wstał, wziął ze sobą odzienie i wyszedł.

Wszedł do pomieszczenia, mocno się przy tym przeciągając. Zrobił sobie kawy i usiadł na parapecie, rozglądając się. Dawno tak własciwie nie widział swojego kota; będzie musiał iść w najbliższym czasie i go poszukać. Mimo to nawet nie ruszył się z miejsca, bo po prostu mu się nie chciało.

Po raz kolejny nie było go w akademiku jakiś czas tym razem ze względu na badania. Z jednej strony nie było żadnej różnicy, zaś z drugiej nie bardzo wiedział co się w tym akademiku dzieje. Wszedł spokojnym krokiem do kuchni, praktycznie będąc niewidzialnym. Rozejrzał się, ale jak zwykle wszyscy spali. Nie myśląc nad tym jakby śpiących obudzić, przygotował sobie kubek kawy i usiadł przy stole, zajmując się popijaniem napoju.

Obudził sie, bo mimo wszystko usłyszał, jak ktoś robi sobie kawę. Uśmiechnął się szeroko do Kuroko, a następnie mocno przeciągnął.
- Doberek~ Jak tam? - zapytał, mrużąc przy tym delikatnie swoje oczy. Podparł podbródek na dłoni, starając się nie ziewać.

Podniósł wzrok znad kubka kiedy usłyszał znajomy głos. Spojrzał na blondyna, upijając łyk swojej kawy i zastanowił się nad odpowiedzią.
- Dzień dobry, Kise-kun. - przywitał się i przy tym lekko skinął głową.
- Dopiero wróciłem więc nie jest źle. A u Ciebie? - spytał z typową dla siebie maską obojętności, zajmując się piciem kawy.

- Dooopiero wróciłeś? - spytał, unosząc brew w górę i chcąc w ten sposób pokazać, aby Kuroko rozwinął swoją wypowiedź. Sam wzruszył ramionami.
- Jutro jadę na dwudniową sesję~ Nie mogę się już doczekać~! - pisnął szczęśliwy, rzeczywiście na samą myśl o tym mając dobry humor.

Skinął głową na pytanie blondyna. Nie wiedział po co chłopak chciał wiedzieć coś więcej, ale nie była to tajemnica.
- Byłem na badaniach bo noga nie przestawała mnie boleć. - wyjaśnił spokojnie i upił łyk napoju. Widząc entuzjazm przyjaciela, sam lekko uniósł kąciki ust.
- Przynajmniej nie będziesz się nudził. - przyznał, podpierając głowę na dłoni.

- Aaa, ta noga - mruknął, przypominając sobie o małej kontuzji chłopaka, której doznał ostatnio, gdy wybrali się na strych.
- No i co? Powiedzieli ci coś na ten temat, czy nie bardzo? - spytał.

-------

https://kuroko-no-basuke.forumpl.net/viewtopic.forum?t=1012