Parking przed domkiem.

Tak więc wyobraźmy sobie że minęły jakieś 2 godziny jazdy. Autobus w końcu stanął na parkingu pod ich domkiem.

Oczywiście zerwał się z siedzenia jako pierwszy, wypadając z autobusu żeby pooglądać widoki. Chwycił jeszcze swoją torbę, rozglądając się dookoła.

/ Zepsułeś mi dramatyczną pogawędkę w autokarze ;-; \

// Sorry, nie widziałem D:

Wyszedł z autobusu i przeciągnął się. Przez całą jazdę zdążyły mu już zdrętwieć nogi. Wziął swoje rzeczy i udał się w stronę pokoju.

Wyszła jako kolejna, a od razu przywitał ją chłodny i przyjemny wiaterek.
I teraz sobie zdała z czegoś sprawę.
- Czemu jestem tutaj jedyną dziewczyną? - stanęła jak wryta.

- Spokojnie, Naomicchi. Po prostu nikt inny nie chciał z nami jechać.
Uśmiechnął się słodko i niemal wbiegł do środka, szukając ich pokoju.

Obudził się w pustym autokarze, czując się jak na łodzi w czasie sztormu. Z jękiem wyszedł z blaszaka i skierował się do bagażnika.
Zabrał swoją walizkę i bez pośpiechu ruszył do domku.

Wrzucił torby do bagażnika, zaraz potem włażąc do stojącego już autobusu. Posadził śpiącego Kaorucchiego na jednym z foteli, biorąc ze sobą Amfę, żeby królik się nie bał i siadając w samym tyle.

Wylazł z domku i rzucił mu ostatnie spojrzenie. Szybko wrzucił bagaże do autobusu i wbiegł do środka. Usiadł na samym końcu.

Wniósł dziewczynę do autobusu i posadził ją na jednym z siedzeń. Sam skoczył do pokoju po torby. Wrócił, wrzucił je do bagażnika i siadł z tyłu pojazdu.

Otuliła się kocykiem i wtuliła w siedzenie, kuląc się w kłębuszek.

- Więc jedziemy - wyszczerzył się do nich, gdy autobus ruszył. Zaczął z nudów kręcić się na siedzeniu, głaszcząc uspokajająco królika.

- Kiedy wrócimy?- zaczął skakać z przejęciem po fotelu.

Kaszlnęła w kocyk, kuląc się na dwóch siedzeniach gdzieś bardziej z przodu.

- Pewnie gdzieś za pół godzinki - stwierdził, przypominając sobie jak krótko jechali z akademika tutaj.
- Ale fajnie było. I nie zapomnę ci tego stroju pokojówki, Violecchi.

- Wyglądałeś słodko w tym stroju.- zarechotał i popatrzył z troską na dziewczynę.
- Ale odegrasz się, Kise.- zwrócił się znów do chłopaka i parsknął śmiechem.

- Jak ja ci się odegram, to będziesz na naszych oczach wkładał sobie ogórka do tyłka - uśmiechnął się wrednie.

Zwinął się na fotelu z zamiarem ucięcia sobie drzemki.

- Nie ma takich zadań. Nie można tak.- uśmiechnął się niepewnie do Kise.

Oparła głowę o szybę i patrzyła się na ciemną trasę nieprzytomnym wzrokiem.

- Dla mnie nie ma niemożliwego - uśmiechnął się wrednie i popatrzył po ludziach, jakoś dziwnie dzisiaj cichych.

Odruchowo zasłonił tyłek.
- Tylko nie moje dziewictwo.- otarł wyimaginowaną łezkę.

- Powinienem teraz zaśmiać się jak szatan? - parsknął śmiechem, a gdy wyglądnął za okno wreszcie zobaczył, że już zbliżają się do akademika.

- Powinieneś.- skinął głową i przylepił się do okna.

// Przenosim się do akademika XD