Miejscówa pod lasem.

-Poczułem się taki biedny i maltretowany - zachichotał cicho, dźgając Violechiego w żebra. Zaraz potem zerknął na Kaorucchiego.
- Dzieńdobrywieczór - ziewnął cicho i pomachał mu ręką.

I ona się podniosła, przez krzyki chłopaków.
- Huu? Co się dzieje? - przetarła zaspane oczka.

- O, pasztet biega po trawie.- ucieszony patrzył na królika.

-Która godzina, ciolki~?-ziewnął na całą japę i niczym dżdżownica dopełzł do reklamówki z piwkiem. Wziął sobie butelkę, pociągając łyka tak na rozbudzenie i od razu wcisnął mordkę w poduszkę. Poranny stan-nie-do-życia~

- To nie pasztet, to moja żona! - walnął Violecchiemu przez łeb, zaraz potem przyglądając się królikowi jak zaczarowany. Pomachał jeszcze do Naomicchi i rzucił okiem na wyświetlacz swojego telefonu.
- Już czwarta, śpiochu.

- To pasztet. Ma uszy, różowy nosek i kica. Czyli to pasztet. Pasztety tak wyglądają.- popatrzył zdziwiony na Kise.

- Ej, ni wysywajcie klocićka.... - syndrom kaca: zachowywanie się jak dziecko. Cholera, czemu ona czasem musi tak mieć?

- Nie wyzywamy, to pasztet przecież.- westchnął.

-Tak wcześnie~? Boże~ Za jakie grzechy~?-jęknął patrząc po wszystkich naćpanymi ślepiami.
-Dziwię się, że nie spierdolił~-wymamrotał mrożąc wzrokiem zwierzaka. Z jednej strony chciał się go pozbyć, a z drugiej ryczałby jak dziecko, gdyby uciekł. Gorzej niż baba z okresem~

- Violecchi, nie bądź dla niego taki okrutny! - wymamrotał i od razu przytulił do siebie królika, szepcząc mu o tym, jaki jest słodki.
- Obawiam się Kaorucchi, że tak łatwo się go nie pozbędziesz.

Zaczęła się bawić swoim językiem, żeby przestał robić z niej dziecko. Rozciągała go i robiła z nim dziwne rzeczy.

/XDD\

- Przecież to pasztet, on mnie nie rozumie.- wyszczerzył zęby.

Trzepnęła Violka w głowę, dość lekko, ale nic nie mówiła. Nie mogła, bo sepleniła jakby jej język związali.

-Muraś i Kudłacz szybko się z nim uwiną~-wzruszył ramionami, opróżniając butelkę i wziął następną, sącząc powoli.
-Za ile wracamy~?-mruknął ziewając.

- Naomicchi, Violecchi na pewno wolałby, żebyś coś innego robiła z tym językiem - zachichotał rozbawiony, głaszcząc i przytulając do siebie królika.
- Możemy nawet teraz wrócić, trzeba się jeszcze spakować i rozwalić pół pokoju na pożegnanie.

Wpakowała sobie język do ust szybko, odwracając głowę zarumieniona.
Rzuciła w Kise pustą butelką po Daniellsie.

- Ała. Wolisz paszteta ode mnie?- jęknął do dziewczyny z nieszczęśliwą miną i pomasował się po obolałej głowie.

Pokręciła energicznie głową. Nie mogła za cholerę nic powiedzieć, więc pozostało jej tylko przeczyć skinieniem głowy.

- Powiedz coś, Naomi.- zachichrał się wrednie.

Pokręciła głową przecząco, patrząc się w ziemię.

- Mów, mów.- uśmiechnął się do Naomi radośnie i siadł tuż obok niej.

Ziewnął leniwie się przeciągając i wstał z ziemi. Kij, że miał pewno trawy w kudłach.
-Pójdę przodem~-jęknął nieprzytomny i chwiejnym krokiem ruszył w stronę cywilizacji, chcąc jeszcze odwiedzić jedno miejsce.

Jęknął, gdy dostał butelką w łeb. Sam jakoś zebrał się z ziemi i przeciągnął, wsuwając sobie do dużej kieszeni bluzy królika i biorąc wszystkie koce.
- Idziemy, chyba że chcecie jeszcze trochę czasu spędzić w krzaczkach - mrugnął w ich stronę okiem, zaraz potem idąc w stronę domku.

Pokrecila głową, nie mając zamiaru nicmówić.
- Ni - szepnęła.

- Czemu nie? Słodko mówisz.- przytulił mocno dziewczynę.