Szkolna siłownia

Można znaleźć tu wiele interesujących przyrządów, jak również na chętnych czekają bieżnie, rowerki, sztangi, steppery i maszyny siłowie. Nie brakuje także mat i materaców.

Akari od początku wiedziała, gdzie iść. Już rok temu chętnie spędzała tu wolny czas i musiała przyznać, że siłownia jest świetnym sposobem na zachowanie formy, zwłaszcza sportowców. Dziewczyna rozejrzała się po pomieszczeniu, nastawiła płytę System of a Down w boom-boxie, po czym zaczęła się rozciągać w rytm muzyki. Nic ją tak nie nakręcało do działania jak rock i metal. Przydają się zwłaszcza przy sprzątaniu

Jakiś czas później...

Po porządnej rozgrzewce zbadała wzrokiem i rękami stan swojego ciała. No tak, uda wydają się jakby ciut większe- trzeba spalić co nieco. Akari bez zastanowienia podłączyła bieżnię i ustawiła program na szybki spacer.

Następnie...

Zajęła się mięśniami poszczególnych partii ciała: wpierw kończyny górne- tutaj sprawę załatwiły maszyny siłowe i parę powtórzeń ze sztangą.

Aż w końcu...

Postawiła na serię brzuszków. A że była już dość zmęczona, to na nich zakończyła dzisiejszy trening. Wyłączyła muzykę i wyszła z pomieszczenia.

*Wchodzi i rozgląda sie*
Od czego zacząć?
*Po 5-minutowym zastanowieniu poszedł na bieżnie i ustawił na największe obroty*
Fuck, trochę za szybko, ale daje rade
*Walnął ryjem o bieżnię i spadł na ziemię*
Ała.....

*Poszedł od razu na maszyny siłowe i dał sobie 60 kg*
Seria 100 takich i koniec na dzisiaj.
*Po 20 minutach wykonał taką serie i wyszedł zmęczony z siłowni*
Chyba pójde sie przebrać i na miasto.
*Idzie do pokoju*

Szukając pomieszczenia zdatnego do treningu znalazła siłownię. Weszła do środka i zaczęła rozgrzewkę. Skłony, przysiady, rozciąganie... Ogólnie takie ćwiczenia. Piętnaście minut później weszła na bieżnię. Ustawiła prędkość na średnie obroty i truchtała tak przez jakieś pół godziny. Po tym zmęczona zeskoczyła z urządzenia i wzięła łyka wody. Znów zrobiła kilka ćwiczeń rozciągających i podeszła do drążka. Z krótkimi przerwami podciągnęła się na nim 50 razy i wróciła na ziemię. Zrobiła kilka brzuszków i wstała rozglądając się. Po chwili namysłu stwierdziła, że nic więcej nie ma tu do roboty i wyszła szukając sali, by poćwiczyć grę.

Znudzony szlajaniem się po mieście, przypętał się do liceum i od razu odszukał siłownie. Dawno nie ćwiczył, a masę już miał to rzeźbienie można zacząć. Zrobił szybką rozgrzewkę i wziął się za podnoszenie ciężarków niczym Pudzian z rodowodem. Po godzinie ćwiczeń miał dość. Otarł czoło z potu i wyszedł z sali, kierując się akademika, marząc tylko o ciepłym prysznicu.

Wszedł na siłownię po wypadzie na miasto. Znalazł w końcu to czego szukał - pracę, która mu odpowiadała, jednak musiał od tej pory dużo ćwiczyć. Podszedł do sztang i ciężar sobie ustawił na jakieś 50kg. Położył się na stojaku i zaczął wykonywać serię.

Do Muto przyszedł sms: "Gdzie jesteś? Kyoji."

Przerwał ćwiczenia i szybko odpisał. Powrócił do swoich zajęć.

Wszedł na siłownię, poprawiając swoje jasne rozczochrane włosy. Cicho coś na nie klnął, że nie chcą się ułożyć jak im każe. Kiedy tylko zobaczył Muto, podszedł do niego i zielonymi teraz już tęczówkami przyjrzał mu się.
- Możemy pogadać? - zapytał.

Dalej podnosił ciężary i był cały mokry od potu. Każdy mięsień na jego ciele był widoczny. Gdy zobaczył chłopaka, z trudem odłożył ciężary na bok i podniósł się do siadu.
- O co chodzi?

Przez dłuższą chwilę przyglądał mu się uważnie, aż w końcu postanowił się odezwać.
- O Naomi. Słyszałem, że się pokłóciliście. Wiem, że nie powinienem się wtrącać, ale nie chcę byście oboje byli smutni.. Dlatego chciałem z Tobą porozmawiać. Poza tym, serio chcesz na niebiesko się farbnąć? - zapytał w końcu, unosząc lekko brew ku górze.

- Nie. Po prostu wkurzył mnie ten fakt, że nie zapytała się mnie o zdanie, a ja mam się jej jakoś słuchać w kwestiach wyglądu. - Mruknął, masując obolałe mięśnie i patrząc na niego.

Przewiercał go wzrokiem zielonych tęczówek. Dość szybko się przyzwyczaił do tych soczewek. Zastanowił się przez chwilę.
- Muto odpowiedz mi na jedno pytanie. Przeszkadza Ci jej wygląd? - zapytał i myślał przez chwilę nad drugą częścią jego wypowiedzi.
- Nie to, że słuchać, ale ona pomyślała, że naprawdę chcesz się przefarbować na niebiesko, a ten kolor do Ciebie nie pasuje. - odparł.

- Nie, nie przeszkadza mi. Jeśli tak sądzi, to ten fakt mnie smuci. - Westchnął, przeciągając się. Nadal był chory, jednak siłownia miała ogrzewanie i nie miała okien, więc nie miał jak się przeziębić. Ściągnął przepoconą koszulkę i rzucił w kąt.

- Właśnie tak twierdzi.. Ja wiem, że się myli, Yasuo i Yuu też to wiedzą. Ty także to wiesz, ale ona jest taka smutna, że jej się wydaje, że ona Ci się nie podoba. - odparł, sam nieco zdołowany tym faktem. Nie lubił żadnych kłótni, ale musiał ich pogodzić. Zmarszczył lekko brwi.
- Ja też czasami nie potrafię, ale przecież każdemu się zdarzy tego nie odróżnić. To nie jest powód do kłótni. Pogódźcie się, to jest najlepsze wyjście. - położył dłoń na barku przyjaciela, patrząc na niego.

Westchnął, słysząc jego słowa.
- To naprawdę smutne. - Mruknął, łapiąc się za głowę. Zerknął na Kyojiego.
- Mógłbyś jej przekazać, że wrócę jutro? Dzisiaj spędzę noc tutaj. - Powiedział, powoli się podnosząc. Chłopak może sobie wszystko skombinować.

- Tak, smutne. Nie obchodzi Cię to? - zapytał, ale widząc jak chłopak łapie się za głowę, zmartwił się.
- Głowa Cię boli? - zadał kolejne pytanie, ale zmarszczył brwi.
- Masz zamiar całą noc ćwiczyć? - uniósł brew ku górze.

- Oszalałeś? Mnie by to nie obchodziło?! - Jęknął, znów opadając na krzesło. Popatrzył na niego raz jeszcze.
- Tak, ale nie przejmuj się. I nie, nie mam zamiaru całą noc ćwiczyć. Mam zamiar się ukarać i tyle.

- Nie wiem. Wyglądasz jakbyś miał na wszystko wyjebane. - mruknął, przyglądając mu się uważnie.
- Jak mam się nie przejmować? Skoro głowa Cię boli, wracaj do akademika. Powinieneś odpocząć. Ukarać? Niby jak? - zmierzył go uważnym spojrzeniem.

- Jestem zmęczony tym, co się wokół mnie dzieje po prostu. Nic więcej. - Mruknął, dalej się na niego patrząc.
- Nie wrócę, przepraszam, ale nie. Byłem zły dla niej i muszę za to teraz ponieść karę. A jaką to sobie wymyślę.

- Zmęczony? Chyba wiem, co czujesz. Ja psychicznie jestem wykończony. Jeszcze trochę i wyląduję albo dwa metry pod ziemią, albo w wariatkowie. - westchnął cicho.
- Muto ja też się martwię. Jesteś moim przyjacielem i nie chcę byś się męczył, jak jesteś chory, więc albo wrócisz do akademika dobrowolnie, albo zaciągnę Cię siłą. I nie powinieneś się karać, tylko ją przeprosić, jasne?

- Błagam Cię, pozwól mi dzisiaj tutaj zostać. - Jęknął, łapiąc się mocniej za głowę. Nie miał siły, żeby wrócić do akademika, był wykończony.

- Nie, nie pozwolę Ci. Chodź, wracamy. - odparł i podszedł do niego, biorąc go pod ramię. Widział, że chłopak nie jest w zbyt dobrym stanie, więc pomoże mu przynajmniej dojść do pokoju.
- Napiszę do Yasuo, żeby powiedział Naomi, by przyszła do Twojego pokoju. - dodał po chwili, spoglądając na przyjaciela.

- Błagam... - Jęknął, odsuwając się powoli od niego. Nie chciał teraz wracać do akademika, nie miał sił nic tłumaczyć. Jutro to załatwi.
- Napisz mu, żeby powiedział, żeby się o mnie nie martwiła. - Powiedział, podchodząc do bieżni i opierając się o nią.