Pokój numer 188; Kyoji Kusatsu i Jeremy Green.

Spojrzał na chłopaka z miną jakby nie wiedział o co mu chodzi, po czym przystawił kubek z kawą do ust i napił się.
- Jaki kit? Jaki kit? Panie kochany! Tyś jeszcze kitu nie widział u mnie.
- Poinformował swojego kompana, szczerząc się szeroko przy tym.

- Nie byłbym pewny! - stwierdził rozbawiony i zabrał mu kubek, jaki odstawił na biurko. Potem dobrał się do jego boków, łaskocząc go. O dziwo nawet był w dobrym humorze.

- Kawcia ~ Oddaj!
- Zawołał zrozpaczony za swoim kubkiem, kiedy został mu bezczelnie zabrany z dłoni. Jakby tego było mało to jeszcze zaczęto go łaskotać. Skandal! Niestety był na tyle drobnej postury, że nie potrafił się obronić przed atakiem chłopaka. Zaczął się wiercić jakby szatan go opętał i śmiać się wniebogłosy. Nawet poleciało mu kilka łez po policzkach.

- Nie ma mowy~! - odpowiedział, śmiejąc się i łaskocząc go. Nie pozwalał aby go odepchnął, co jak co, ale miło było tak posłuchać jak chłopak się śmieje. Nie chciał żeby miedzy nimi były jakieś spięcia.

Zabawa, zabawą ale on naprawdę miał już dość. Zrobił się siny na twarzy i nie miał już kompletnie sił, a mimo to dalej się śmiał.
- P-PROSZĘ... JA... JA JUŻ NIE MOGĘ!
- Wykrzyczał z przerwami na niekontrolowany śmiech. Ten Kyoji to jednak był okrutny.

Kiedy zauważył, jak chłopak mu w tym momencie zaczął sinieć, zmartwił się, dlatego niemal od razu zabrał ręce.
- Wybacz. Chyba trochę za długo Cię łaskotałem. - przyznał, śmiejąc się zakłopotany. Potem przeczesał jego włosy z lekkim uśmiechem.

Odetchnął z ulgą, gdy cały ten koszmar się skończył. Bezwładnie opadł całym ciałem na łóżko, a zaraz po tym przekręcił się na brzuch. Ta "zabawa" go całkowicie wykończyła.
- Nie mam czego.
- Mruknął, przymykając oczy. Nie trzeba było czekać długo, aby pogrążył się we śnie.

Przyjrzał mu się uważnie z delikatnym uśmiechem na ustach.
- Pewnie. - odparł cicho, a widząc zaraz jak jego towarzysz sprzed chwili zasnął, tylko przechylił głowę lekko na bok. Taki uroczy widok sprawił, że aż schylił się i delikatnie ucałował go w czubek głowy. Następnie przykrył go kołdrą i wstał z łóżka, wracając na parapet i kontynuując pracowanie nad swoją piosenką.

Przed otwarciem oczu wymruczał coś niezrozumiałego pod nosem. To był znak, że powoli wracał do żywych. Podniósł się do siadu, przetarł powieki, a następnie przeciągnął się kilka razy. O dziwo nie czuł się ani trochę wypoczęty, ale możliwe, że to wina pogody jaka panowała za oknem. Odkrył się z kołdry i zsunął nogi na ziemie. Coś mu tu jeszcze nie pasowało. Spojrzał na to w co był ubrany. No tak... Nawet nie wiedział kiedy mu się zdarzyło odlecieć, więc to nic dziwnego, że spał w ciuchach. Westchnął przeciągle.

Całą noc i aż do tego momentu chłopak nie spał. Wciąż pracował nad piosenką. Miał tylko część i sporo jeszcze brakowało, więc nie mógł sobie pozwolić na odpoczynek. Poza tym starał się zachowywać na tyle cicho, aby nie zbudzić szatyna. Dopiero kiedy usłyszał jak ten się zaczął budzić i usiadł na łóżku, skierował na niego wzrok.
- Dzień dobry, śpiochu. Wyspałeś się? - spytał, posyłając mu ciepły uśmiech i odłożył kartki, schodząc z parapetu.

Przeniósł spojrzenie swoich zielonych tęczówek na twarz Kyojiego, gdy ten się odezwał. Uśmiechnął się lekko.
- Dzień dobry. Jako tako.
- Odpowiedział, podnosząc się z łóżka i po raz kolejny przeciągając. Będzie musiał wziąć prysznic.
- Jak tam piosenka?
- Zapytał, podchodząc do swojej walizki. Wyciągnął z niej wszystkie potrzebne mu kosmetyki, jakieś ubrania oraz ręcznik.

- No za wygodnie to na tym łóżku nie jest. - zaśmiał się lekko i wcisnął dłonie w kieszenie swoich spodni. Na jego pytania jednak cicho westchnął.
- Tak średnio, szczerze mówiąc. Nie mogę jej skończyć. Siedziałem całą noc i nic. - przyznał i zaraz oparł się bokiem o biurko by przyjrzeć się w spokoju szatynowi.
- Jakieś plany na dziś?

Zmartwił się trochę faktem, iż chłopak miał zastój w swojej twórczości. Co innego gdyby nie była to jego praca i czas by go za bardzo nie naglił. Zastanowił się przez chwilę co on robi w takich momentach, ale jakoś nic mu nie przychodziło w tej chwili do głowy.
- Wziąć prysznic i... W sumie to tyle.
- Odparł, śmiejąc się cicho.

Widząc jak trochę się zmartwił, pokręcił ze zrezygnowaniem głową i dłonią rozczochrał jego włosy. Nie było się czym przejmować, przynajmniej szatyn nie miał czym.
- Jak jesteś głodny to możemy gdzieś skoczyć coś zjeść. - stwierdził i sięgnął z biurka dwie tabletki, wciskając je sobie do ust i popił swoją wodą.

Zarumienił się lekko na skutek rozczochrania jego włosów przez chłopaka. Podszedł do wyjścia wraz ze swoimi rzeczami i spojrzał na rudowłosego.
- Jasne. Tymczasem masz jeszcze jakieś pół godziny na dalsze pisanie.
- Powiedział, wytykając język do chłopaka. Zaraz po tym wyszedł z pokoju.

- No dobra, ale pewnie nic nie wymyślę. Będę czekał. - rzucił za nim i z lekkim uśmiechem podszedł do swojej szafy. Wyciągnął z niej czyste ciuchy i przebrał się. Westchnął ciężko i schował swój notes do szuflady biurka, po czym usiadł na łóżku, zaciskając w dłoni telefon, aby poczekać na Yuu. W tym czasie odrobinę się zdrzemnął, ale wiedział, że usłyszy jak chłopak przekroczy próg pokoju.

Wszedł do pokoju, czyściutki i pachnący. Gorący prysznic zawsze dawał mu sporo energii. Odstawił swoje rzeczy do walizki, a następnie zwrócił się do chłopaka.
- Ooo Ty. Obijasz się.
- Stwierdził żartobliwie, grożąc rudowłosemu palcem.

Trochę szatynowi to wszystko zeszło, więc w sumie zasnął na tyle, że nie usłyszał jak chłopak wszedł do pokoju. Dopiero jego słowa zaczęły go wybudzać. Uchylił powoli powieki i skierował wzrok na niego, nie wyłapując żartobliwego tonu.
- Wybacz. Byłem odrobinę zmęczony. To jak? Idziemy? - spytał, wstając z łóżka i przeciągając się.

Słysząc odpowiedź chłopaka, uśmiechnął się. Zaspany Kyoji był całkiem uroczy. Zachichotał pod nosem.
- Przodem, Wodzu.
- Odparł, wskazując na drzwi. Był w bardzo dobrym humorze dzięki rudowłosemu.

Przetarł jeszcze powieki dłonią i wcisnął telefon i portfel do kieszeni swoich spodni.
- A gdzie idziemy? Na miasto czy do kuchni? - spytał, wychodząc przed pokój i czekając na szatyna, by móc zamknąć drzwi na klucz.

Chwilę się zastanawiał nad odpowiedzią na pytanie chłopaka. Przekroczył próg drzwi i zatrzymał się zaraz przy rudowłosym.
- Możemy się przejść na miasto, jeśli chcesz.
- Powiedział z delikatnym uśmiechem na ustach.

- W porządku. To chodźmy. - odparł, lekko się uśmiechając. Zamknął drzwi na klucz i skierował się do wyjścia z akademika, a mijając szatyna zmierzwił mu czuprynę.

Jego twarzyczka zaszła czerwienią, gdy tylko Kyoji po raz kolejny się pastwił nad jego włosami. Poklepał się po policzkach i ruszył za chłopakiem.

Zaszedł pod pokój chłopaka, a następnie stanął przy drzwiach i oparł się plecami o ścianę. Dalej próbował nie patrzeć się w kierunku rudzielca.
- Masz 10 sekund. Odliczam.
- Mruknął żartobliwie.

Doskonale widział, jak Yuu unika patrzenia na niego. Wzruszył ramionami i wyciągnął klucz, otwierając nim drzwi. Następnie wszedł do środka, podchodząc do biurka i sięgając po swoje słowa, oraz po zeszyt z nutami. Wziął jeszcze coś do pisania i zgarnął butelkę wody z biurka. Potem wyszedł na zewnątrz, zamykając drzwi na klucz.
- To prowadź. - rzucił, kierując na niego wzrok.