Pizzeria

Takeshi był lekko zmartwiony tym że dziewczyna nie wraca. Miał nadzieję że zaraz ją zobaczy, jednak nic takiego się nie stało. Nagle przyszedł kelner przynoszący zamówienia, chłopak postanowił jeszcze chwilę poczekać.

W końcu jednak na zewnątrz dało się słyszeć głośne hałasy, więc już po chwili z lokalu wybiegło dwóch mężczyzn aby jeden złapał ją a drugi nieznajomego jej mężczyznę, którego dziewczyna chciała pobić. Jej się to ewidentnie nie podobało, że ktoś jej przeszkodził, ale z drugiej strony nadal nie czuła się najlepiej.

Takeshimo słysząc głośne hałasy na zewnątrz, i widząc wybiegających tam mężczyzn mocno się przestraszył. Od razu sam wybiegł by zobaczyć co się stało. Gdy zauważył mężczyznę trzymającego Kairę odepchnął go lekko by "uwolnić" dziewczynę.
-Co się stało?
Zapytał zdziwiony, spoglądając raz na dziewczynę, raz na mężczyznę stojącego naprzeciw Jej.

Nastolatka widząc wychodzącego z lokalu chłopaka, od razu spojrzała w bok. Kiedy jednak pomógł jej się wyrwać z uścisku mężczyzny, który był najprawdopodobniej kelnerem w tej pizzerii, spojrzała na niego, lekko się chwiejąc przez moment.
- Zaczepiał mnie, więc dostał to na co zasługuje. - wymamrotała, patrząc ponownie w bok.

Takeshimo trochę rozśmieszyła ta sytuacja, miał on dziwny humor... Gdyby nie inni ludzie wybuchnął by śmiechem, ale wiedział że nie wypada.
-Chcesz już wracać?
Zapytał spoglądając na dziewczynę z lekkim zmartwieniem

- Zjedzmy i wracajmy.. - odparła cicho i po chwili weszła z powrotem do lokalu. Westchnęła poprawiając sukienkę i usiadła z powrotem przy stole. Kiedy usiadł także chłopak, nastolatka wzięła się za jedzenie pizzy.

Takeshi siadając przy stole wypił na raz całą szklankę wody, po czym wyraźnie bardzo zmartwiony nie tykając pizzy spoglądał za okno.

Dziewczyna spojrzała uważnie na niego, unosząc brew lekko ku górze.
- Co się stało? Czym się tak przejmujesz? - spytała i wzięła kolejny kawałek pizzy.

-W sumie to niczym...
Powiedział przymulonym głosem podsuwając dziewczynie talerz z swoją pizzą.
-Ja nie będę jeść... Nie mam ochoty.

- Ej, Takeshi, mów co się dzieje. - mruknęła poważnym tonem, wpatrując się w niego ze ściągniętymi brwiami. Coś jej tu ewidentnie nie grało. Po chwili zjadła jednak do końca swoją pizzę i zabrała się za picie coli.

-Mogło Ci się coś stać!
Krzyknął równie poważnie wpatrując się na dziewczynę.

Nastolatka spojrzała niemal zszokowana, szybko odstawiając colę. Kiedy tylko krzyknął, wszyscy na chwilę spojrzeli na nich, a potem wrócili do swoich spraw.
- Uspokój się. Mnie się nic nie mogło stać, z resztą to nie takie istotne. - uśmiechnęła się lekko do niego.

-Istotne, i to bardzo...
Powiedział znów wpatrując się za okno z wyraźną powagą i zmartwieniem na twarzy. Mimo że sytuacja go lekko bawiła, Kairze mogło stać się coś poważnego.

- Istotne? Dlaczego tak uważasz? - spytała go spokojnym tonem głosu i wypiła do końca colę ze szklanki. Cóż, ona wiedziała, że nic złego się nie stanie, bo przecież potrafiła się bić.

-Jesteś jedną z niewielu takich, na których mi zależy...
Powiedział kładąc głowę na stół by Kaira nie widziała że się zaczerwienił.

Nastolatka od razu trochę posmutniała.
- Przepraszam.. - odparła tylko cicho i spojrzała w bok, po chwili wzrok zwieszając. Nie chciała mu sprawić problemu, a tym bardziej nie chciała by się nią przejmował.

-Nie jesz tej pizzy?
Powiedział podnosząc głowę i zerkając na swój talerz.

- Nie. Ja już się najadłam, poza tym to Twoja pizza. - odparła ze słabym uśmiechem.

-Jakoś znikł mi apetyt, dasz radę.
Odparł jeszcze bardziej podsuwając dziewczynie talerz z okrągłą pizzą.

- Nie, nie, dziękuję. - odparła z lekkim uśmiechem na ustach.
- Takeshi, przepraszam... - szepnęła.

-Nie ma za co, ale zjedz to...
Powiedział podsuwając talerz już na sam kraniec stołu.

- Nie chcę i mam za co. Za ten pocałunek. - wyszeptała zaczerwieniona i zwiesiła wzrok po czym odsunęła talerz od siebie.

-Nie ma za co przepraszać, jak jesteś już pełna, idziemy?
Zapytał wstając i kładąc na stole pieniądze za rachunek.

- No, ale nie powinnam no bo przecież jesteśmy przyjaciółmi, prawda? - spytała cicho i po chwili skinęła lekko głową, wstając od stołu. Wzięła jeszcze swoją torbę i powoli skierowała się do wyjścia.

-Oczywiście że jesteśmy, to ja wtedy niepotrzebnie "spanikowałem.
Wyszedł zostawiając na stoliku swoją nietkniętą pizze.