Kuchnia

Słysząc Kou, pokiwał głową ze zrozumieniem. Cóż, rzeczywiście lepiej, jakby przyjechała karetka. Siedział więc cicho podczas rozmowy Kise z pogotowiem.

Skinął głową na słowa Kise.
- Dobry pomysł. Powinniśmy się pośpieszyć...- Powiedział do nich i wybiegł z kuchni.

Uznał, że  nie będzie za nim biec, bo i tak zapewne jest całkowicie zbędny. Dlatego po prostu usiadł przy stole, nie wiedząc co ze sobą zrobić.

- No, miejmy nadzieję, że wszystko będzie dobrze - mruknął po chwili milczenia. W końcu jednak uznał, że nie ma co tu siedzieć.
- Ja idę do pokoju, jakby coś. Jak chcesz, to chodź ze mną. - Poczochrał chłopaka po włosach, wstał i wyszedł.

Zerknął za Aomine. Nie miał za bardzo innych perspektyw, więc wyszedł za nim.

Obudziła się i wyszła.

Wszedł do kuchni. Gdy nikogo w niej nie zastał niezbyt go to zdziwiło. Ludzie pewnie woleli siedzieć w pokojach, niż się narażać. Przysiadł przy stole, podpierając łeb na dłoni. Może ktoś się przynajmniej zjawi.

Weszła do kuchni umyta i przebrana w czarny sweter i rurki. Zrobiła sobie kawę i usiadła na parapecie.

Zerknął na wchodzącą Cate i uśmiechnął się do niej szeroko.
- Jak tam? - zagadnał niemal od razu.

Wzdrygnęła się czując czyiś głos.
- Kise. Nie zauważyłam cię- Uniosła brew.
- Normalnie. Przed chwilą skończył się trening, ale jak widać- jeszcze oddycham, mówię i jest ze mną wszystko okey.- Powiedziała.- A tam?

Jack był nietypowym drwalem. Na pewno niezbyt zdrowy psychicznie ani też fizycznie pełnił tą funkcję przez długie lata. Aż w końcu w zamku, który niegdyś był miejscem spokojnym i pięknym pojawili się ludzie, a nawet gorzej - nastolatki! Tak więc, gdy tylko dowiedział się, że jakaś grupa przyjechała tutaj, do jego małego raju, postanowił im złożyć drobną wizytę~. Kiedy tylko znalazł, pomieszczenie w którym zazwyczaj taka dzieciarnia siedzi, czyli kuchnię, wbił swą starą i zakrwawioną siekierę w drzwi od pomieszczenia, drąc się jak pojebany.

- Ooo~ Oddychanie po treningu to cud - odparł rozbawiony i w tym momencie usłyszał trzask drzwi i jakieś krzyki. Spojrzał w tamtą stronę, a widząc wbitą w drewno siekierę zaczął dość niemęsko się drzeć, spadając z krzesła.

- Tak jakby...- Odparła.
Gdy zobaczyła gościa, który wlazł do kuchni uniosła brew.
-Gratuluję. Właśnie zamordowałeś drzwi.- Mruknęła w jego stronę.

Rozejrzał się dookoła, gdy tylko drzwi przestały przysłaniać mu widok. Czy było wpomniane, że nasz kochany Jack nie posiada prawego oka? To już jest. Tak więc odłonił swoje zaszyte powieki, które były zaszyte aby to nie wyglądało aż tak źle, bynajmniej w jego mniemaniu. Następnie z żalem stwierdził, że w kuchni jest tylko dwóch młodziaków. No cóż, bywa i tak.
- Dwójka i to jeszcze dziewczynki. - wychrypiał sam do siebie, jednakże i Kise i Caterine mogli to doskonale usłyszeć. Rzucił siekierę pod ścianę, po czym zaczął tasować kuchnię morderczym spojrzeniem jednego oka.

- Jestem facetem! - pisnął nieśmiało, wciskając się w najdalszy kąt pokoju. Na pewno wyglądał aż tak babsko? Phh, zniewaga. Mimo wszystko jego bunt został szybko stłumiony przez strach.

- Żeby zaraz ciebie, ktoś nie przerobił na dziewczynkę.- Zmierzyła go morderczym spojrzeniem, pijąc ze spokojem kawę.

- Facet? - spojrzał na blondynka w kącie ale szybko machnął na niego jedną łapą. Zainteresował się natomiast odważną dziewczynką, popijającą sobie kawę. Wybił jej kubek z dłoni, po czym wziął ją za bluzę i podniósł dość wysoko.
- Coś mówiłaś?

- Co ci zrobił ten kubek, że go rozbiłeś?- Mruknęła.
Gdy podniósł ją za sweter spojrzała na niego.
- Tak, a co głuchy jesteś?- Warknęła.

- Cate! - jęknął pod nosem, ale zaraz znowu się zamknął, obserwując sytuację. Starał się wyczuć moment do ucieczki.

Zaśmiał się pod nosem. Odważne dziecko. Powąchał ją w szyję, a następnie zaśmiał się psychicznie.
- Zabieram cię ze sobą. - warknął, po czym z tą laską pod pachą wyszedł z pomieszczenia, a następnie z zamku.

- Kurwa mać! Kolejny.- Wrzasnęła i zaczęła się szarpać, ale chłopak i tak ją wyniósł.

Otrząsnął się z szoku i wziął swojego kota. Ulotnił się z pomieszczenia, bojąc się tu siedzieć.

Wszedł do kuchni. Na jego rękach od razu znalazł się kot, ktorego zostawił tutaj wcześniej. Sam Kise nie był jednak głodny, przysiadł jedynie przy stole.

Wszedł do kuchni i rozejrzał się. Widząc co tu się działo, westchnął ciężko i podszedł do lodówki. Wyciągnął kilka produktów by przygotować naleśniki. Raz na jakiś czas można. Przez ramię spojrzał na Kise.
- Chcesz też? - spytał, zabierając się za przygotowywanie posiłku.

- Nie, dzięki~ Chcesz żebym przytył? - zażartował, opierając policzek na dłoni. Jednocześnie dłonią gładził grzbiet kota leżącego na jego kolanach.