Kuchnia

- Nie przytyłbyś. Nie robię aż takich żeby ktoś przytył, a Ty coś powinieneś zjeść, Kise-kun. - zwrócił się do niego, ale potem skupił na przygotowaniu kilku naleśników. Kiedy były już gotowe, znalazł jakiś dżem i usiadł przy stole.

- Nie no, serio~ Nie jestem głodny - lekko się uśmiechnął. On, jak to on - nie był przyzwyczajony do częstego jedzenia, dlatego tego nie robił.

- No w porządku. - wymamrotał i dopiero po chwili zabrał się za jedzenie. Potem zerknął na kota blondyna i przypomniał sobie, że Nigou jest w pokoju. Zostawił go tam przed treningiem. Ciekawe czy jeszcze żyje. Aż lekko się wzdrygnął na myśl gdyby miał stracić psa.

- Coś się stało? - spytał niemal od razu, gdy Kuroko się wzdrygnął. Chłopak rzadko reagował tak mocno na cokolwiek, dlatego Kise od razu sam się zaniepokoił.

- Nie, nic takiego, po prostu zastanawiam się czy z Nigou wszystko dobrze. Zostawiłem go przed treningiem i wątpię, że ktoś się nim zajął pod moją nieobecność. - odparł, po czym skończył jeść naleśniki. Odstawił talerz do zlewu i cicho westchnął. Będzie chyba musiał iść zajrzeć do psa.

- To najwyżej leć po niego. Pewnie jest głodny czy coś - mruknął, drapiąc się delikatnie po potylicy. On ze swoim kotem  nie miał problemu, bo w większości zwierzak sam polował.

- Zaraz wrócę. - odparł spokojnie i po dłuższej chwili wyszedł z kuchni co by tylko pójść do pokoju po psa. Wrócił kilkanaście minut później, bo jeszcze na chwilę wyszedł z psem na dziedziniec. W końcu przekroczył z powrotem próg kuchni i podszedł do lodówki, wyciągając jakąś wędlinę i zabrał się za karmienie nią psa. Do znalezionej miseczki nalał wody i postawił ją na podłodze, tak samo jak Nigou. Potem tylko usiadł przy stole i zerknął jeszcze na swojego czworonoga.

- O, a więc żyje - odparł, zerkając na psa łapczywie pijącego wodę. Jego kot jedynie wściekle prychnął, ale Kise nie zwrócił na to uwagi.

- Całe szczęście. Mam przynajmniej jego. - uśmiechnął się smutno, zerkając na swojego psa, a potem podparł głowę na dłoni i zerknął na godzinę.
- Niedługo będzie czas zrobić to, co planowaliśmy. - stwierdził spokojnie.

Skinął lekko głową z uśmieszkiem.
- Weźmiemy wszystko, co może wydać n am się potrzebne i spotkamy się o 21 pod pokojem dla personelu - ustalił. Uznał, że sprawniej im to pójdzie, gdy będą szukać wszystkich potrzebnych rzeczy osobno.

- W porządku. No to na pewno szybko nam pójdzie. - odparł ze spokojem i po chwili wziął psa na ręce, przytulając go do siebie z cichym westchnieniem.

- To ja idę poszukać odpowiednich rzeczy~ Do zobaczenia za dwadzieścia minut - wyszczerzył się i wybył z kuchni.

- Ja chyba też muszę iść zacząć szukać. - odparł po kilku minutach i uśmiechnął się do przyjaciela. W końcu wstał z psem i wyszedł z kuchni.