Dach szkoły

Całował go tak dłuższy czas, w końcu jednak oderwał się tylko po to, by ugryźć go lekko w szyję. Następnie zaś się na niej zassał, całkiem zadowolony. Musiał go ponownie oznaczyć, bez tego by się nie obyło. Przycisnął go mocniej do siebie.

- Tylko  nie pozwalaj sobie na za dużo. Jesteśmy na dachu szkoły, w każdej chwili ktoś może wejść - wymamrotał, a mimo to zamruczał zadowolony, kiedy poczuł jak chłopak przysysa się do jego szyi. Przeszły go delikatne dreszcze. Uwielbiał, kiedy Aomine tak mu robił~

- Psujesz mi marzenia - mruknął tylko. A może on chciał bzyknąć Kise na dachu szkoły? Nie pomyślał o tym? Nieważne. Zabrał się za robienie kolejnej malinki, tylko że nieco wyżej.

- Przepraszam Aominecchi, ale nie jestem za seksem w miejscu publicznym - wymamrotał cicho, a następnie sapnął, kiedy poczuł jak chłopak robi mu kolejną malinkę na szyi. Nie odsunął się, ale w zamian za to zarumienił i nieco mocniej zacisnął palce na jego ramionach.

- Przecież to dach. Nie nazwałbym go miejscem publicznym - odpowiedział, zerkając na niego. Chwilowo jednak przestał go miziać i tylko przytulił. - Ale niech ci będzie. Nie będę się tu do ciebie dobierał - dodał jeszcze, już się poddając.

- Ale w każdym momencie ktoś może tu wejść - zauważył, zerkając na niego kątem oka. Następnie cicho westchnął i wtulił się w chłopaka, delikatnie przy tym uśmiechając. 
- To dobrze. Nigdy nie mam nic przeciw stosunkowi, ale boję się robić takie rzeczy w tego typu miejscach - uśmiechnął się, nieco zakłopotany.

- Ciekawe komu by się chciało przychodzić na dach szkoły o tej porze? - Uniósł brew w górę, ale postanowił głębiej tego nie komentować, tylko cmoknął Kise w usta i posłał mu uśmieszek.
- Odbiję to sobie innym razem - zapewnił go.

- Drugiej takiej parce jak my, spragnionej swojego towarzystwa? - spytał z rozbawieniem, a następnie szybko pokiwał głową. Uśmiechnął się do niego zadziornie.
- Więc będę czekał~

- Niee, sądzę, że większość raczej chce się pieprzyć po pokojach, a nie po dachach. Chyba bylibyśmy jedynymi - stwierdził, ale nie zamierzał go namawiać, bo jeśli chłopak nie czułby się tu komfortowo, nie było sensu zaczynać czegokolwiek.
- Poczekaj tylko, aż pójdziemy do pokoju - dodał i puścił mu oczko.

- A skąd wiesz? Może nie tylko my mamy takie zachcianki? - parsknął cicho, a następnie skinął głową. Wygodnie oparł się o chłopaka, przytulając do niego. Położył przy tym policzek na jego ramieniu, przymykając oczy.

- Raczej tylko my, ale niech będzie. - Zaśmiał się cicho, tuląc go do siebie mocno. - Chcesz tak tu siedzieć, czy zamierzasz porobić coś kreatywnego? - zapytał po krótkiej chwili.

- Hmm... Jak masz jakiś pomysł, chętnie porobię coś kreatywnego - odparł, uśmiechając się do niego szeroko. Odsunął się od chłopaka i zlazł z jego kolan dbając o to, żeby nie zrobiło mu się ciężko. Nie ważył wcale aż tak mało, jakby nie patrzeć.

- Nie wiem sam, co kreatywnego moglibyśmy robić - stwierdził i potarł policzek dłonią. Potem sam wstał i ponownie przyciągnął chłopaka do siebie, nie mówiąc nic więcej.

- Tylko nie próbuj zrzucać mnie z dachu - wyszczerzył się głupawo, a następnie objął go za szyję, zerkając na jego twarz.
- Moglibyśmy pójsć coś zjeść, co ty na to? - zagadnął wreszcie.

- Nie zrzucę cię, jeszcze nie chcę się ciebie pozbywać. - Puścił mu oczko i rozciągnął chłopakowi policzek. Uroczo. - I spoko, możemy iść na jakąś pizzę czy coś. A potem wrócimy do pokoju i... no. Właśnie. - Uśmiechnął się niewinnie.

- Jeszcze? - nadął się, a następnie delikatnie się uśmiechnął w odpowiedzi i skinął powoli głową. Złapał go za nadgarstek i pociągnął w stronę zejścia.
- Jestem za, a teraz chodź - odparł, schodząc z dachu i kierując się w stronę miasta.

- Jeszcze - odparł z rozbawieniem, po czym oczywiście poszedł za nim.

Nieco chłodne, ale wciąż przyjemne popołudnie. Słońce powoli zbliżało się do linii horyzontalnej, a niebo bawiło się na delikatne barwy pomarańczy i złota. Luka był chyba ostatnim uczniem przebywającym jeszcze na terenie liceum. Seirin było już drugą japońską szkołą, do której uczęszczał, ale wciąż zachwycał go fakt, że uczniowie mogą wchodzić na dach bez żadnych realnych konsekwencji. W Ameryce nigdy nie uświadczył niczego podobnego. Siedział więc na samym szczycie szkoły, opierając się o mur, odruchowo tasując talię kart. Nie spodziewał się, że ktokolwiek tam zawita.

Po przespanej lekcji chwilę błąkała się, to tu, to tam, nie potrafiąc znaleźć miejsca w którym by mogła przebywać. W końcu zdecydowała, że wybierze się na dach, jednak, dach akademika przywoływał zbyt wiele dziwnych i nie do końca normalnych wspomnień, dlatego też, ten jeden raz wybrała się na dach liceum. Po drodze wykombinowała truskawkowego lizaka, którym bawiła się w buzi. Otworzyła drzwi na dach, zauważając, że ktoś już tam się znajduje. Przypatrzyła się chwilę danej osobie i z ulgą stwierdziła, że to jakiś nieznajomy jej chłopak. Podeszła więc bliżej niego z chęcią nawiązania rozmowy.
- Elo pomelo. - przywitała się typowo dla siebie miętoląc w buzi lizaka.

Z początku nie usłyszał jej przybycia - jego myśli błądziły w zupełnie innym miejscu - i dopiero, gdy się odezwała, odnotował obecność nieznajomej dziewczyny. Zmierzył ją chłodnym wzrokiem, ani przez chwilę się nie spiesząc, po czym flegmatycznie skinął głową zamiast przywitania.
- Luka Hawthorne - powiedział tylko, wyciągając dłoń w stronę nieznajomej. Karty schował do kieszeni mundurka.
Dziewczyna była dość wysoka i pewnie należała do czołówki najwyższych dziewczyn, jakie widział, ale to go nieszczególnie ruszało. Wygląd o niczym nie świadczył.

Podała mu rękę, skoro już zamierzał się tak oficjalnie witać, po czym schowała ją do kieszeni bluzy.
- Momo Kyubei~. - przedstawiła się, po czym chwilę się zamyśliła, sprawnie coś zauważając. - Nie jesteś stąd, prawda?
Nazwisko chłopaka nie brzmiało japońsko, więc wolała zapytać. Chyba, że miał jakiś rodziców co to nie lubili japońskich imion. Różnie bywa.

Nie pytała o to jako pierwsza, zresztą spodziewał się takiego pytania. Jego nazwisko zawsze budziło zainteresowanie, więc zdążył się już do tego przyzwyczaić.
- Stany Zjednoczone - odparł raczej krótko. W jego głosie faktycznie było słychać obcy akcent. - Mieszkam tu od czterech lat.
Ludzie często dopytywali się dalej - dlaczego, po co - ale o tym już nie opowiadał. Dużo niepotrzebnych słów, zupełnie nie w jego stylu. Nie bawiło go zagłębianie się we własną przeszłość.
Luka poprawił szal - miał go zawsze, gdy wychodził na dwór o tej porze roku - i zaczął szukać czegoś w swojej torbie. Po chwili znów wyciągnął do niej rękę. W zamkniętej dłoni trzymał karton soku owocowego. Nic już nie mówiąc, kiwnął głową, jakby zachęcając Momo, by go wzięła.

- To ciekawie. - odparła jedynie. Jej nie było potrzebne zadawanie dalszych pytań, bo jakoś mało to ją interesowało, w sensie, nie była aż tak ciekawska. Człowiek musi znać jakiś umiar, no nie~?
Kiedy zaoferował jej sok, spoglądała to na jego twarz, to na karton aż w końcu odparła: - Podziękuję~.

Luka tylko wzruszył ramionami i postawił sok obok siebie, w razie gdyby Momo zmieniła zdanie i postanowiła jednak go wziąć. Przez chwilę zastanawiał się, czy powinien wstać, ale stwierdził, że nie ma takiej konieczności. W końcu dziewczyna nie wydawała się być urażona.
- Grasz? - zapytał po chwili ciszy. Nie, żeby go to jakoś bardzo interesowało. Po prostu z jakiegoś powodu Momo wyglądała mu na sportowca. W dodatku jeśli ona również była koszykarką, kiedyś mógł nadejść dzień, kiedy się zmierzą, a chłopak nie należał do typu ludzi, którzy lekceważą swojego przeciwnika. Wręcz przeciwnie.

- Ano Gram. W Seirin. - Drużynę podała, po to aby to nie zadawał jej kolejnych pytań. Bo po co było tak marnować głos. Usiadła się, spoglądając na chłopaka. - A ty?

//Przepraszam za zamuł, nauka.