Strych

Po długich poszukiwaniach wreszcie się udało - jest strych~! Z zacieszem na ryju rozglądnął się uważnie, wchodząc głębiej. Było ciasno ze względu na wszelkiego rodzaju graty walające się pod nogami, a w dodatku nad jego głową wisiało wiele pajęczyn. Starał się jednak tego nie bać, choć wizja pająków go naprawdę przerażała.

Przez całą drogę szedł za blondynem i w końcu dotarli na strych. W sumie był ciekawy reakcji Kise, więc przyglądał mu się dłuższą chwilę, ale potem ruszył w głąb pomieszczenia. Może nie było zbyt wysoko, ale on się mieścił na strychu. Zaczął się uważnie rozglądać i kichnął, wyczuwając kurz, a było go naprawdę sporo.
- Szukamy czegoś konkretnego?

- Nie, tak tylko zwiedzamy - odparł, uważnie rozglądając sie dookoła. Na jednej z części strychu, zaraz przy oknie, dostrzegł kanapę i dwa fotele. Jeden z nich niedbale przetarł z kurzu i na nim usiadł.
- Tu mogłaby być moja baza - zachichotał.

- W porządku. - wymamrotał, podchodząc do jakiejś niezamkniętej skrzyni i przykucnął przy niej a żeby przejrzeć jej zawartość. W międzyczasie spojrzał na przyjaciela.
- Baza? No tu nikt by Cię nie znalazł. - odparł z lekkim uśmiechem.

- Ale wyobraź tylko sobie! Mógłbym tu przychodzić, żeby odpocząć... O, tylko nieliczni by o tym wiedzieli. Na przykład ty, Aominecchi, Akashicchi... I nikt by nam tu nie przeszkadzał w knuciu planów! - wyszczerzył się szeroko. Wstąpiło w niego na dłuższą chwilę dziecko, poza tym bardzo mu się tu podobało, a w dodatku było przyjemnie chłodno.

Na słowa przyjaciela aż się uśmiechnął, odrobinę rozczulony. Dla błękitnookiego teraz blondyn wyglądał jak duże dziecko, kiedy o tym opowiadał z takim podekscytowaniem.
- Kise-kun wracamy na ziemię. - odparł z rozbawieniem, wyciągając jakieś rzeczy z tej skrzyni i zerkając przez moment na blondyna.

- Sorry - zachichotał nerwowo, a następnie zaczął przyglądać się temu, co robi Kuroko. Przekrzywił głowę w bok.
- Co tam masz?

- Nie szkodzi.. - rzucił tylko z lekkim uśmiechem i złapał za jakąś starą poduszkę, którą znalazł. Potem rzucił nią w blondyna.
- To. - odparł spokojnie i z lekkim zarysem uśmiechu, po czym wyciągnął jakąś szkatułkę i zaczął się przyglądać przedmiotowi.

Parsknął śmiechem, kiedy dostał poduszką. Chciał oddać chłopakowi, ale za bardzo przechylił się na fotelu  - ten spadł, a Kise wraz z nim. Próbując się czegoś złapać zdarł z czegoś koc... A tym czymś okazał się szkielet. Oczywiście taki czysto naukowy, sztuczny. To jednak wystarczyło; blondyn gwałtownie się wycofał, boleśnie przy tym obijając o różne rzeczy. Zaczął piszczeć.

Odwrócił wzrok od szkatułki w momencie kiedy usłyszał hałas. Spojrzał na Kise zdziwiony tym jak ten nagle zleciał z fotela i na dodatek blondyn odsłonił szkielet. Już chyba wiedział, czego się spodziewać. Podniósł się z podłogi i podszedł powoli w kierunku szkieletu. Przyjrzał się, a potem spojrzał na przyjaciela.
- Spokojnie. No już nie piszcz. - zwrócił się do chłopaka i sięgnął po koc co by nakryć szkielet nim.

Wypuścił głośno powietrze z ust, przestając krzyczeć.
- On jest sztuczny - wymamrotał cicho, a następnie podszedł do szkieletu. Przeciągnął go na kanapkę, gdzie posadził w dość śmiesznej pozycji. 
- Będzie moim nowym przyjacielem~!

Widząc co robi jego przyjaciel, wpatrywał się w niego, mrugając oczyma, a na jego słowa aż parsknął śmiechem.
- Niezły przyjaciel. - odparł rozbawiony i przeczesał swoje błękitne włosy by pozbyć się kurzu z włosów.

- Tylko trzeba będzie go ubrać, nie może tak swiecić nagimi kośćmi - stwierdził jeszcze i poklepał kościotrupa po głowie.
- Co jest w tej twojej szkatułce~?

- Może dasz mu swoje ubrania? - spytał, unosząc do góry brew i patrząc na przyjaciela, wciąż rozbawiony sytuacją. Na jego pytanie, podszedł do szkatułki, którą wziął i otworzył, co by ją przejrzeć.
- W sumie nic ciekawego.. - mruknął, wyciągając o dziwo sztuczny palec i pokazał go blondynowi.

- Nie, aż taki miłosierny nie jestem - zachichotał cicho, a następnie zerknął na palec. Odruchowo się wzdrygnął i odwrócił wzrok.
- Nabieram przekonania, że mieszkali tu psychopaci... Jacyś, czy coś - wymamrotał cicho pod nosem. Może to rzeczy po dawnych lokatorach tego akademika.

- Moich ubrań nie dostanie. Więc czyje? - spytał, trzymając w rękach szkatułkę i sztuczny palec, patrząc na przyjaciela.
- Tego nie wiemy. Jestem ciekaw co jeszcze tu znajdziemy..

- Nie wiem - nadął lekko swoje policzki.
- Chyba że już odstąpie tam mu jakieś stare spodnie i podkoszulek - ustąpil wreszcie, a następnie cicho zachichotał. Jednocześnie wzruszył ramionami.
- Ja jednak wolę nie wiedzieć, co takiego ciekawego możemy tutaj znaleźć~

- No właśnie. To Twój przyjaciel, więc Ty go ubieraj. - odparł i odstawił szkatułkę, wcześniej wkładając do niej z powrotem palec.
- Skoro nie, to może lepiej nie będę dalej przeglądał tej skrzyni. - dodał po chwili i oparł się ramieniem o ścianę.

- A nie jesteś ciekawy? - spytał z powagą. On, chociaż bał się możliwej zawartości skrzyni, był właściwie cholernie ciekawy, co tam jeszcze może byc.

- Oczywiście, że jestem, ale nie chcę byś zszedł mi tu przypadkiem na zawał. - uśmiechnął się lekko pod nosem i usiadł przy skrzyni, zerkając jednak do środka ze zwykłej ciekawości.

- Spokojnie... Jakoś sobie poradzę - zachichotał nerwowo, chociaż nie był tego taki pewien. Za to patrzył na Kuroko z niecierpliwością, zasiadając w swoim fotelu.

- Na pewno? - spytał po chwili i zaczął wyciągać jakieś ciuchy i inne takie ze skrzyni. Przynajmniej dopóki nie zauważył jakiegoś pudła na samym dole. Przechylił głowę lekko na bok i wyciągnął go, stawiając na podłodze.
- Otwieraj. - zwrócił się do blondyna.

- Ok, otworzę.. Ale z zamkniętymi oczami. A ty mi powiedz co tam jest - poprosił, podchodząc do pudła. Oczywiście zamknął oczy tak jak mówił i zaczął otwierać skrzynkę.

- Ty masz pierwszy zajrzeć, a nie ja. - odparł niezadowolony, ale zerknął do skrzynki, kiedy blondyn zaczął ją otwierać. Jednak nic nie powiedział, chcąc żeby Kise otworzył oczy i spojrzał do środka.