Strych

- C... Co tam jest? - spytał, oczywiście nie otwierając oczu i spokojnie czekając aż Kuroko mu odpowie. To znaczy, niespokojnie, bo ciągle się kręcił.

- Sam zobacz, Kise-kun. - odparł takim tonem jakby zobaczył tam trupa, ale w rzeczywistości nie było tam nic prócz jakiegoś starego, poszarpanego stroju.

- N... Nie ma mowy, Kurokocchi! Dlaczego nie możesz po prostu powiedzieć, co tam jest? - pisnął, naprawdę przestraszony. Zacisnął palce na wieku pudełka, jednocześnie odwracając wzrok w bok.

- Bo nic strasznego tam nie ma, Kise-kun. - odpowiedział rozbawiony reakcją blondyna. Sam usiadł na podłodze i cicho odetchnął.

- Noo dobra - mruknął i powoli uchylił swoje powieki. Widząc jedynie poszarpany strój, wypuścił głośno powietrze z ust.
- To mnie wyczerpało psychicznie...

- Może koniec przeglądania strychu na dziś? - spytał, patrząc chwilę na blondyna, ale potem tylko zamknął skrzynię.

- A gdzie pójdziemy? - zapytał, wstając z miejsca. Coś czuł, że jeszcze na pewno tu wróci, bo było całkiem fajnie~ No i mógł być zupełnie odseparowany od ludzi, gdyby potrzebował chwilki świętego spokoju.

- Może na dziedziniec? Świeże powietrze dobrze nam zrobi po godzinach przesiedzianych tutaj. - odpowiedział po namyśle i wstał z podłogi, otrzepując swoje ubrania z kurzu.

Skinął powoli głową i jako pierwszy wyszedł ze strychu.

Po chwili wyszedł za blondynem.

Stanął pod strychem, ale jeszcze tam nie wszedł, czekał na Kuroko. Bawił się latarką, którą przywlókł ze sobą, opierając się o ścianę.

Sam musiał jeszcze zajść do swojego pokoju, by zostawić tam swojego psa, a dopiero potem przyszedł pod strych. Zerknął na blondyna, który chyba go nie zauważył i otworzył drzwi, które charakterystycznie skrzypnęły.
- Wchodzimy do środka, Kise-kun. - zwrócił się do niego i zabrał mu latarkę, którą włączył, wchodząc na strych.

Zadrżał, kiedy drzwi tak mrocznie skrzypnęły, ale odetchnął i się przeciągnął. Dość niepewnie skinął głową i wszedł za chłopakiem.
- Zaraz zejdę na zawał... - wymamrotał cicho.

- Nie wolno Ci schodzić na zawał. - odparł i poświecił od dołu latarką na swoją nadzwyczaj poważną twarz, odwracając się do blondyna przodem, kiedy już znalazł się na strychu.

- Kurokocchi, nie pomagasz! - pisnął, widząc co chłopak zrobił. Następnie tylko odetchnął i rozglądnął się. Kiedy tylko zobaczył kościotrupa, podszedł do niego. Nadął się przy tym lekko, bo na strychu nie było zbyt przyjemnie.

- Nie hałasuj tak proszę. - odparł nadzwyczaj spokojnie i poświecił na kościotrupa, żeby blondyn miał ułatwione zadanie założenia na niego ubrań. Sam jednak zrobił kilka kroków w przód i zahaczając o coś nogą, upadł trochę dalej na kolanach z cichym syknięciem, choć narobił przy tym niemało hałasu. Powoli się podniósł i otrzepał swoje spodnie z cichym westchnieniem.

Słysząc hałas, który narobił Kuroko, sam się niemal przewrócił, prawie padając na zawał. Prychnął cicho i spojrzał na niego, mrużac swoje oczy.
- I kto tu robi dużo hałasu?! Ekhem... Ale nic ci się nie stało? - spytał, przyglądając mu się z uwagą. Wyglądało jednak na to, że chyba nie było źle.

Dobrze wiedział, że tym razem to on nahałasował, a jeszcze blondyn mu to wytknął. Spojrzał ze spokojem na Kise.
- Nie moja wina, że wszystko jest tu porozrzucane i można się przewrócić o wszystko. - odparł jedynie, a potem zerknął na swoją nogę. Trochę bolała, ale nic mu nie było.
- Wszystko jest w porządku. Ubieraj lepiej swojego przyjaciela. - ponaglił go, świecąc latarką na kościotrupa.

- Przecież tylko żartuję, noo~ Nie mówię poważnie - odetchnął cicho i zabrał się za ubieranie spodni kościotrupowi. Zerknął jeszcze kątem oka na Tetsuyę.
- Mam nadzieję, że wszystko dobrze. Jakby cię długo bolało to powiedz, pasowałoby skoczyć do lekarza - dodał po chwili.

Rozejrzał się po podłodze choć niewiele widział bo światło padało tylko na kościotrupa i Kise. Spojrzał w końcu na blondyna spokojnie.
- Kise-kun Ty się nie masz czym przejmować. - odparł, chociaż nie widziałoby mu się iść nawet do lekarza.

- No dobra, dobra~ - westchnął cicho i ubrał jeszcze kościotrupowi podkoszulek. Następnie szeroko się wyszczerzył i odsunął od niego na krok.
- Jeszcze muszę mu skombinować perukę i jakąś szminkę czy puder, bo taki niepomalowany, to nie wyglada zbyt fajnie - ocenił po chwili.

- Jakąś szminkę czy puder może znajdziesz w swoich kosmetykach? W końcu jesteś modelem i powinieneś mieć takie rzeczy. - odparł i z trudem wzrokiem odnalazł fotel po czym usiadł na nim. Zaświecił ponownie na blondyna i ubranego kościotrupa.

Prychnął oburzony i rozsiadł się na kanapie.
- MODELEM! A nie modelką! To znaczy, puder się znajdzie... ale szminka nie - zaznaczył niemal od razu. To, że czasem musiał sobie przypudrować nos, nie znaczyło, że od razu malował się jak baby, pff.

- No nie denerwuj się tak. Dobrze wiem, że jesteś modelem. - odparł i lekko się przeciągnął, podciągając do siebie bolącą nogę i oparł na niej rękę. Lekko się uśmiechnął do przyjaciela, zastanawiając się jak zdobyć szminkę.

- Uwłaczasz mojej godności... mojej męskości - burknął, pociągając przy tym nosem. Zaraz potem otarł niewidzialne łezki.
- No jak tak można?!