Szpital

-Już mi lepiej.-skłamał i uśmiechnął się.
-Eh.. ciekawe jak dużo czasu minie zanim mnie stąd wypuszczą.

- Na pewno z tydzień jak nie dłużej tu poleżysz. Ale do tego czasu będę tutaj. Hachim zajmie się mój brat, albo Muto. - uśmiechnął się lekko.

-Tydzień.. Z tego co wiem.. większość kości mam połamanych.-Szczerze wątpił iż potrwa to tydzień.

- No właśnie. To było niemądre, że skoczyłeś. Nawet nie wiesz w jakim szoku byłem.. jak się wystraszyłem. - wydukał i zwiesił głowę.

Do oczu naleciały mu łzy.
-Przepraszam.. przepraszam.. -powiedział zamykając mocno oczy..

- Nie płacz tylko.. Przecież już jest w porządku. - szepnął i wstał z krzesła, podchodząc do okna.

-Nie jest.. zraniłem Cię.. -powiedział szlochając.

Nachylił się nad chłopakiem i pocałował go w usta.
- Kocham Cię, jasne? Nie płacz już.

Uśmiechnął się i odwzajemnił pocałunek. Frustrowało go iż nawet nie mógł go przytulić. .
-Ja Ciebie też. Dobrze..

Pogładził go dłonią po policzku i uśmiechnął się, siadając po chwili z powrotem na krześle.

Uśmiechnął się do niego. Poczuł burczenie w brzuchu. Robił się głodny.

- Powiedzieć lekarzom, że jesteś głodny? - zapytał spokojnie.

-oh.. to szpitalne jedzenie.. -skrzywił się na samą myśl o tym.

- Mogę coś kupić ze sklepu jeśli chcesz i jeśli lekarze wyrażą na to zgodę. - odparł spokojnie.

-Naprawdę? -spojrzał na niego uśmiechając się szeroko.
-Byłbym wdzięczny. -powiedział.

- Tak. No to poczekaj. - odparł, ucałował go w policzek po czym wyszedł z sali, rozmawiając z lekarzem. Po dostaniu pozwolenia na opuszczenie szpitala, został odłączony od kroplówki i poszedł do sklepu. Wrócił po jakichś trzydziestu minutach w reklamówce mając kilka kanapek i coś do picia. Wszedł do sali i usiadł na krześle.

Gdy chłopak wyszedł oparł głowę o poduszkę i pogrążył się w rozmyślaniach zamykając oczy. Po jakimś czasie otworzył je słysząc jak chłopak wrócił. Spojrzał na jedzenie które miał przy sobie. Chciał wyciągnąć rękę ale ból znowu go sparaliżował.
-Etto.. chyba będziesz musiał mnie nakarmić..-powiedział nieśmiało.

- Wiem, wiem.. Nakarmię Cię, spokojnie. - uśmiechnął się do niego i wyjął z reklamówki zapakowaną kanapkę. Rozpakował ją i oderwał kawałek.
- No otwórz buzię. - zaśmiał się cicho, przykładając mu do ust kawałek kanapki.

Uśmiechnął się i zachichotał cicho. Odgryzł kawałek kanapki którą chłopak podstawiał mu pod nos i po chwili połknął. Oblizał usta.
-Dobre.

- Cieszę się, że Ci smakuje. No to dalej jemy. - uśmiechnął się i przyłożył kolejny kawałek kanapki do jego ust.
- Jeśli będziesz chciał się napić to mów.

Jadł w ten sposób dalej dopóki nie zjadł całej kanapki.
-Dziękuję. -uśmiechnął się.

Kiedy białowłosy zjadł już całą kanapkę, Kyoji uśmiechnął się, głaszcząc go po włosach.
- Myślisz, że Tahiko jeszcze tu przyjdzie? - zapytał, samemu się nad tym zastanawiając.

-Nie wiem.. mam nadzieję, że tak. W końcu.. to mój brat. To dla mnie ważne. -westchnął cicho.

- Wiem, wiem.. Napiszę do niego jutro, żeby wpadł Cię odwiedzić. - uśmiechnął się lekko i przeczesał jego włosy.

-Dziękuję. -Uśmiechnął się. Był wdzięczny blondynowi. Gdyby nie on naprawdę czasami nie wiedziałby co zrobić.