Pokój 189; Kou Mukami i Axel Ledger

Kiedy usłyszał jego słowa, uśmiechnął się znacznie pogodniej i objął go mocniej ramionami.
- Cieszę się, Kou. - szepnął i przeczesał palcami jego włosy. Widząc jego rumieńce i czując jak ukrył twarz w jego torsie, zachichotał rozbawiony. Z nudów klepnął go w tyłek dość zaczepnie.

Leżał tak w bezruchu czasami pomrukując cicho i jednocześnie próbował przywrócić normalny kolor twarzy. Nagle pisnął cicho zaskoczony nagłym klepnięciem.
- Nie zaczynaj się.- Wymamrotał w jego koszulkę, rumieniąc się mocniej. No i skończyła się jego przewaga.

Zaśmiał się kiedy chłopak pisnął.
- Nie zaczynam. - ugryzł go w ucho i po chwili położył go na łóżku, zawisając nad nim. Znalazł jeszcze trochę siły, ale pewnie do stosunku nie dociągnie, bo robił się coraz bardziej zmęczony. Wpatrywał się z góry w jego oczy z uwagą.

- Zaczynasz.- Jęknął cicho i westchnął lądując pod chłopakiem. Sam też był już trochę zmęczony, przez co po chwili ziewnął, przecierając piąstką, powiekę. Spojrzał na chłopaka, przechylając głowę na bok.

- Nie zaczynam. - wybełkotał, ale po chwili opadł na łóżko obok chłopaka, kompletnie tak jakby stracił przytomność, mimo że zasnął. Ten dzień najwidoczniej był naprawdę męczący, więc takie zaśnięcie nie było niczym dziwnym.

Z początku nieźle się wystraszył, jednak po chwili zrozumiał, że chłopak zwyczajnie zasnął. Uśmiechnął się lekko i przytulił się do niego, a następnie naciągnął na nich kołdrę. Zasnął po paru minutach, wczepiony w blondyna.

Obudził go dźwięk dzwoniącego telefonu. Rozchylił oczy i wzrokiem odnalazł swoje spodnie, po czym wyciągnął telefon, starając się przy tym nie obudzić śpiącego obok chłopaka. Swoją drogą był uroczy gdy spał. Uśmiechnął się i widząc kto dzwoni, cicho westchnął i się rozłączył. Wyciszył telefon i wstał ostrożnie z łóżka. Odnalazł swoje bokserki i założył je na siebie, a potem też i spodnie. Podszedł do lustra i przejrzał się w nim, po czym usiadł na krześle przy biurku, czekając aż Kou się obudzi i wpatrując się w niego gdy spał. W sumie nic lepszego do roboty to on nie miał, a takie zajęcie mu się w pewien sposób podobało.

Zaraz po przebudzeniu, wtulił się w pierwszą lepszą rzecz, która okazała się być poduszka i niechętnie uchylił powieki. Podniósł się do siadu, przeciągając leniwie, po czym zerknął na chłopaka.
- Hej, długo tak siedzisz?- Wymamrotał trochę niezrozumiale i ziewnął cicho.

Z zadowoleniem oglądał jak chłopak się budził. Siedział jednak wciąż na krześle i sam się przeciągnął. Z nudów niedługo sam by ponownie zasnął. Widząc jak chłopak podniósł się do siadu, przyjrzał mu się.
- Dzień dobry, śpiochu. No z godzinę tak siedzę i Cię obserwuję. - puścił mu oczko z uśmiechem na ustach.
- Wyspałeś się? - dopytał go, bawiąc się telefonem jaki trzymał w dłoni.

Na jego słowa roześmiał się lekko zachrypnięty i usiadł po turecku, opierając dłonie na nogach.
- Co ty prześladowca, który obserwuje ofiarę, podczas snu?- Zmrużył powieki w podejrzliwym wyrazie, mierząc blondyna wzrokiem.
- Nawet, a ty?- Odpowiedział pytaniem na pytanie, mierzwiąc swoje włosy.

Zerknął po biurku i złapał za jakąś butelkę z wodą, po czym podał ją szatynowi.
- A żebyś wiedział. Dzisiaj się do Ciebie dobiorę. - wytknął mu język rozbawiony i zaśmiał się cicho pod nosem. Na jego odpowiedź i pytanie, cicho westchnął.
- Telefon mnie obudził, znowu czegoś chcą. Z resztą mniejsza. W każdym razie chętnie dalej bym pospał. - zachichotał i przeciągnął się.

Odebrał od niego butelkę, mamrocząc ciche "dzięki", po czym upił porządnego łyka.
- Uważaj bo znów skończysz na dole.- Uśmiechnął się uroczo, siłą starając powstrzymać lekkie rumieńce. Chyba po ostatnim razie jego pewność znacznie wzrosła.
- Znów?... Kto?- Przechylił głowę na bok, nie bardzo rozumiejąc, ale po chwili westchnął z pobłażliwym uśmiechem.- Nikt ci nie broni położyć się znowu.

Na jego słowa tylko się zaśmiał. On i na dole? Jakieś żarty.
- No raczej nie, słodki ukesiu. - puścił mu oczko z uśmiechem na ustach. To co wydarzyło się wczoraj to na pewno była wina... alkoholu. No tak, przecież trochę wypił, więc to na pewno nie jego własna wola, a przez alkohol, wylądował pod chłopakiem.
- To nie istotne. Nie przejmuj się tak. - wyszczerzył się pogodnie i przeczesał swoje włosy palcami.
- Żebyś mógł się bezkarnie na mnie gapić? - zażartował.

- Od wczoraj to ty jesteś Ukesiem.- Pokazał mu język i uśmiechnął się zadziornie. Chyba zacznie go dość często upijać.
- Tak- Przyznał bez ogródek.

- Chciałbyś. Wczoraj to był pierwszy i ostatni raz gdy byłeś na górze. - mruknął z uśmieszkiem i wstał z krzesła, podchodząc do niego. Nachylił się nad nim i spojrzał mu w oczy. Skąd szatynowi przyszły takie myśli, że to Kyo mógłby być ukesiem? To przecież niedorzeczne. Na jego kolejną odpowiedź, uśmiechnął się.
- Nie dam Ci tej satysfakcji. - zaśmiał się cicho.

- Jeszcze zobaczymy.- Powiedział rozbawiony i kiedy go niego poszedł, zmierzwił jego złote kosmyki.
- Wredny.- Mruknął z wyrzutem.

- No zobaczymy. - uśmiechnął się do niego i przywrócił go do pozycji leżącej, po czym zawisnął nad nim, wpatrując się w jego oczy.
- Ja wredny? Od kiedy? - zrobił minę zbitego psa, mając ochotę się roześmiać.

Przymknął na chwilę powieki, a kiedy ponownie je uchylił, już leżał na plecach. Z delikatnym uśmiechem zarzucił mu ramiona na szyje.
- Od zawsze.- Mruknął i ugryzł go lekko w czubek nosa.

Uśmiechnął się i ucałował go delikatnie w usta gdy ten objął go wokół szyi i zamruczał mu przez pocałunek.
- Nie jestem jeszcze wredny. - wymamrotał i potarł dłonią swój nos z cichym mamrotem.

- Jeszcze? Uważaj bo się przestraszę.- Odparł rozbawiony i wplótł dłoń w jego włosy, opuszkami palców smyrając po karku.

- Jak będę wredny to będzie koniec seksów. ~ - zaśmiał się cicho, wpatrując w niego po czym przesunął opuszkami palców po jego torsie pod koszulką.

- Jak ja się fochnę to też ich nie bedzie.- Wyszczerzył się oplatając go nogami w pasie.

- Nie obrazisz się. - wymruczał i uszczypnął go zaczepnie w bok, uśmiechając się przy tym do niego.

Pisnął cicho, kiedy go uszczypnął i nadął mocno policzki.
- Teraz się obrażam.- Mruknął obracając się na brzuch, masując po obolałym boku.

- Nie obrażaj. - jęknął smutno i usiadł mu lekko na plecach kiedy chłopak położył się na brzuchu. Jeszcze tylko klepnął go w tyłek.