Pokój 189; Kou Mukami i Axel Ledger

Jak na złość, przez dłuższą chwilę pozostawał przy dość wolnych ruchach. Jednak kiedy chłopak ponownie poruszył biodrami, postanowił się nad nim zlitować i przyśpieszył swoje ruchy głową, jak i ręką na trzonku.

Cóż, blondyn już powoli zaczął się niecierpliwić i właśnie dlatego poruszył biodrami. Czując jak Kou przyspieszył ruchy, jęknął głośniej i odchylił głowę do tyłu, zaciskając teraz palce obu dłoni na pościeli. Po chwili przymknął tylko powieki.

Szło mu o wiele lepiej niż a pierwszym razem, ale wciąż zahaczał zębami przy szybszych ruchach. Na chwilę odsunął się, aby unormować oddech, ale zaraz wznowił poprzednie czynności. Zassał się na czubku, drżącą dłoń zsuwając na jądra chłopaka, pocierając je delikatnie.

Po dłuższej chwili swoje palce przeniósł z pościeli na włosy chłopaka i wplątał je w nie, zaciskając je na palcach. Lekko szarpnął za włosy chłopaka gdy ten wznowił to, co wcześniej przerwał. Jęknął głośniej z odchyloną do tyłu głową.
- K-Kou... - wyjęczał z siebie i westchnął głośno.

Przymknął mocniej oczy, czując szarpnięcie. Co prawda nie lubił tego za bardzo, ale w tym momencie to zignorował. Słysząc swoje imię, uchylił jedną z powiek i zarumienił się mocno na widok chłopaka.
- C...ho?- Spytał nie wyjmując go z ust, przy tym drażniąc go samym dźwiękiem.

Blondyn leżał pod nim, prawie, że wijąc się z tej przyjemności. Na pewno później będzie między nimi tak, że Kou nie da mu spokoju. I po cholerę uległ? Dlaczego nie mógł go zdominować? Coś mu przeszkadzało? A może tego chciał? Nie, na pewno nie to. Musiał być inny powód jego zachowania. Skierował swój zamglony wzrok na chłopaka i po chwili wygiął się w lekki łuk, dochodząc w jego ustach cały czerwony na twarzy. W końcu opadł na łóżko, starając się jakoś uspokoić swój oddech.

Zaskoczony, zakrztusił się odrobinę i z lekkim trudem, ale połknął nasienie chłopaka. Wytarł przedramieniem wargi, po czym podniósł się nieco i zarumieniony po same uszy spojrzał na blondyna.
- Kyo?- Mruknął cicho, spoglądając pytająco w jego oczy.

Przeleżał moment w ciszy, spokojnie aż w końcu uspokoił oddech. Dopiero wtedy rozchylił oczy i skierował wzrok na chłopaka z czerwonymi policzkami. Chyba dopiero teraz do niego dotarło, co się przed chwilą wydarzyło, bo od razu złapał za poduszkę i przycisnął ją do swojej czerwonej twarzy.
- S-Słucham...? - wydukał w poduszkę, jednak dość zrozumiale, wciąż zakrywając twarz tą poduszką.

Uśmiechnął się z zadziornym błyskiem w oku.
- Pokarz mi się.- Mruknął samemu próbując odsunąć poduszkę od twarzy młodszego.

- N-Nie ma mowy, nie pokażę Ci się. - odparł pewnie, przyciskając poduszkę do swojej twarzy. Nie miał zamiaru mu się pokazać. Nie w takim stanie. I czemu teraz to on zachowywał się jak cholerny uke, którym nie był? Nie miał pojęcia.

- Wstydzisz się?- Nie mógł powstrzymać cichego chichotu. Nachylił się nad nimi odchylił poduszkę tak, aby mieć dostęp do jego ucha.
- Jak słodko.- Wymruczał.

- Nie wstydzę się, ani mi się śni. - burknął tylko w poduszkę, której nadal od swojej twarzy nie odsunął. Słysząc jego mamrot, wzdrygnął się i oblał mocniejszym rumieńcem. Całe szczęście, że chłopak nie widział go w tym stanie, bo pewnie blondyn mógłby zostać nawet wyśmiany.
- Nie prawda. - wymamrotał tylko.

- Będę bardzo smutny, jeśli mi się nie pokarzesz.- Powiedział dość smutnym głosem, aż się serce krajało. Tak łatwo sobie nie odpuści tego widoku. A jak to nie przejdzie to zabierze mu poduszkę siłą.

- Nie ma mowy abym się pokazał. - wymamrotał, uspokajając się i powoli aczkolwiek z trudem pozbywając się rumieńców z twarzy a przynajmniej starając się ich pozbyć. Przycisnął też do siebie mocniej poduszkę.

Westchnął ciężko. Znudziło mu się proszenie. Połaskotał go jedną ręką po żebrach, a drugą w odpowiednim momencie zabrał poduszkę.
- No no.- Wymruczał zadowolony.- Jesteś uroczy.

Zachichotał nerwowo kiedy chłopak go połaskotał, przez co poluźnił uścisk na poduszce. W pewnym momencie ta bezczelnie została mu zabrana. Zaczerwienił się znacznie mocniej od razu podnosząc się aby złapać za poduszkę, ale tylko zabolała go głowa, więc położył się i wpatrzył w chłopaka.
- Nie prawda. - burknął, składając usta w dzióbek i zerknął w bok.

-Prawda. I nie bocz się teraz.- Zaśmiał się przesuwając dłonią po jego czerwonym policzku, po czym złapał go za podbródek i naprowadził na swoje usta, całując go po chwili z cichym pomrukiem.

- Nie boczę.... - zaczął, ale skończenie uniemożliwił mu pocałunek, który zapoczątkował Kou. Mocno zarumieniony po chwili objął go ramionami wokół szyi i przyciągnął go bliżej siebie, całując go zachłannie z tymi czerwonymi policzkami.

Zamruczał głośno w usta chłopaka, wplatając dłonie w jego włosy. Po chwili odsunął się na chwilę.
- Nie zmęczyłeś się za bardzo tym jęczeniem?- Uśmiechnął się zadziornie, muskając jeszcze raz jego wargi.

Kiedy Kou się odsunął, westchnął smutno i w końcu zerknął w bok na jego słowa.
- Nigdy więcej nie usłyszysz mojego jęku. - odparł pewny swego. Skoro on mu takie pytania zadawał, to sądził, że chyba mu to nie odpowiadało, więc co mógł innego zrobić jak nigdy więcej nie dać doprowadzić się do tego, choćby z jego ust miałby wydobyć się cichy jęk.

- Ej, ale mi się to podobało.- Jęknął wyraźnie niezadowolony. Nawet bardzo. Aż delikatnie się zarumienił na swoje myśli. Z cichym westchnięciem opadł na chłopaka, wtulając się w niego mocno.

- Podobało? Sądziłem, że raczej nie. - wymamrotał, wciąż z lekkimi rumieńcami. Kiedy ciało chłopaka nagle opadło na niego, jęknął cicho i potem objął go mocno ramionami.
- Kocham Cię. - szepnął mu do ucha, które lekko przygryzł.
- Dziękuję. - odparł z uśmiechem na ustach.

- Podobało, bo byłeś słodki.- Nie mógł sobie odpuścić tego komentarza, po czym zamruczał zadowolony, kiedy ten go objął.
- Też cię kocham Kyo.- Uśmiechnął się szeroko, nawet bez cienia zawstydzenia. Takie wyznania stały się dla niego czym zupełnie naturalnym. Po chwili spojrzał na niego zdziwiony.
- Za co?- Przechylił głowę na bok.

- J-Ja słodki? Chyba żartujesz. - zaśmiał się zakłopotany i podrapał nerwowo palcem po policzku, obejmując go drugim ramieniem w pasie i wtulając go w siebie.
- Jestem przy Tobie naprawdę szczęśliwy. - uśmiechnął się po tym co Kou mu powiedział, a widząc jego zdziwienie, tylko cicho westchnął.
- No bo dzięki Tobie przestało boleć. - wymamrotał z zawstydzeniem.

Zachichotał cicho kiwając głową i mocniej się w niego wtulając.
- Ja przy tobie też.- Wymruczał zadowolony z tych słów, aż mu serce szybciej zaczęło bić, co zapewne chłopak mógł wyczuć. Słysząc jego odpowiedź, chwilę nie rozumiał, ale zaraz zarumienił się po same uszy i ukrył twarz w jego torsie.