Pokój numer 188; Kyoji Kusatsu i Jeremy Green.

- Sam zacząłeś.- Mruknął niewinnie, obejmując go mocniej, przy czym podwinął jego koszulkę i złożył delikatny pocałunek na jego plecach.

- Powiedziałem prawdę. Jesteś niższy ode mnie. - mruknął jedynie, wysyłając wiadomość po czym odrzucił telefon na poduszkę.

- Ale nie musisz mi tego wytykać!- Prychnął niezadowolony, po czym puścił go i rozłożył się na poduszkach.

- Nie wytykałem. Miało być żartem. - burknął i skierował wzrok za okno.

Westchnął w poduszkę, wciskając z nią twarz, ale po chwili uniósł głowę, bo by się udusił.
- A myślisz, że moje słowa, to nie? Tylko ci się odpłaciłem...- Wymamrotał wydymając smętnie wargi.

- Przepraszam, kochanie.. - szepnął tylko, słabo się uśmiechając i wstał powoli z łóżka, podchodząc do okna.

Ściągnął lekko brwi, ale po chwili westchnął zerkając za nim.
- Nie jest mały...- Wybełkotał niewyraźnie w poduszkę, po czym podniósł się do siadu, plecami do chłopaka.

Skoro nie zrozumiał tego, co Kou mówił, to nawet nie dopytywał o co mu chodziło tylko usiadł na parapecie i wyjrzał przez okno.
- Jutro idę na te badania, więc jeśli nie wrócę szybko to siedzę w szpitalu. - uprzedził go.

Ja jego słowa skinął głową z cichym pomrukiem i położył się na boku, zastanawiając się nad czymś.

Zerknął w końcu na niego.
- Nad czym myślisz? - spytał, powoli schodząc z parapetu i siadając przy nim.

- Nad niczym... tylko zamulam.- Wymamrotał zerkając kątem oka na młodszego.

- No mów, przecież widzę.. - mruknął i przeczesał jego włosy palcami.

- Ja tylko się martwię...- Westchnął przewracając się na plecy.

- Nie masz o co. - odparł i pocałował go w usta.

- Wiem, ale i tak nie potrafię przestać.- Mruknął szczerze i odwzajemnił pocałunek, po chwili odsuwając się z lekkim uśmiechem.

- Muszę Cię chyba tego nauczyć. - zaśmiał się cicho i położył obok niego, przytulając go mocno do siebie.

- Próbuj.- Mruknął rozbawiony i wtulił się w blondyna, mierzwiąc jego jasne kosmyki.

- Kocham Cię. - odparł i zamruczał zadowolony kiedy chłopak się w niego wtulił.

- Ja ciebie też.- Odparł rozbawiony jego pomrukiem i pogłaskał po delikatnie po plecach.

- Co Cię tak bawi, kochanie? - spytał cicho i przytulił się mocno do niego.

- Ty kocie.- Powiedział uśmiechając się szerzej, mrużąc powieki.

- Czym Cię rozbawiłem...? - spytał cicho, wciąż czując zmęczenie.

- Swoim mruczeniem, to było słodkie.- Odparł z uśmieszkiem na ustach i zaczął bawić się jego jasnymi kosmykami.

- Nie było słodkie.. - odparł cicho, a po chwili poczuł jak oczy mu się zamykają. Po chwili tylko zasnął.

- Było.- Mruknął tylko widząc jak zasypia i przytulił go do siebie. Sam bawił się jego włosami, a nawet zrobił małego warkoczyka z tyłu, po czym znużył go sen.