Pokój numer 188; Kyoji Kusatsu i Jeremy Green.

- Nie jest źle, to muszę przyznać. - uśmiechnął się do niego i ucałował go w kącik ust. Było mu lżej, że sobie praktycznie wszystko zdołał jakoś przypomnieć.

Zamruczał cicho i zerknął na młodszego.
- A ty co się taki śmiały zrobiłeś?- Spytał nadal lekko przymulony.

- Zawsze byłem śmiały. Przecież jesteś moim chłopakiem. - stwierdził, unosząc lekko brew do góry i przyglądając się mu.

- Wczoraj rumieniłeś się po zwykłym trzymaniu za rękę.- Powiedział rozbawiony i potarł dłonią kark.
- Może ci się polepszyło.- Uśmiechnął się lekko.

Prychnął cicho na jego słowa i nadął policzki. Potem uniósł brew i zastanowił się dłuższą chwilę nad czymś.
- Jak znikniesz na kolejny miesiąc, to nie będę taki miły. - mruknął tylko i przeciągnął się.

Zamrugał kilkakrotnie przez chwilę nie rozumiejąc.
- Nie mów, że ty...- Wymamrotał zawieszając się w połowie.
- Pamiętasz?

- Oczywiście. Przypomniałem sobie. - mruknął tylko, zakładając ramiona na torsie i przyglądając mu się ze spokojem.

- A nie podobał ci się odpoczynek ode mnie?-  Powiedział spokojnie i uśmiechnął się szeroko, jednak jego podłe narządy wzroku go zdradziły wypuszczając łzy, które zaczęły powoli spływać mu po policzkach.

- Jesteś idiotą? Wiesz jak się martwiłem?! - podniósł głos, jednak po chwili ciężko westchnął, widząc jego łzy. Sięgnął kciukami do jego policzków i starł łzy.

- Mogę się domyślić.- Zaśmiał się, kiedy starł mu łzy, po czym zarzucił mu ręce na szyję i przytulił mocno.

- Domyślić? Powinieneś to wiedzieć. - burknął jedynie i po chwili objął go ramionami w pasie, przytulając mocno do siebie.

- Przepraszam.- Mruknął zaciskając powieki, żeby już nie ryczeć i rozczochrał chłopakowi włosy.

Westchnął ciężko i złapał go lekko za podbródek, po czym złożył na jego ustach czuły pocałunek.
- Masz szczęście, nie umiem się długo na Ciebie gniewać. - wymamrotał, niezadowolony z tego po przerwaniu pocałunku.

- Tak mam szczęście, bo inny już dawno by mnie wykopali.- Zaśmiał się cicho i zam go lekko pocałował, po tym wtulając się w niego mocno.

- Domyślam się. Chociaż brałbyś czasami pod uwagę to, że się martwię i napisałbyś chociaż, że wszystko z Tobą w porządku. - odpowiedział i rozczochrał mu włosy. Potem jednak wtulił go jeszcze na chwilę w siebie.
- Dobra, to idziemy gdzieś?

- Wiem.- Mruknął trochę markotniej. Już darował sobie tłumaczenie, że nie miał jak się z chłopakiem skontaktować.
- A chcesz pozwiedzać akademik, czy wyjść na miasto?-

- Dobrze, że wiesz, mały. - odparł i rozczochrał mu włosy.
- Jestem głodny, więc zależy mi by coś zjeść, a gdzie to już obojętne. - stwierdził i pokiwał lekko głową.

- Nie zaczynaj się młody.- Wytknął język i wstał przeciągając się leniwie.
- To może zawitamy do ludzi w kuchni? O ile znów nie będzie tam pustek.

- Nie zaczynam, Kouś. - uśmiechnął się pod nosem i pokiwał głową.
- Pewnie. Może cudem kogoś tam zastaniemy. - stwierdził, bo zwykle nie było tam ostatnio nikogo.

Przymrużył powieki przez chwilę mierząc chłopaka wzrokiem, ale zaraz odpuścił. 
- I może ugotujesz coś dobrego.- Dodał z niewinnym uśmieszkiem i wyciągnął do niego rękę. Trochę stęsknił się za jego kuchnią, szczególnie, że w trasie nie jadł za dobrze.

- Jasne, a co takiego byś chciał? - spytał, wstając z łóżka i przeciągając się. Sięgnął jeszcze po telefon i wsunął go do kieszeni.

- Zaskocz mnie.- Puścił mu oczko, po czym zadowolony wyszedł pierwszy z pokoju.

- Nie jestem jakimś magikiem by zaskakiwać Cię! - zawołał za nim i wyszedł z pokoju.

Wszedł do pokoju z chłopakiem na rękach i dopiero wtedy odstawił go na podłogę. Podszedł do szafki i wyciągnął tabletki, które połknął, a później tylko rzucił się na łóżko i wcisnął twarz w poduszkę.

Kiedy stanął o własnych siłach, przeciągnął się leniwym ruchem i zerknął na chłopaka, zaraz siadając na brzegu łóżka.
- Zmęczony?- Spytał przyglądając mu się przez chwilę, po czym ściągnął z siebie spodnie i ułożył się obok niego, tyle że pod kołdrą.