Pokój numer 257; Oliver Merkeling.

Bardzo zmęczony wtargał swoją walizkę do pokoju.- Uch, nareszcie na miejscu- Westchnął, siląc się na resztki ekscytacji, które nadaremnie próbowały się wydostać.
Rozejrzał się po pokoju, któremu brakowało życia, co na razie wpływało na korzyść szatyna. Jednak zbyt długa samotność rozbudzała w nim, zbyt dużego potwora lenistwa. Nie zastanawiając się zbyt długo, obrócił się na pięcie i wyszedł z pokoju.