Pokój numer 259; Hideo Takashi i Akihito Hayashi.

Na polu wiał wiatr było ciemno a na dodatek padał okropnie śnieg.
-Lepszej pory nie mogłem sobie wybrać...- wymamrotał do szalika i biorąc swoje bagaże szybkim krokiem, uciekając przed zimnem wszedł do budynku. Z trudem dotargał bagaż pod drzwi swojego pokoju po czym z namysłem spojrzał na drzwi, mówiąc pod nosem cicho:
-No to jedziemy...- Otwarł drzwi powoli żeby mieć pewność, że nikogo nie obudzi. Jednak w pokoju było pusto. Westchnął ciężko.
-Znowu sam- Odłożył torby na swoje miejsce i obiecując sobie, że będzie to tylko krótka drzemka położył się na łóżku.

Właśnie wrócił z treningu jak zwykle spóźniony,nie przeszkadzało mu to już od wielu lat nikt się o niego nie martwił.miał zamiar zarwać nockę i się uczyć ale jakoś mu to nie szło więc posprzątał swoje ciuchy wywietrzył pokój i tak po zrobieniu porządków rozpoczął naukę.
*po paru godzinach zasypia na biurku*

Wszedł do pokoju miał nadzieję właściwego. Wszedł po cichu, było późno i współlokator pewnie już spał. Poniekąd miał rację. Gdy dostrzegł chłopaka przy biurku westchnął. [i]No proszę, pilny uczeń mi się trafił. Podszedł do wolnego łóżka i rzucił się na nie. Był potwornie śpiący więc praktycznie od razu zasnął.

Kiedy się obudził zorientował się, że zasną na biurku więc natychmiast wstał i rozprostował kości.Rozejrzał się po pokoju i nagle zauważył, że w pokoju jest ktoś oprócz niego.Starał się domyślić kim jest nieznajomy,po namyśle doszedł do wniosku, że musi być to jego nowy współlokator.Nie chcąc go budzić postanowił wyjść z pokoju.

Wszedł do pokoju
-długo mnie tu nie było-przez ostatnie parę dni nie chodził do szkoły potrzebował chwilę czasu aby coś przemyśleć.Nie czuł się najlepiej z tym,że nikogo nie uprzedził w końcu ktoś mógł się o niego martwić chodź po krótkim namyśle doszedł do wniosku,że jednak niema nikogo na tyle bliskiego by się o niego martwił.W pokoju był tylko chwilę wziął z szafy ciuchy i wyszedł.

Obudziło go trzaśnięcie drzwiami. Czyżby jego współlokator? No cóż, zbudził się zbyt późno by go spotkać. Przetarł zaspane oczy. Czuł się rozespany bo za długo spał. Nie lubił tego uczucia. Zmusił się jednak by wstać. Podszedł do walizki i zaczął przeglądać ciuchy zastanawiając się w co się ubrać. Wziął jakiś tshirt, bluzę i jeansy. Do tego jeszcze dobrał ręcznik i potrzebne rzeczy do kąpieli. Wstał i z całym ekwipunkiem wyszedł z pokoju.

Wszedł do pokoju i od razu zawinął mokre włosy w ręcznik po czym usiadł na łóżku a plecami opierał się o ścianę.Zauważył,że z pokoju zniknął jego współlokator który był tu jeszcze jakąś chwilę temu.Wziął telefon i przeglądając facebook'a rozmyślał jaki jest jego współlokator.

Ostatnie dwa dni spędził na intensywnej nauce,zawsze wolał uczyć się na cały tydzień a przez resztę tygodnia mieć wywalone.Jednak strasznie nudził się podczas nauki więc postanowił gdzieś wyjść,wyjął więc bluzę i zarzucił na siebie po czym wyszedł.

Wszedł do pokoju z obandażowaną dłonią,szybko wskoczył w piżamę i położył się na łóżku z laptopem.

Obudził się i podpierając się na ręce przetarł oczy zabandażowaną ręką po czym stwierdził,że powinien zmienić opatrunek.Tak więc zrobił i siadając na kraju łóżka otworzył szafkę nocną i wyciągną z niej opatrunki które wcześniej kupił.Odwinął bandaż i wyrzucił stary opatrunek,na koniec przemył ranę wodą utlenioną i założył nowy opatrunek.Ręka nie bolała go aż tak bardzo jak wczoraj chodź wciąż nie było to przyjemne.Wstał na nogi i zdjął z pułki mp3 po czym założył słuchawki na uszy i położył się na łóżku,zamykając oczy starał się zapomnieć o bólu. Jednak nie mogąc wyleżeć w łóżku wyszedł z pokoju aby się po prostu czymś zająć.

Wszedł do pokoju. Był pusty. W sumie dobrze by było w końcu poznać współlokatora. Może kiedyś mu się uda na niego trafić kiedy będzie w pokoju i nie będzie spał. Szybko podszedł do szafy i wyjął z niej krótkie spodenki i jakiś podkoszulek. Ubrał się i wszedł do łóżka. Po chwili już spał.

Wszedł do pokoju mocno zmęczony po długiej i nieoczekiwanej wizycie w szpitalu,gdy ostatnio wyszedł się przewietrzyć zadzwonił do niego jego lekarz który twierdził,że ten powinien natychmiast stawić się w szpitalu,ale to nie było ważne lekarz obejrzał ranę goiła się dość szybko i stwierdził,że za dwa tygodnie powinien być w pełni zdrowia.Lekko otworzył drzwi do pokoju i zaświecił światło jednak szybko je zgasił gdy zobaczył,że w pokoju śpi jego współlokator.Podszedł do swojego łóżka i zaświecił lampkę która stała na szafce,światło nie było na tyle mocne żeby kogokolwiek obudzić ale w pokoju było wszystko dobrze widać.Hideo chcąc przewietrzyć w pokoju otworzył okno po czym zaczął sprzątać w pokoju,bardzo lubił sprzątać szczególnie,że chciał czymś się zająć kiedy nie mógł grać z powodu ręki.Starał się robić to jak najciszej by nie obudzić swojego przyjaciela.Szybko się z tym uporał.Był tak zmęczony,że nawet nie wiedział skąd miał tyle energii żeby posprzątać cały pokój.Szybko padł na łóżko i zasnął.

Obudził się zziębnięty. Trochę go bolało gardło. Rozejrzał sę zastanawiając się co się takiego stało, że jest chory. Spojrzał na źródło. Otwarte okno.
-ale kto.. -wyszeptał po czym zauważył współlokatora. No tak, to by wiele wyjaśniało. Chłopak sam stwierdził, że włosy mu wyschną przez noc więc zostawił je mokre. A wiadomo mokre włosy i zimne powietrze nie przynoszą nic dobrego. Pociągnął nosem. Wstał i podszedł do okna zamykając je. Rozejrzał się i przy okazji zauważył, że w pokoju jest czyściej niż poprzedniego dnia. No proszę. To był plus dla jego lokatora. Podszedł do szafy i wyjął z niej grubą bluzę którą szybko na siebie założył. Wrócił z powrotem do łóżka i nakrył się mocno kołdrą. Podniósł ze stolika nocnego laptopa którego tam wcześniej położył i zaczął przeglądać internet. Po jakimś czasie jednak stwierdził, że ma ochotę coś obejrzeć. Wstał z łóżka, przebrał się w dresy i wyszedł z pokoju.

Obudził się po czym przetarł oczy i rozejrzał się po pokoju i zauważył,że nikogo w nim niema.Trochę mu ulżyło bo naprawdę nie chciał z nikim rozmawiać,był po prostu zbyt nieśmiały.Przypomniał sobie,że zapomniał zamknąć okno jednak teraz było zamknięte.Wziął telefon z szafki nocnej i zobaczył jedną nieodebraną wiadomość od rodziców.Mama poinformowała go,że musi załatwić kilka spraw w urzędzie.Więc szybko się ubrał i wyszedł.

Wrócił do pokoju po całym dniu zajęć szkolnych,niestety ciągle nie mógł ćwiczyć na W-F'ie.Postanowił zmienić bandaż ale gdy go ściągał stwierdził,że zanim założy nowy opatrunek pójdzie wziąć prysznic.Tak więc zrobił,wziął ze sobą ręcznik i ciuchy na zmianę po czym wyszedł.

Wszedł do pokoju i usiadł na łóżku,bardzo chciał pójść spać i zapomniał założyć opatrunek.Miał mokre włosy więc położył na poduszce ręcznik i poszedł spać. Obudził go głód, strasznie chciało mu się jeść więc wstał i wyszedł z pokoju w poszukiwaniu kuchni.

Wszedł do pokoju lekko chwiejnym krokiem i zaświecił światło.Podszedł do biurka i usiadł na krześle.Zaczął myśleć o tym co dzisiaj zrobił,zaczął gadać z ludźmi co było dla niego ogromnym krokiem w przód.Był z siebie zadowolony chodź nie wiedział dlaczego tak się czuje.Zgasił światło po czym po omacku podszedł i zmęczony poszedł spać

Ostatnie kilka dni chorował więc prawie wcale nie wychodził z pokoju.Teraz czuł się lepiej a poza tym w międzyczasie jego rana na ręce zdążyła się zagoić.Wstał z łóżka po czym ubrał się i wyjął z kieszeni telefon.Miał jedną nieodebraną wiadomość od mamy.Napisała,że powinien wrócić do domu na jakieś krótkie wakacje bo niestety w lecie nie będzie miał takiej możliwości.Wiec spakował tylko kilka potrzebnych rzeczy bo na więcej nie miał czasu gdyż okazało się,że ma już zarezerwowany samolot,szybko spojrzał na zegarek po czym chwycił torbę z bagażem i wybiegł z pokoju

Wszedł do pokoju bardzo chwiejnym krokiem lecząc za sobą dwie walizki w jednej były pamiątki z wakacji i kilka drobiazgów z domu a w drugiej prezenty które dostał od rodziny na osiemnaste urodziny.Nie dało się ukryć,że był pijany przed wyjazdem opijał urodziny tak intensywnie,że jeszcze się dziwił jak go do samolotu wpuścili.Rzucił bagaże niechlujnie i lekkim balecikiem odszedł do łóżka po czym skoczył na nie wykonując mały piruecik, natychmiast zasnął.

Leżał na łóżku i zastanawiał się jak udało mu się wpaść w taką monotonię,od momentu powrotu nie widział akihito a poza tym chyba złapał jakąś mikro-depresję było mu po prostu smutno przez to,że każdy jego dzień wyglądał tak samo.Nie ruszając się z miejsca i patrzył na ścianę i zastanawiał się jak wyjść z tej pętli.Nie wiedział jak sobie poradzić a nawet jakby wiedział jak to zrobić to był zbyt leniwy by cokolwiek zrobić,chciał po prostu odpocząć od tego wszystkiego.Zmrużył oczy z zamiarem zaśnięcia naglę zerwał się z łóżka wpadł na coś tak banalnie prostego,że aż roześmiał się na myśl o tym,że nie wpadł na to wcześniej.Pomyślał,że lepiej jest ruszyć powoli niż siedzieć i zastanawiać się jak to zrobić żeby się nie zmęczyć.Wstał po czym zaświecił światło w pokoju i włączył komputer.Rozejrzał się po pokoju w którym nie było zbyt dużego porządku więc postanowił zacząć od tego.Żeby umilić sobie czas sprzątania włączył sobie jakąś muzykę.Po paru godzinach stanął w tym samym miejscu i rozejrzał się po pokoju,ogarniał go porządek tym razem na serio się postarał.Stwierdził,że czas na fajrant więc otworzył okno i usiadł na parapecie,Wyciągnął z kieszeni fajki po czym wyjął jedną i odpalił.Siedział i zastanawiał się czy było warto po czym niemal błyskawicznie stwierdził,że było.Czuł się zupełnie inaczej niż przez ostatnie parę tygodni wiedział,że zaczyna wychodzić na prostą chodź do tego jeszcze długa droga w końcu ciągle musi poradzić sobie z nieśmiałością.Szybko dopalił papierosa po czym wszedł do pokoju zamknął okno i zmęczony porządkami poszedł spać

Wstał wypoczęty,co nie było dla niego normalne w ostatnim czasie.Przetarł oczy i energicznie zszedł z łóżka,wyciągnął z szafy nowe ubrania po czym się przebrał.Był głodny więc pomyślał,że zanim wymyśli co chce dzisiaj robić pójdzie do kuchni.