Polana

Kiedy go przewrócił złapał się chłopaka i pociągnął go za sobą, w efekcie czego został przez niego trochę przygnieciony.
- Jesteś za ciężki.- Mruknął rozbawiony i sypnął go trochę śniegiem.

- Sam mnie pociągnąłeś, to nie narzekaj! - nadął policzki, siadając lekko mu na brzuchu. Następnie nachylił się i mu przyjrzał uważnie.

Parsknął śmiechem widząc jak się chłopak nadął i zerknął na niego z dołu, przechylając głowę na bok.
- Mam coś na twarzy?- Spytał, kiedy mu się tak przyglądał.

- Nie, na twarzy nic nie masz, jeszcze. - zachichotał i złapał za śniegu po czym przyłożył mu go lekko do twarzy.

Zamrugał kilkakrotnie, po czym od ruchowo przymknął powieki i przytulił się czując śnieg na twarzy. Nadął policzki i pokręcił głową, strząsając go z siebie.
- Wredny.- Mruknął niezadowolony, a korzystając z tego, że są blisko siebie, wrzucił mu trochę śniegu za koszulkę na kark.

- Takiego mnie kochasz. - zaśmiał się rozbawiony i zaraz pisnął, kiedy poczuł śnieg za koszulką.
- To dopiero było wredne! - nadął się i wstał, przeciągając.

- Fakt.- Uśmiechnął się szeroko i roześmiał się na reakcję chłopaka.
- Ale pisk był tego wart.- Odparł podnosząc się i otrzepując.

- Nie był! - nadął się niezadowolony i założył ramiona na torsie.
- Dobra, śpiewaj pierwszy. - zaśmiał się tylko.

- Był.- Odparł rozbawiony i sprzedał mu lekkiego kuksańca w ramię.
- Tutaj?- Spytał trochę zaskoczony i zamrugał kilkakrotnie.

- Nie. - prychnął niby obrażony i spojrzał gdzieś w bok, a zaraz cicho jęknął z bólu.
- A to za co? No tak, a czemu nie? Przecież jesteśmy sami. - uśmiechnął się do niego.

- No już, już. Umówmy się, że to był bardzo męski pisk.- Westchnął i potarł dłonią kark przez chwilę się zastanawiając.
- Tak z miłość.- Odparł rozbawiony.- No w porządku, ale to ty miałeś być pierwszy.- Powiedział.

- No bardzo. W sumie śmiesznie musiało brzmieć przy moim głosie. - odparł rozbawiony.
- Ja? Aż tak bardzo chcesz mnie usłyszeć? - wymamrotał cicho.

- Bardzo, chcesz powtórkę?- Spytał z niewinnym uśmieszkiem, ale zaraz się uspokoił i kiwnął głową.
- Tak.

- Nie, podziękuję. - wymamrotał nadymając się. Nie lubił tego, więc nie chciał oberwać od chłopaka. Potem jednak ciężko westchnął, ale w końcu zaczął śpiewać.

Wzruszył ramionami mamrocząc coś o tym, że chłopak się delikatny, ale potem już wsłuchał się w jego śpiew. Uśmiechnął się lekko. Teraz wiedział, czemu jego szef chciał, żeby chłopak śpiewał.

Śpiewał tak może z kilka minut, ale w końcu skończył to i spojrzał na niego trochę niepewnie jakby się bojąc jego reakcji. Może zafałszował albo coś? Nigdy nic nie wiadomo.
- I jak? - spytał cicho.

- Świetnie.- Odparł niemalże od razu i uśmiechnął się szeroko.
- Czemu wcześniej nie chwaliłeś się takim głosem?- Spytał lekko szturchając go zaczepnie łokciem.

Aż lekko się zarumienił. Więc jednak mu się podobało? Trochę mu ulżyło. Na to pytanie zastanowił się dłuższą chwilę.
- Nie sądziłem, że w ogóle potrafię śpiewać. - wyjaśnił zgodnie z prawdą.

- Takie marnowanie dobrego głosu... ale przynajmniej teraz z niego korzystasz.- Uśmiechnął się zadowolony i oparł się o niego bokiem.

- Fakt, cieszę się, że mogę śpiewać. - uśmiechnął się i zerknął na niego, układając dłoń na jego włosach i je zmierzwił.
- Teraz Twoja kolej, kochanie.

Kiedy blondyn zmierzwił mu włosy, przymknął na chwilę powieki.
- Niech będzie.- Mruknął pocierając dłonią kark jak to miał w zwyczaju, po czym westchnął i zaczął śpiewać coś wolnego.

Uśmiechnął się zadowolony, słysząc jak szatyn zaczął śpiewać. Delikatnie objął go od tyłu i przytulił do siebie, opierając głowę na jego ramieniu. Od razu też przymknął powieki.

Trochę się zdziwił czując oplatające go ramiona, było też słychać lekką zmianę w jego głosie, ale zaraz to zamaskował i dokończył piosenkę, nie bardzo mogąc się skupić.
- Może być?- Spytał przykładając ręce do dłoni chłopaka i uśmiechnął się lekko.

- Oczywiście, że może. - uśmiechnął się kiedy Kou skończył śpiewać. Zaraz ułożył palce na jego podbródku i lekko obrócił w swoją stronę po czym ucałował go krótko w usta.

-W takim razie się cieszę.-Był zadowolony ze słów chłopaka, bo warte były dla niego więcej niż nie jednego znawcy. Trochę zaskoczył go tym pocałunkiem, ale odwzajemnił pieszczotę i wyszczerzył się szeroko.