Jezioro

- To ja też nie mam? Wiesz, że z natury jestem blondynem. - odparł po czym popatał go lekko po głowie, z nieznacznym uśmiechem na ustach.

- A, no tak. To muszę iść szukać kogoś innego - parsknął śmiechem, zerkając na chłopaka. Miał jedynie nadzieję, że ten się nie obrazi za takie słowa.

- Całe szczęście, uff. - zaśmiał się i przeciągnął. Po chwili się zastanowił i dotarło do niego znaczenie słów jakie powiedział Kise, więc nadął policzki.
- Ej ale ja mam mózg! - oburzył się, ale ani trochę zły nie był, bo przecież to były żarty.

- Nie mogę być tego taki pewny - odparł z powagą, przyglądając się mu. Zaraz jednak sam parsknął śmiechem i ochlapał go. Sam jednak nie właził do wody, chcąc trochę wyschnąć przed jazdą konno.

- Mi nie wierzysz?! A traktowałem Cię jak brata, pff! - wymamrotał, a po chwili zaśmiał się i położył na plecach. Kiedy został ochlapany, cicho pisnął i dźgnął go palcem w bok.

- Pff~ Kiedyś - nadął lekko swoje policzki, zerkając na niego kątem oka.
- I proszę mnie nie dźgać, bo się pogniewamy - zażartował.

- No w sumie kiedyś chyba tak, teraz już mało się tu nawet widzimy nawet jeśli jesteśmy w tym samym akademiku. - odparł po namyśle, a widząc jego nadęte policzki, zachichotał.
- Ty się pogniewasz? Nie wierzę. - zaśmiał się.

- No niby masz racje. W końcu oboje mamy własne życie, nie? Rzadko kiedy przesiadujemy całymi dniami w kuchni - wzruszył ramionami, zerkając na niego kątem oka. Lekko się uśmiechnął.
- No jasne, że tak~

- No dokładnie. Kiedyś chyba częściej wszyscy przesiadywali w kuchni i grali w butelkę. To były dobre czasy. - zaśmiał się na wspomnienia kilku rundek gry w butelkę gdy i on grał. Potem wytknął mu czubek języka rozbawiony.
- To niemożliwe. - wyszczerzył się.

- Taaak~ Chętnie pograłbym jeszcze trochę, będąc szczerym. Ale te czasy chyba minęły, nie? - zerknął na niego kątem oka. Na kolejne słowa Kyojiego nawet nie odpowiedział, bo też nie miał pojęcia co.

- Ja też bym pograł. Kiedyś było z kimś, ciekawe towarzystwo żyło w tym akademiku. Na to wygląda, że minęły te czasy. Nic na to nie poradzimy, a szkoda, bo jestem ciekawy jakbyś ludzi dręczył... - zaśmiał się cicho, podkładając ramiona pod głowę.

- Taa~ A teraz prawie w ogóle ludzie się nie pojawiają. Wolą siedzieć w pokojach, czy coś. To trochę smutne, ale przecież nie można im zabronić - zauważył, wstając z miejsca aby rozprostować nogi.

- Wiesz, można ich stamtąd wyciągać na siłę, ale to chyba niewiele da, no nie? - westchnął cicho, leżąc i lekko machając nogami. Po chwili na kładkę wskoczył pies i otrzepał się z wody, przy okazji chlapiąc na niego i Kise.

- No raczej nie. Skoro nie chcą wychodzić, i tak czy siak sami nie będą tego robić - zauważył, a gdy pies go ochlapał, cicho zachichotał.  
- Dopiero co wyschnąłem~

- No dokładnie. Chyba pozostaje nam się nudzić, nie? - wymamrotał i przewrócił się na brzuch, nakazując psu się położyć i wcisnął twarz w jego sierść.
- Masz pecha. - wybełkotał z uśmiechem.

- Na to wygląda - zachichotał, zakładając ubrania, bo już nie zamierzał się kąpać, tylko posiedzieć. Podszedł do swojego konia, zaczynając go głaskać.
- Myślałem nad kupnem dla siebie takiego konia~

Odchylił lekko głowę co by spojrzeć na niego i w końcu podniósł się do siadu.
- Skoro Ci się podoba, to czemu nie. - odparł z uśmiechem i przeciągnął się.

- W sensie, miałbym takiego konia na wyłączność. Mógłbym się opiekować... No wiesz, byłby cały mój. Nikt inny nie mógłby na nim jeździć i tak dalej - stwierdził, a czując jak zwierzak pyskiem szturcha go w policzek, lekko się od niego odsunął.

- No wiem o co Ci chodzi i jeśli serio go chcesz to kup go. - odparł, uśmiechając się do niego. Sam w końcu się ubrał i wstał, przeciągając się.

- Zastanowię się. Co jak co, ale koń to duży obowiązek - cicho zachichotał, znowu przyprowadzając zwierzaka do wody. Było gorąco, więc ten na pewno chciał pić.

- No tak, w sumie racja, więc dobrze się nad tym zastanów. - uśmiechnął się lekko i sięgnął do kieszeni po tabletki. Potem wyciągnął dwie i wsunął do ust, połykając je. W końcu jednak usiadł na trawie pod drzewem i cicho westchnął.

- Pomyślę jeszcze nad tym~ Pewnie mi przejdzie i tak, znając mnie  - zachichotał, zerkając na tabletki, które wziął właśnie Kyoji.
- Na co to~? - zapytał z ciekawości.

- To się okaże.. - zaśmiał się cicho, a potem słysząc jego pytanie, przechylił lekko głowę na bok i zerknął na tabletki a potem na niego.
- Hm... sam nie wiem. Od jakiegoś czasu w pewnym momencie zdarza się, że czuję nieodpartą chęć zaśnięcia, a wcale zmęczony nie jestem. Lekarze twierdzą, że mógłbym zapaść w śpiączkę, więc mam brać leki. Jak dla mnie to bez sensu, no ale dobra. - odparł z uśmiechem.

- Oh... No rozumiem. Więc muszę cię pilnować, żebyś brał te leki, prawda? - zerknął na niego z zaskoczeniem. Nie spodziewał się, że ta... choroba, o ile można to tak nazwać, będzie do tego stopnia poważna.

Na jego pytanie, zamrugał zaskoczony i lekko nadął policzki, ale potem westchnął.
- Co prawda, zapominam je brać, ale nie trzeba mnie pilnować. - wymamrotał trochę zakłopotany, ale to raczej Kou o tym mówił wczoraj co by blondyn go przypilnował.