Małe boisko do koszykówki

Grał spokojnie z początku nie spostrzegając przybyłej osoby. Wykonał rzut za trzy, ale piłka odbiła się od poręczy i potoczyła po boisku. Westchnął i otarł czoło przedramieniem, ścierając pot. Dopiero idąc po piłką, kątem oka zauważył dziewczynę. 
-Ładnie tak podglądać ludzi?-powiedział podnosząc piłkę.

Obserwowała ruchy chłopaka dokładnie, z przymrużonymi oczami, szacując każdy jego ruch i dalej pozostając na tej pozycji, póki sam jej nie zauważył. Westchnęła, no cóż. Weszła już bardziej na salę i przysiadła na jednej z trybun, tej najniższej.
- Jak się nie ma co robić, dobre i to - uśmiechnęła się delikatnie.
- Powinieneś rozstawić lekko szerzej nogi - poradziła mu, tak przy okazji. Co jak co, ale znała się na koszykówce i wiedziała takie rzeczy. Musiała. W końcu była Menadżerką Pokolenia Cudów.

Przyjrzał się dziewczynie, unosząc jedną brew jak miał w nawyku. 
-Nogi.-powtórzył po niej. W żadnym wypadku nie miał powodu, by mówić jej o tym, że jego celność znacznie spada, gdy się nie wyśpi. W innym wypadku trafia pod każdym kątem.
-W trenerkę się zabawiasz?- uśmiechnął się szelmowsko i mimo wszystko rzucił wedle zaleceń dziewczyny. Oczywiście spudłował.

Zmrużyła oczy, potem westchnęła. Czyli naprawdę już nie znała się tak dobrze na rzeczy, jak powinna była. Co się z nią działo? Zbyt wiele czasu bez koszykówki? Jej jastrzębi wzrok, który widział każdy błąd ją zawodził?
- Próbuję - uśmiechnęła się, po czym spuściła głowę, niby to patrząc na swoje buty i poprawiając spódniczkę. Weź się w garść, dziewczyno, nie ma czasu i miejsca na smutki.

Znów podniósł piłkę i zakręcił nią na palcu.
-Z pewnością też grywasz. Dasz mały pokaz swoich umiejętności?-rzekł i podał jej gładko piłkę. ''Może być dobrą rozgrzewką''- pomyślał trochę ją lekceważąc.

Lekko zaskoczona złapała piłkę, patrząc na nią wielkimi oczami.
- Ja raczej nie grywam, bardziej pomagam jako .... - no nie powiesz trener, bo przecież i tak już nie umiem doradzić zawodnikowi na boisku.
- Pomagam czasami - powiedziała tylko, oddając mu piłkę, jednak dobrym rzutem, typowym dla zawodników. Poprawiła sobie kosmyk, opadający jej na policzek.

Westchnął wzruszając ramionami i złapał piłkę, przyglądając się jej. 
-Twoje rzuty mówią co innego.-rzekł. Co jak co, ale rzuty dobrych zawodników, znacznie się wyróżniały. Stanął na linii rzutów wolnych i rzucił do kosza, trafiając.
-Z której jesteś drużyny?-spytał.

Niech rzuty mówią jedno, ale ona wie swoje. Może znała się na dobrych zawodnika - kiedyś - ale sama nie była za dobrym graczem. Chociaż dawno nie grywała, więc nie wie, na co ją teraz stać... Ale z racji tego właśnie, że długo tego nie robiła, pewnie jest jeszcze słabsza.
- Tōō - odpowiedziała, przyglądając się jego ruchom. A teraz czemu trafił? Wszystko było tak, jak powiedziała mu wcześniej, żeby stał. Sama już teraz tego nie rozumiała..

-No to witam koleżankę z drużyny, której imię brzmi...?-powiedział urywając wypowiedź z niemym pytaniem o imię dziewczyny. Ziewnął przeciągając się i zapatrzył na kosz. Szkoda, że dziewczyna nie chciała zagrać. Sam dawno z nikim nie grał. Po chwili zwrócił na nią wzrok.

Uśmiechnęła się do niego uroczo.
- Satsuki, a Twoje jak brzmi? - spytała z zaciekawieniem, poprawiając swoją spódniczkę. Kurcze, dziś nie wzięła ze sobą bluzy i miała samą koszulkę. Zapomniała, że mało kto na tę halę przychodzi, dlatego nie za często tu grzeją.

-Mówi mi Crow.-powiedział znów pomijając swoje prawdziwe imię. Rzucił piłkę w ką sali i potarł dłonią obolały kark.
-Głodny się zrobiłem. Wracam do akademika, idziesz ze mną?

Uśmiechnęła się do niego znowu.
- Ano, nie będę tu przecież sama siedzieć - podniosła się i jak zwykle splotła swoje dłonie razem za plecami, czekając z uśmiechem na chłopaka obok drzwi wyjściowych.

Skinął głową by prowadziła i ruszył za nią.

Wyszła razem z chłopakiem z hali.

Przyciągnął go tutaj i puścił dopiero, gdy weszli na teren boiska. Podszedł do walającej się gdzieś w rogu piłki i rzucił ją szybko chłopakowi.

Wszedł za chłopakiem, przeciągając się z leniwym ziewnięciem. Ledwo chwycił piłkę, po czym wszedł na boisko i ustawił się. Kozłując lekko pochylił się i poczekał aż chłopak się ustawi. Rozluźnił się, lekceważąc przeciwnika.

Podbiegł pod kosz, po czym ustawił się w najlepszej według niego pozycji. Był gotowy na wszystko, a przynajmniej tak mu się wydawało. - Uśmiechał się uroczo.

Zbliżył się do chłopaka,wykonując niedbały zwód, który miał wiele luk i spróbował przejść.

Wykorzystał nadaną okazję, aby w miarę szybko wybić chłopakowi piłkę z ręki.

Wyciągnął bardziej ramię, by odzyskać kontrolę nad piłką, jednak bez skutecznie. Piłka była szatyna. Postarał się go wyprzedzić i spróbował zrobić blok, co nie należało do jego mocnych stron.

Yukio musiał przyznać, że Crow jest szybki. Nawet nieco szybszy od niego. Kiedy był już bliżej kosza, znikąd się pojawił. Odskoczył lekko do tyłu i spróbował rzutu za trzy. Niestety spudłował na co się blado uśmiechnął.

Śledził ruchy chłopaka, myśląc, że pierwszy punk będzie należał do przeciwnika. Odruchowo zebrał piłkę i podał do niego.
-Może następnym razem?-uśmiechnął się prowokująco i pochylił, przygotowany do ruchu.

- Rzuty nie są moją specjalnością. - Zaśmiał się nerwowo i złapał piłkę. Właściwie to żaden sposób, aby trafić do kosza nie jest dla niego. Na boisku zajmuje się głównie kradnięciem piłki i podawaniem jej do innych. Jest to możliwe dzięki jego szybkości, przez co jest dobry na obronie. Odszedł kilka kroków i ustawił się. Poodbijał piłkę kilka razy, a po tym ruszył jak burza na kosz przeciwnika.

Skinął głową ze zrozumieniem. Z lekka zaskoczony szybkością chłopaka, ruszył za nim z małym opóźnieniem, doganiając go. Denerwowało go, że nie był zdolny go wyprzedzić przez głupie niewyspanie. Zdał się na szczęście i spróbował wybić mu piłkę.

Nie wiedział do końca co się stało, ale stracił piłkę. Natychmiast zawrócił, aby ją odzyskać.