Szpital

- Ja bym już teraz najchętniej opuścił szpital... - wymamrotał, patrząc na niego dłuższą chwilę.
- Nie pytaliby, w końcu to ich nie obchodzi. - wzruszył ramionami i przeciągnął się.

-Obchodzi. Przestań mówić o sobie jakbyś był nikim.- Westchnął.
-Chce dla Ciebie jak najlepiej dlatego masz odpoczywać. -powiedział. Pocałował go w czoło.
-prześpij się. -poradził. Sam oparł się plecami o krzesło.

- Nie. W sumie jestem nikim. - westchnął i cicho coś mruknął pod nosem do siebie.
- Wiem, wiem. Ciebie przynajmniej obchodzę. - uśmiechnął się do niego.
- Nie jestem zmęczony.. - wymamrotał.

Westchnął. Co się z nim działo? Nie chciał tego przed sobą przyznawać ale Kyoji zdecydowanie się zmienił od momentu gdy zaczęli ze sobą być. Wpatrzył się w swoje buty. Już nie wiedział co robić...

- Yasuo... co się dzieje? - zapytał zmartwiony. Po chwili wyciągnął z ręki żyłkę od kroplówki na skutek czego, zaczął lekko krwawić. Nie przejmując się tym, przytulił go mocno.
- Kocham Cię.

Widząc co zrobił przestraszony wyrwał się z jego uścisku i nic nie mówiąc pobiegł po lekarza który chłopakowi założył z powrotem wenflon i obwiązał go solidniej bandażem by chłopak nie mógł tego znowu zrobić i wyszedł z sali. Yasuo spojrzał na chłopaka i westchnął. Co on z nim ma.

Blondyn zrobił się zdecydowanie awanturniczy, skoro wykłócał się z lekarzem jednak w końcu i tak z powrotem podłączyli go do kroplówki. Zwiesił wzrok i wyjął notes, przez chwilę go przeglądając. Zacisnął powieki spod których wypłynęły łzy, ale szybko je wytarł. Wyjął swój telefon i podał Yasuo.
- Mógłbyś napisać do Kise, że w tym miesiącu nie ma sesji? Ja nie dam rady.. - wydukał.

Westchnął widząc jego poczynania. Nie chciał by chłopak się tak zachowywał. Chciał by był spokojny i jak najszybciej wyzdrowiał.
-Dobrze. -powiedział i wstał. Podszedł do niego niespodziewanie i go przytulił.
-Też Cię kocham, bardzo. -powiedział.

Wtulił się w niego.
- Tylko nie pisz mu, że jestem w szpitalu.. - szepnął i przytulony po chwili zasnął.

Dobrze. -powiedział. Postanowił że zrobi to jutro. Widząc że chłopak zasnął nie miał wyboru i położył się obok od razu zasypiając. Był w końcu bardzo zmęczony.

Z samego rana zaczął się budzić. Kiedy tylko otworzył oczy, ujrzał przed sobą ukochanego. Uśmiechnął się delikatnie i pogładził go po policzku wierzchem dłoni, czekając aż się obudzi.

Obudził się i spojrzał na niego uśmiechając się lekko.
-Jak Ci się spało? -spytał.

Widząc jak chłopak się budzi, uśmiechnął się do niego i przeczesał jego włosy palcami.
- Nie najgorzej chociaż mają niewygodne łóżka. - wymamrotał.

Niestety. -westchnął.
-poczekaj chwile. -uśmiechnął się i wyszedł z pomieszczenia. Po dłuższej chwili wrócił uśmiechnięty.
-Lekarz się zgodził żebyś wrócił ze mną do akademika. -powiedział.
-obiecałem mu że będziesz leżał cały czas w łóżku. -spojrzał na niego znacząco.

Skinął głową, czekając aż chłopak wróci. Przez ten czas zakopał się pod kołdrą, cicho coś mamrocząc. Jednak słysząc, że może wrócić do akademika, podniósł się i spojrzał na niego.
- No wreszcie.. Niech mnie teraz odpinają od tego wszystkiego.. - odparł a słysząc jego kolejne słowa, podrapał się w tył głowy.
- No chyba to byłby jakiś cud. - zaśmiał się.

-Wiesz co o tym myślę. Jeśli nie wytrzymasz w akademiku w łóżku to wracam do doktora i mówię że jednak zostajesz w szpitalu. -powiedział. Nie miał zamiaru pozwolić mu by sytuacja się powtórzyła.
-Masz leżeć i się nie ruszać, rozumiesz? Nie. Możesz. Znowu. Zapaść. W. Śpiączkę. -powiedział artykułując dokładnie każde słowo. Nie ustąpi.

- Nie no, przecież wiesz, że nie wytrzymam odcięty od świata.. Nie idź do lekarza. Chcę wyjść z tego miejsca. Tutaj na pewno nie wytrzymam. - wymamrotał i zwiesił wzrok, po czym lekko przytaknął głową na jego słowa. Lepiej będzie jak nie pokaże się nikomu i może faktycznie zostanie w pokoju.
- Napisałeś do Kise? - zapytał cicho.

Westchnął.
-Dobrze, ale obiecaj mi że będziesz w łóżku. I nie pozwalam na gości. Powiem tylko Kise i Muto okej? Reszcie będę mówił że wyjechałeś. Nie chcemy nie potrzebnego tłumu. -stwierdził. Wiedział że to trochę okrutne ale w tej chwili dla niego liczyło się tylko by Kyoji był zdrowy.
-Powiem mu jak tylko wrócimy. Wolę rozmawiać w cztery oczy. -uśmiechnął się lekko łapiąc go za dłoń.

- Obiecuję Ci to.. Nawet nie potrzebuję gości. Wystarczy mi, że Ty i Hachi będziecie. Nie mów im a tym bardziej nie mów Muto, jasne? - odparł, patrząc na niego ze zmarszczonymi brwiami. Nie chciał by ktokolwiek wiedział o tym co się stało. Z resztą uważał, że mówienie o tym jest nie potrzebne i na szczęście nikt nie będzie go szukał.
- Powiedz mu tylko, że nie ma żadnej sesji do końca miesiąca i tyle. Nie chcę by ktokolwiek wiedział. Jak będą pytali gdzie jestem to nie odpowiadaj im na to.. - wymamrotał.

Westchnął. Dobrze nie powiem. Ale nie mogę nie odpowiadać. Będą wtedy jeszcze bardziej dociekać. Tak jak mówiłem. Powiem że wyjechałeś do rodziców. Nie chcę ich okłamywać ale chyba muszę. -stwierdził. Zrobi wszystko dla blondyna. Nawet okłamie przyjaciół.

- Nie mów, że wyjechałem do rodziców. Pomyślą, że to dość dziwne, bo przecież jak wyjeżdżam to biorę Cię ze sobą. Nie będą nawet pytali o mnie więc nie będziesz miał czym się przejmować. No i nie powinieneś tak ze mną cały czas przesiadywać w pokoju by wyda im się to dziwne. - odparł, podnosząc się z łóżka kiedy pielęgniarka odłączyła go od kroplówki.

Spojrzał na niego.
-Nie są głupi. I będą o Ciebie pytać. Co powiedzieć Kise? Na pewno się spyta czemu nie możesz być na sesjach. I co? Mam go zignorować? Będzie naciskać bardziej.

- Nie są przecież to oczywiste, ale pytać nie będą. Zapewniam Cię.. Co do Kise to mówię Ci, że on nie ma sesji w tym miesiącu. Dopiero w kwietniu będzie miał sesję. - odparł i przeciągnął się.
- Dobra, wracamy do akademika.. - szepnął i wyszedł z nim z pomieszczenia a potem ze szpitala.

Westchnął.
-Mówię Ci, że będą pytać. -powiedział uparcie. Poszedł za chłopakiem.

Znowu przyjechał z dziewczyną do szpitala. Po wszystkich zabiegach kontrolnych usiadł przy jej łóżku czekając aż się obudzi.