Szpital

- Ja... nie chcę. Nie chcę tego pamiętać. - skulił się na nowo i zacisnął powieki.

- Nie myśl o tym, zrobimy potem coś, żebyś zapomniał. Obiecuję. Teraz tylko odpoczywaj. - Mruknął, patrząc na niego.

- N-Nie potrafię. Jeszcze Yasuo... - zacisnął palce na pościeli, nie dokończając zdania.

- Yasuo nic nie jest, spokojnie. - Mruknął, przytulając się do niego. Nie chciał, żeby Kyojiemu się coś jeszcze stało, nie dzisiaj i nie w przyszłości.

- W-Wiem, ale on mi przypomniał... - wydukał i mocno przytulił się do przyjaciela. Nie wiedział już co się dzieje, ale w takim czasie jak teraz się denerwuje długo nie wytrzyma.

- Nie denerwuj się tak. Idź spać, proszę. Bo będzie jeszcze gorzej. - Jęknął, patrząc na niego. Widział, że już jest wykończony psychicznie.

- B-Boję się, że Yasuo też stracę. - wydukał po chwili i położył się spokojnie na łóżku.
- Tylko proszę, nie mów Yasuo, że tu jestem. Nie chcę żeby płakał.. - odparł cicho.

- Wszystko będzie dobrze, nie przejmuj się. Zadbam o wszystko, a ty odpoczywaj. - Uśmiechnął się do niego, żeby jakoś się uspokoił. To szkodziło zarówno mu jak i reszcie.

- W.. porządku. - szepnął i starając się uspokoić zamknął oczy, w końcu zasypiając.

Ucieszył się, gdy zasnął. Wreszcie się uspokoił. Odetchnął z ulgą, znów odsuwając się w róg.

Blondyn tylko wtulił twarz w poduszkę, zasypiając jeszcze głębiej i tym razem już spokojnie. Widać nic złego mu się nie śniło.

Po chwili chłopak też zasnął, zmęczony całym dniem.

Przez sen mruknął coś sam do siebie i wtulił się mocniej w poduszkę. Kiedy chłopak spał, zabrali go na badania. Blondyn nim się obudził miał zrobione wszystkie badania i leżał na sali, podłączony do aparatury.

Obudził go jakiś szmer. Przetarł oczy, strasznie krótka to była drzemka. Mruknął sam do siebie coś. Zerknął na Kyojiego, który był podłączony do aparatury.

Blondyn zaczął się budzić dopiero godzinę później. Nie wiedział nawet, że go mieli zabrane z sali na chwilę. Miał podłączoną kroplówkę ze środkami na uspokojenie.

Zerknął na blondyna, który zaczynał się budzić. Uśmiechnął się pod nosem, podpełzając do niego i siadając na krześle.

- Cholera... co się stało? - zapytał po chwili, widząc że jest podłączony do całej tej aparatury. Najchętniej zerwał by te wszystkie kable z siebie i wrócił do akademika.

- Najwyraźniej wzięli Cię na badania i pomogli. Bardzo mnie to cieszy. - Uśmiechnął się, gładząc go po włosach. - Mam nikomu nie mówić, ta?

- Znowu mnie podłączyli do tej aparatury.. Nie potrzebnie. - westchnął tylko, patrząc na przyjaciela.
- No najlepiej.. Muszę wrócić do akademika nim Yasuo się obudzi. Pomożesz mi to wszystko odłączyć? - wskazał na te wszystkie kable.

- Oszalałeś. Nie pomogę. I jeśli trzeba - siłą zatrzymam. Musisz się wyleczyć w tej chwili. - Powiedział poważnym głosem. Co mu się stało, że nagle przyszło mu do głowy, że ma uciec?

- Nie oszalałem. Wyleczyć się mogę przecież w akademiku. Co za różnica gdzie? - zapytał, podnosząc się do siadu i zrywając te wszystkie kable a na końcu kroplówkę, tworząc małą ranę z której wypływa krew.

- Kurwa, Kyoji! - Powiedział, wstając i łapiąc go za rękę.
- Nie zrobisz tego!

Spojrzał na niego błękitnymi tęczówkami i zmarszczył brwi.
- Puść moją rękę i pozwól mi skończyć i wyjść. - odparł do przyjaciela.

- Przykro mi, zostajesz w szpitalu i nic mnie nie obchodzi. - Mruknął, próbując być spokojnym. Nie chciał, żeby jeszcze coś mu się stało, miał zostać w szpitalu i koniec.

- A-Ale wszystko jest już dobrze.. więc czemu muszę zostać? - spojrzał na niego i wstał z łóżka, stając na przeciw przyjaciela. Drugą ręką momentalnie zerwał wszystko czego nie zerwał wcześniej.