Pokój nr. 11; Akari Iwakura

Pokój należący do Akari.

Jako że Akari była dobrą i przykładną dziewczynką, a nie Lelum Polelum z przeceny, jako pierwsze miejsce swej jakże emocjonującej podróży wybrała... własny pokój. Dziewczyna ledwo przekroczyła próg pomieszczenia, a dwie duże walizy w locie z rotacją wylądowały tuż przy oknie. Iwakura zrobiła beztroski piruet na środku pokoju, po czym swawolnie wylądowała na łóżku. Nie było zbyt miękkie, co skwitowała wykrzywioną miną, ale cóż- czego mogła się spodziewać po dosyć niskiej cenie pokoju? Grunt, że ściany nie był aż tak pomazane. No pomijając dziwny napis przy kontakcie "MoTyLeM ByŁaM aLe UtYŁaM". Byle tylko szafki się nie rozlatywały. Akari wzięła głęboki oddech, po czym zabrała się za rozpakowanie bagaży.

Odetchnęła z ulgą. Wreszcie skończyła z porządkowaniem rzeczy, więc mogła coś przegryźć. Rozejrzała się po swoim gastronomicznym asortymencie. Już wiedziała czego jej trzeba- porządnej herbaty. Nie miała jeszcze czajnika, więc wodę musiała przygotować sobie w kuchni. Wrzuciła zatem torebkę herbaty owocowej do kubka, nałożyła na siebie zielony szlafrok i ciapki w kształcie żab, po czym wyszła do kuchni.

Wpadła do pokoju, żeby się przebrać w dresik i trampki. Obejrzała się w lustrze, związała włosy w ściślejszy kucyk, po czym opuściła swoje tymczasowe domostwo.

Weszła do pokoju, nieźle rozbawiona. Zmieniła strój na wygodny dresik, po czym rzuciła się na łóżko. Chwyciła za komórkę i wysłała smsa do Eve. Położyła się wygodnie na boku i ucięła drzemkę.

3 godziny później...

Nieco zaspana dziewczyna chwyciła za komórkę. Napisała jeszcze jednego smsa, po czym ogarnęła się nieco przed lustrem, chwyciła torbę z niezbędnymi rzeczami i wyszła z pokoju.

Akari weszła do pokoju i zaraz po demakijażu i przebraniu się w czerwoną koszulę nocną, położyła się do łóżka. Zasnęła, rozmyślając uprzednio o różnych przystojniakach

Budzik zaczął dzwonić jak oszalały i przestał dopiero, kiedy zaspana Akari zamachnęła się ręką i zwaliła go z szafki.

-Yarre, yarre...- wymamrotała, z przyciśniętą do twarzy poduszką- Trzeba wstać i dalej dręczyć ludzi... Co dzisiaj mamy... Poniedziałek, sobota...

Zerknęła półprzytomnie na kalendarz.

-A, środa. Dobra...

Wstała z łóżka i podeszła do szafy, mało się nie zabijając po drodze. Wybrała czarne rybaczki i granatową bluzkę, rozczesała włosy i wyszła z pokoju, mamrocząc z potężnym ziewnięciem: "Kawusiaaaa"

Akari miała jeszcze trochę sił na ogarnięcie się, więc przebrała się w koszulę nocną, przemyła twarz tonikiem i nałożyła na siebie masę kremów. W spokoju zasnęła.

Dziewczyna obudziła się w co najmniej dziwnej, pokracznej pozie. Usiadła na łóżku i przeciągnęła się z rozkosznym wyrazem twarzy. Za chwilę doczłapała się do szafy i przebrała się w swój ulubiony dresik. Wyszła do kuchni, podśpiewując "Dance with the devil" z repertuaru Breaking Benjamin

Praktycznie od wejścia do pokoju rzuciła się na swoje łóżko. Niedbale się przebrała i zasnęła z uśmiechem na ustach- bowiem nic tak dobrze nie działało na samopoczucie jak nocne ploteczki

Obudziła się wypoczęta i pełna energii. Po wstaniu z łóżka chwyciła się za przybory pod prysznic, ręcznik i szlafroczek. Podążyła do łazienki.

Akari tym razem... wyskoczyła z dziury w szafach między jej pokojem, a pokojem Lei. Otrzepała się i mimowolnie parsknęła śmiechem na wspomnienie wydarzeń wieczoru. Kręcąc z rozbawieniem głową przebrała się i nastawiając budzik na wczesny trening, wtuliła się w kołderkę i dość szybko pogrążyła się we śnie.

Parę godzin później

Obudziła się nieco przerażona. Tej nocy miała straszne sny. Potarła dłonią skronie, po czym powoli zwlokła się z łóżka. Ubrała się na sportowo, gdyż miała w planach trening. Wyszła z pokoju, mając w planach zahaczenie o kuchnię.

- Miejmy nadzieję, że lubisz mnie bardziej i mnie rano nie zabijesz. - powiedział wchodząc z pijaną Akari do jej pokoju.

Akari oderwała się od chłopaka i z impetem wylądowała na łóżku. Wymruczała tylko:

-Kyrre jest zły. Ma rogi. I bodzie niemi!

- To jest oczywiste. Jest tu najstarszy i próbuje ojca zgrywać. - powiedział łagodnie, próbując zabrać jej butelkę.

-Co z mamą?- zapytała, myśląc o Cornel. Wtuliła twarz w poduszkę.

//Przeglądarek nie ogarniam xd\\
- Mamą? Cornel? Pewnie pojechała do szpitala. - powiedział wyrywając jej butelkę. - Konfiskuję.

-O matkoooo- dała za wygraną co do butelki, po czym jęknęła- Cholera, diabeł się zbliża...

(mi też się czasem pierniczy, zwłaszcza że Kyrre odpalam w IE -.-)

Nikt nie widział, że od pewnego czasu Kyrre stał w drzwiach pokoju Akari. Obserwował całe zajście z posępnym wyrazem twarzy. Szepnął tylko:

-No to się doigrałaś- po czym dodał głośniej, zwracając się do Deamona- Dziękuję, że ją tu przyprowadziłeś, ale pozwól, że sam zajmę się resztą. To nie pierwsza tego typu sytuacja, wiem już jak ją doprowadzić do ładu.

Wydobył z kieszeni małą buteleczkę z dziwną naklejką i podszedł do Akari.

-Wstawaj, durna. Wiesz co Ciebie teraz czeka.

- No to żegnam - powiedziała zabierajac wiśniówkę. - Idę wylać to do kibla.

Mimo że wciąż była półprzytomna, wiedziała co ją czeka. Mogła się na niego wydzierać, mogła wiać nawet przez okno, ale po co? Rzucając przekleństwami, zmusiła się do siadu i spuściła głowę.

-Nie dojdę- stwierdziła ponuro. Na dodatek zaczęło jej się robić słabo. Koniec świata.

Kyrre jedynie zmrużył oczy i skrzyżował ręce na klatce piersiowej. Znowu zaczął brzmieć ironicznie.

-Nie dojdziesz? A to ciekawe. Ja z kolei nie będę leciał po miskę. Masz demokratyczny wybór: albo robimy to tutaj na podłodze ( ), albo ruszysz tą swoją pijaną dupę i załatwimy to w bardziej kulturalny sposób.

//Juz się boje co wy planujecie. Mię zganiają z kompa a tu takie ciekawe rzeczy... :<\\

(haha, nic szczególnego, typowy zabieg przy zatruciach :DDD gorzej, co będzie później :<)

Akari tylko spojrzała na Kyrre spode łba i syknęła "Szwedzka świnia" co w jej rzeczywistym wykonaniu brzmiało bardziej jak "szwszwy". Resztkami sił poderwała się do pionu i opierając się na ramieniu Kyrre wyszli do....no cóż... damskiej łazienki.

//A ja głupia prysznic miałam wziąć xD\\