Wesołe miasteczko

Szedł za nim posłusznie, lekko zaciskając palce na jego dłoni i cicho westchnął. Kiedy zatrzymał się przed domem strachów, uśmiechnął się pod nosem.
- Ja chcę wejść, a Ty? - spytał, bo nie był pewny, czy szatyn chciałby z nim iść.

Stojąc przed domem strachów nie ogarnął, że dalej trzyma Kyojiego za rękę. Zerknął na chłopaka, gdy ten przemówił do niego. Skoro rudowłosy chciał wejść do środka to postanowił jakoś to przeboleć.
- Jasne. Idziemy.
- Odparł z lekkim uśmiechem, jak to już miał w zwyczaju z resztą.

Jemu w sumie to nawet nie przeszkadzało. Zaraz uśmiechnął się szerzej do niego i pociągnął go za dłoń, wchodząc do środka.
- W razie co jestem obok, więc nie masz się czego bać. - przyzna z ciepłym uśmiechem.

Skinął potulnie głową i wszedł wraz z chłopakiem do środka. Zupełnie nie wiedział czego się spodziewać, gdyż z ostatniego pobytu w tym miejscu pamiętał tylko tyle, że się zgubił, a później zamknięto go w jakimś dziwnym pomieszczeniu. Miał nadzieję, że jednak odpuścili sobie już straszenie na takim poziomie.

Spojrzał na niego i cicho westchnął.
- Nie będziemy tu długo, obiecuję. - odparł z uśmiechem i pewniej ścisnął jego dłoń, w razie gdyby ten miał się przestraszyć. No a później tu już ruszył wzdłuż korytarzy, choć szczerze to nawet go nie wystraszyło. Jakieś pająki, szkielety i inne takie.

Idąc z Kyojim nie bał się, aż tak bardzo jak myślał. Co prawda zdarzyło mu się wzdrygnąć kilka razy, ale to nie było jeszcze takie złe.
- Możemy być tyle ile zechcesz. Nic mi nie będzie.
- Odpowiedział, zatrzymując się na moment. Przed nimi pojawiła się ściana z dwoma oddzielnymi korytarzami, prowadzącymi prawdopodobnie w zupełnie inne części domu strachów. No i weź sobie tu teraz wybierz takie, które nie wystraszy Cię na śmierć.

- Wiesz, żebym przypadkiem nie wynosił Cię martwego. - zażartował, ale z drugiej strony wiedział, jak Yuu się boi takich rzeczy. A może przeczuwał? Kiedy pojawiły się dwa oddzielne korytarze, zatrzymał się i zaczął się przyglądać drzwiom.
- Rozdzielamy się czy idziemy razem?

Wywrócił oczami na słowa chłopaka, po czym uważnie wpatrywał się w obie ścieżki. Nie wiedzieć czemu, ale miał wrażenie, że się wpakuje w niezłe bagno i to nieważne, którą drogę wybiorą.
- Nie wiem czy to dobry pomysł się rozdzielać...
- Mruknął cicho, wzmacniając uścisk na ich dłoniach.

Cóż, on jak patrzył na drzwi i na otoczenie między nimi, zdecydowałby się pójść tą straszniej wyglądającą częścią, bo sądził, że nie będzie tam aż tak strasznie. Na jego słowa, zerknął na chłopaka.
- Więc chodźmy tędy. - rzucił i trzymając mocno jego dłoń, przeszedł z nim przez wybrane przez siebie drzwi.

Posłusznie szedł z Kyojim, dając się mu prowadzić po domu strachów. Na sam początek już za drzwiami czekało na nich kilka gumowych węży spadających z góry. Najwidoczniej jakiś czujnik ruchu był tam wbudowany, ale nawet jeśli była to tylko tania sztuczka to i tak była w stanie go wystraszyć. Schował się z piskiem za chłopakiem.

Czując jak coś na niego spadło, jedynie lekko drgnął, ale zaraz wolną dłonią to z siebie strzepał. Słysząc też pisk chłopaka, zatrzymał się i odwrócił w jego stronę.
- No już, już. - pogłaskał go po włosach i delikatnie się uśmiechnął. - Za chwilę stąd wyjdziemy. Musimy tylko przejść do końca.

Skinął głową w odpowiedzi, rumieniąc się na całej twarzy. Nie było to zbyt męskie z jego strony, ale nie potrafił nic na to zaradzić już. Wziął głęboki wdech, a następnie wydech. Ruszył dalej, kiedy się już w miarę uspokoił.

- No spokojnie, to tylko jakieś głupie rzeczy. - uśmiechnął się i dopiero po chwili odsunął, zaraz ruszając obok niego. Nie było daleko do wyjścia, na szczęście.

Po drodze do wyjścia mijali przeróżne najdziwniejsze zjawy jakich świat do tej pory chyba jeszcze nie widział. Oczywiście każda z nich musiała na nich wyskoczyć znienacka, przyprawiając go tym samym prawie o zawał serca. Gdy wreszcie zauważył drzwi wyjściowe, pobiegł od razu w ich kierunku. Niestety okazało się, że to hologram i te prawdziwe drzwi są kawałek dalej. Westchnął ociężale, wracając do Kyojiego.

Żadna z tych zjaw nie wystraszyła go za bardzo, ale widział jak szatyn to przeżywa. Kiedyś też się tak bał, ale na szczęście teraz nie reaguje jakoś specjalnie.
- Co jest? - spytał, widząc jak chłopak do niego wraca.

Ponownie westchnął, a zaraz po tym spojrzał zrezygnowanym spojrzeniem na rudowłosego towarzysza.
- Myślałem, że to wyjście, ale oszukali mnie.
- Uśmiechnął się blado. Na swój sposób jednak potrafił się zaśmiać z tego w duchu. Tak łatwo dał się nabrać.

- Wyjście jest trochę dalej. No ale za chwilę wyjdziemy stąd. Gdzie wtedy się wybierzemy? - spytał z uśmiechem na ustach. Nie wiedział, czy Yuu chciał jeszcze chodzić po wesołym miasteczku czy wybrać się gdzieś indziej.

- Myślałem, aby powoli się zbierać do akademika...
- Mruknął pod nosem. Nie chciał sprawić przykrości Kyojiemu, ale powoli zaczynał robić się zmęczony. W końcu dopiero co wrócił, a jeszcze się nie rozpakował nawet.

- Jasne, możemy wrócić. - rozczochrał mu włosy, podchodząc powoli do tych właściwych drzwi i otwierając je, wypuszczając szatyna pierwszego.

Wreszcie świeże powietrze! Tylko trochę jasno... Światło uderzyło go w oczy i oślepiło na kilka sekund. Kiedy już wszystko było dobrze, zerknął na Kyojiego i wyszczerzył się szeroko w jego kierunku w geście podziękowania za przepuszczenie go w drzwiach.
- Mam nadzieję, że nie jesteś na mnie zły.
- Powiedział, kierując się do bramy głównej wesołego miasteczka.

Wyszedł za nim i przysłonił odruchowo ramieniem oczy, ale kiedy te przyzwyczaiły się do światła, odsunął je od oczu i skierował wzrok na niższego.
- Zły? Ależ skąd! Odprowadzę Cię jeszcze do pokoju, byś się przypadkiem nie zgubił. - rzucił z uśmiechem i skierował się za nim do wyjścia.

- Dziękuję.
- Powiedział z szerokim uśmiechem, po czym wyszedł wraz z chłopakiem z wesołego miasteczka i skierował się ku akademikowi.

- Nie ma za co. - pokręcił głową ze zrezygnowaniem i z uśmiechem poszedł za nim.