Park

Zaśmiał się tylko widząc jego zakłopotanie.
-No już, już, żartowałem. -uśmiechnął się lekko. Powiedział i złapał go za rękę po czym zaczął z nim spacerować po parku. Idą zauważył niedaleko stoisko z lodami.
-Masz ochotę na loda? -spytał uśmiechając się, specjalnie zaintonował to w taki sposób by zabrzmiało to dwuznacznie.

Przytaknął tylko lekko głową, nie bardzo wiedząc co powiedzieć. Skoro chłopak żartował to mu ulżyło, chociaż szczerze mówiąc chciał być blisko niego, ale przecież nigdy by tego nie powiedział na głos. Jeszcze by się ze wstydu spalił. Zerknął na ich dłonie, a potem poszedł w ciszy z nim, trochę jeszcze się rozglądając, więc nawet nie zwrócił uwagi na budkę z lodami, przez co kiedy usłyszał jego intonację i to co powiedział, otworzył szeroko oczy z czerwonymi policzkami, ale na niego nie spojrzał. Kiedy kątem oka dostrzegł budkę z lodami, lekko uniósł głowę i zerknął najpierw na budkę z lodami, a potem na niego i znowu na budkę, po czym pokręcił głową przecząco.
- Nie, dziękuję. - szepnął i uśmiechnął się do niego, drugą dłonią lekko przecierając oczy. Potem spojrzał przed siebie i zamyślił się na chwilę.

Uśmiechnąl się tylko. Postanowił, że już mu nie będzie mącić w głowie. Szli więc w ciszy przez park. Poczuł się trochę niezręcznie i zaczął się zastanawiać co powiedzieć, jakoś przerwać tę ciszę czy nie? Pokręcił głową, że też takie myśli mu wgl do głowy przychodziły. Przejmował się niczym nastolatka na randce. Widząc, że chłopak przeciera oczy spytał:
-Zmęczony?

Sam czuł się trochę zakłopotany, ale z drugiej strony cieszył się, że mógł być blisko chłopaka. Nie czuł się przynajmniej samotny, ale z innej strony nigdy wcześniej z nikim nie był tak blisko. Ta cisza była taka niezręczna. Chciał już coś powiedzieć aby przerwać ciszę, ale w tym momencie usłyszał jego pytanie. Skierował na niego wzrok.
- Trochę, ale to nic. - zapewnił go i niepewnie przytulił się do ramienia chłopaka, nie puszczając jego dłoni. Zwiesił lekko wzrok i uśmiechnął się.

Spojrzał na niego. Nie chciał go przemęczać.
-Na pewno? Jeśli chcesz możemy już wracać. -powiedział do chłopaka. Czując jak chłopak przytulił się do jego ramienia uśmiechnął się. Nie podejrzewał w najśmielszych snach że mu się jeszcze coś takiego przytrafi. Mimo to odczuwał wewnętrzny spokój. Nie powiem, pozytywnie to na niego wpływało.

Uśmiechnął się do niego zapewniając go, że wszystko w porządku i to na pewno nic takiego.
- Jeszcze chwilę pospacerujmy. - odpowiedział z uśmiechem na ustach, nie odsuwając się od niego. Kiedy szli dalej, w pewnym momencie jego wzrok przykuł dość duży pies, który biegał niedaleko i szczekał wesoło, bawiąc się ze swoim właścicielem. W oczach chłopaka pojawiły się gwiazdki i spojrzał na Yasuo, prosząco aby poszli do tego psiaka. Chciał go pogłaskać.

Pokiwał głową, na znak, że w takim razie w porządku. Widząc reakcję chłopaka na psiaka i jego proszący wzrok skinął główą pozwalając mu do niego iść. Swoją drogą sam zaczął się zastanawiać nad posiadaniem zwierzaka. Psa nie chciałby mieć, zbyt to ruchliwe, ale kot.. kto wie...

Uśmiechnął się pogodnie kiedy chłopak pozwolił mu iść do psa. Od zawsze miał słabość do zwierząt i nie było znaczenia czy to pies czy kot czy jakieś inne zwierzę. Puścił jego dłoń i podbiegł do psa. Zabrał się za zabawę ze zwierzakiem, chichocząc i wpatrując się w zwierzaka.

Uśmiechnął się widząc jak wesoły jest chłopak przy kontakcie ze zwierzętami. Przy kocie należącym do Kise zachował się podobnie. Usiadł na ławce obok przypatrując się chłopakowi. Był to przyjemny widok. Czekał, aż ten skończy się bawić.

Już dawno nie miał takiego kontaktu z psami, więc cieszył się, że może się chociaż trochę pobawić. Bawił się z nim jakieś dziesięć minut i kiedy właściciel zwierzaka oznajmił, że musi już iść, pokiwał tylko głową i oddalił się od zwierzaka. Podszedł do ławki, na której siedział Yasuo i usiadł obok niego. Oparł głowę o jego ramię i cicho odetchnął. Chyba niedługo będzie czas wracać do akademika, bo jeszcze tego brakuje żeby zasnął gdzieś poza pokojem.

Spojrzał na chłopaka. On sam też zaczynał się robić zmęczony jednak nie pokazywał tego po sobie. Wstał z ławki i kucnął przed chłopakiem tyłem do niego.
-Choć, zaniosę Cię. -powiedział. Widział, że chłopak jest śpiący więc oszczędzi mu trudu. Szczerze mówiąc nie zamierzał przyjmować odmowy, szczerze by go to uraziło.

Tyle godzin nie spać to jeszcze mu się nie zdarzyło, tak więc nic dziwnego, że było po nim zmęczenie widać. Ciekawe czy Shou jest jeszcze w jego pokoju, bo dziwnie by się czuł, śpiąc jak ktoś tam by był. Spojrzał na Yasuo zaskoczony i lekko przytaknął głową, nie chcąc się kłócić. Przeniósł się na jego plecy i zarzucił mu ręce wokół szyi do przodu.
- Dziękuję. - wymamrotał tylko pod nosem i oparł głowę na jego ramieniu.

Bez słowa wziął chłopaka na barki i wstał niosąc go. Następnie od razu skierował swoje kroki w stronę akademika.

Wszedł do parku, rozglądając się uważnie. Było gorąco, dlatego wzrokiem szukał budki z lodami, jednak na razie takowej nie było na horyzoncie. A szkoda, bo wręcz umierał. Zerknął w tył, żeby sprawdzić, czy przypadkiem Aomine mu się gdzieś po drodze nie zgubił.

Szedł za Kise razem z psem... który w zasadzie biegał gdzie popadnie.
- Zapomniałem wziąć smyczy, ale może nie zwieje - stwierdził. - Ale jest piekielnie gorąco - stwierdził. Miał ochotę zdjąć koszulkę, ale na razie się powstrzymał. - Żałuję, że nie wziąłem okularów przeciwsłonecznych.

- Nie, może ci nie zwieje, ale za to wpadnie pod samochód albo pogryzie się z jakimś innym psem - stwierdził dość pesymistycznie, zerkając na zwierzaka Aomine. Westchnął i przyznał mu rację krótkim skinieniem głowy.
- Wiem, też z chęcią wziąłbym sobie okulary przeciwsłoneczne~ Albo jakieś cieńsze ubrania - mruknął, zerkając na swój podkoszulek i jak na złość, długie spodnie.

- Nie gadaj tu takich bzdur - zbeształ go. Wziął chłopaka za rękę, spoglądając cały czas za psem, żeby mniej więcej widzieć, gdzie łazi i w razie czego go zawołać.
- I wiesz, jak dla mnie to możesz się pozbyć tej koszulki, ale jak trafimy na twoje fanki, to będziemy musieli wiać... bo jeszcze będą chciały cię zgwałcić. A tylko ja mogę to robić.

Zachichotał cicho, splatając swoje palce z jego. Wytknął chłopakowi język.
- Jaasne, ściągnę z siebie koszulkę i zaciągniesz mnie w krzaki. Ja już znam te twoje podchody, więc fankami się lepiej nie zasłaniaj - mruknął wrednie i delikatnie dźgnął go drugą ręką w żebra.

Parsknął śmiechem na jego słowa.
- Ale ty wiesz, Kise... że mi takie podchody nie są potrzebne, żeby zaciągnąć cię w krzaki, nie? - Uniósł brew w górę, przyglądając się mu z rozbawieniem. Cmoknął go w policzek, tak nie mogąc się powstrzymać.

Zerknął na niego kątem oka, a potem prychnął.
- Okej, więc przekonasz się, że są potrzebne - stwierdził beztrosko. Zauważył wreszcie budkę z lodami, więc od razu do niej podszedł. Zerknął na Aomine.
- Jakiego chcesz loda~?

Niezbyt się przejął jego słowami. Poszedł za chłopakiem i od razu "uroczo" uśmiechnął.
- Takiego zrobionego przez ciebie - odparł, a na widok jego miny znowu parsknął śmiechem. Minęła chwila, zanim się uspokoił.
- A tak serio to truskawkowego - rzucił wreszcie.

Oczywiście od razu jego policzki lekko się zaczerwieniły, gdy usłyszał Aomine. Nie byłby zawstydzony, gdyby ten to powiedział cicho... ale żeby tak publicznie?!
Odchrząknął cicho i szybko wcisnął mu w dłoń loda truskawkowego. Sobie wziął czekoladowego i ruszył dalej jedną ze ścieżek.

Ruszył za nim, nadal rozbawiony. Pies radośnie skakał wokół nich.
- A coś ty się tak zawstydził? - zapytał niewinnie. Oczywiście wiedział, że Kise zwykle peszył się, gdy mówił coś takiego wtedy, gdy w pobliżu mogli być lub byli ludzie. Aomine nie mógł jednak nic poradzić na to, że w każdej sytuacji był bezpośredni.

- Bo... Bo ty zawsze musisz mówić takie rzeczy przy ludziach! - burknął niezbyt zadowolony, zerkając na niego kątem oka. Cicho westchnął. 
- Dobrze wiesz, że takie rzeczy mnie zawstydzają - dodał jeszcze i nerwowo podrapał się po policzku. Potrafił być całkiem odważny, jeśli chodziło o takie sprawy, ale tylko gdy był sam na sam z Aomine.

- No przepraszam. Nie mogłem się powstrzymać. Poza tym wiesz, że jestem aż za bardzo bezpośredni. - Wyszczerzył zęby w uśmiechu i poczochrał mu włosy. - Ale postaram się trochę hamować, jeśli to cię ucieszy - dodał po chwili. Już mógł to dla niego zrobić... chyba że naprawdę nie będzie mógł się powstrzymać.