Szpital

- Nic się nie dzieje, Yasuo przecież o tobie pamięta. I o reszcie. - Mruknął, przytulając go i siadając obok niego. Uśmiechnął się. - Nie ma się o co martwić.

- Dzieje się.. Ja nie daję już rady nawet sam ze sobą. - wydukał roztrzęsiony i przytulił się do przyjaciela. Po jego policzkach spłynęły łzy.

- Nie płacz, wszystko będzie dobrze. - Mruknął, tuląc go mocniej i ocierając jego łzy.

// ZW

- Nie przejmuj się tym... Takie jest życie. Grunt, że jesteś z nami, a nie po drugiej stronie. Wtedy to byłby żałoba na cały akademik.... - westchnęła. Przytuliła do siebie chłopaka.

Przytulił się do niej.
-Dziękuję. Wiesz za wsparcie i wgl.. -powiedział odsuwając się od niej.
-Em.. mogłabyś zawołać Kyojiego proszę?

- Nie musisz dziękować - uśmiechnęła się, odsuwając się od niego.
- Na pewno...? Nie wiem, czy jeszcze nie jest w stanie, w którym na pewno nie chciałby Ci się pokazać - skrzywiła się.

- Nie potrafię.. - szepnął, zaciskając powieki i wtulając się w niego. Po chwili wykończony zasnął.

/ Ja idę robić lekcje. Dobranoc. /

Westchnął smutno.
-Rozumiem..- Opatulił się mocno kołdrą i odwrócił w miarę możliwości na bok. Przymknął oczy starając się powstrzymać łzy. Kyoji.. tak bardzo przepraszam..

- Ej ej, nie płacz... Wszystko będzie dobrze. Wyzdrowiejesz, będzie dobrze. Kyoji Cię kocha, nic tego nie zmieni, dobrze o tym wiesz - pogłaskała chłopaka po główce. Delikatnie się uśmiechnęła, czego nie widział.
- Świadczy o tym to - pokazała jego obrączkę.

-Nie płaczę.. -powiedział pociągając nosem.
-Ja też go kocham i on o tym wie. Po prostu jestem na siebie zły że tak bardzo go ranię..

- Nie bądź zły. Kochacie się nawzajem i będzie tak czy siak szczęśliwi. Jutro będzie wszystko normalnie, gwarantuje - uśmiechnęła się.
- Potrzebujecie tu czegoś z akademika? - no, późno się robi i trzeba się będzie powoli zbierać.

-Nie.. Kyoji przyniósł wszystko czego trzeba. -uśmiechnął się lekko. Jejku, to wszystko go zmęczyło. Położył się i od razu zasnął.

Zerknął na śpiącego chłopaka i westchnął. Wziął go na ręce i przeniósł na łóżko. Usiadł koło Nao i spojrzał na Yasuo, który zasnął.
- Idziemy?

Spojrzała na śpiącego chłopaka, a po chwili Muto wszedł z drugim. Westchnęła i spojrzała na małżeństwo jeszcze raz. Jeny, ale to słowo było dziwne akurat w tym przypadku... Ale też zarazem słodkie. Podniosła się w końcu.
- Idziemy - uśmiechnęła się lekko.

- Maxio na nas czeka. No i muszę dostać nagrodę za to, że wstałem. - Uśmiechnął się do niej, łapiąc ją delikatnie za rękę i prowadząc do wyjścia.

- A ten tylko o nagrodach by myślał. Phi - prychnęła, wychodząc razem z nim ze szpitala z naburmuszoną minką. Odwróciła się też w bok, udając całą drogę wielce obrażoną na niego.

Obudził się i westchnął cicho. Spojrzał na blondyna który jeszcze spał. Eh.. Wziął z blatu ipoda i jakimś cudem włożył słuchawki do uszu. Włączył muzykę i wsłuchał się w melodie zamykając oczy.

Przespał cały dzień i dopiero wieczorem zaczął się budzić. Podniósł się do siadu i przeciągnął, rozglądając po sali. Skierował wzrok na Yasuo i uśmiechnął się, wstając i podchodząc do niego. Nachylił się nad nim i pocałował go.

Zdążył przesłuchać chyba już wszystkie piosenki na swoim ipodzie. Właśnie miał go wyłączyć gdy poczuł dotyk czyichś ust. Otworzył oczy i ujrzał chłopaka. Uśmiechnął się.
-Cześć kochanie.

- Dobry wieczór kochanie. Wyspałeś się? - zapytał z uśmiechem na ustach i zamruczał.

Owszem. Całkiem przyjemnie spędziłem też dzień słuchając muzyki. -pokazał mu język.

- Przepraszam, że tyle spałem i nie zająłem się Tobą. - zwiesił głowę, przypominając sobie też wczorajszy dzień.

-Hej..tylko żartowałem. -powiedział. Nie znosił widoku smutnego Kyojiego.
-Chodź tu do mnie. -powiedział jakimś cudem podnosząc ręce i wyciągając w jego stronę.

Przytulił chłopaka do siebie, nieco przybity.
- Przepraszam, ale mogę o coś zapytać? - szepnął, powoli nie wytrzymując. Nadal jest zdołowany tym co wczoraj się stało.

Przytulił się do niego.
-Jasne. O co chodzi? -Odrobinę go to zmartwiło. Spojrzał na chłopaka nie pewnie.