Szpital

- Pamiętasz o niej, to wiem. Ale czy kochasz ją? - wydukał to pytanie z trudnością, puszczając go..

To pytanie szczerze go zabolało. Przecież była o tym mowa. Gdyby faktycznie ją kochał nie brał by ślubu z Kyojim
-Myślałem że znasz odpowiedź..-powiedział smutny.

- Wiem, że mnie kochasz.. Ja po wczorajszym na moment zwątpiłem. Nie wiem co się dzieje.. - usiadł na podłodze i schował twarz w dłoniach.

Czuł ścisk w sercu. Sam nie wiedział co myśleć. Zabolało go że w niego zwątpił. To trochę jakby mu nie ufał a tego by nie mógł znieść.

- Yasuo... Kocham Cię. Ja po prostu się boję, że może być ktoś lepszy ode mnie i Cię zabierze. - wstał i przytulił go, zaciskając powieki.

-Ona nie żyje. -wycedził przez zęby.
-Jak mogła by mnie zabrać? -naprawdę poczuł się zraniony..

- Nie mówię, że ona. Ktokolwiek inny mógłby Cię zabrać i tego się boję. - szepnął po czym usiadł na swoim łóżku i schował twarz w dłonie.

Zamrugał oczami by powstrzymać łzy. Chłopak w niego wątpił co było dla niego okrutne. Poczuł ból w klatce piersiowej. Jęknął głośno z bólu łapiąc się za serce..

Słysząc jęk chłopaka, zerwał się z łóżka i ze zmartwieniem nachylił nad nim.
- Co się dzieje? - zapytał.

Pochylił się do przodu próbując złapać oddech. Nie miłosiernie bolało go serce. Skulił się mocno. Nagle jednak cały ból minął. Spojrzał na chłopaka oddychając szybko. Wytarł łzy które zdążyły mu nalecieć do oczu.
-Chyba już n-nic..

- Y-Yasuo... kochanie martwię się o Ciebie. - wydukał i przytulił go, widocznie przejęty. Sam miał ochotę się rozpłakać, jednak po chwili tylko widząc kątem oka pielęgniarkę, przywołał ją ręką i nakazał przyprowadzić lekarza.

-Mówiłem Ci... nie zostawię Cie. Nigdy przenigdy Cię nie zostawię więc nie masz się o co martwić. -powiedział przytulając go.
-Nie.. nie chce lekarza. Nic mi nie jest. -wyjęczał zniechęcony.

- Wiem, ale po prostu to co się stało kiedy mnie nie pamiętałeś.. nie wiedziałem już jak się zachować.. - wydukał, tuląc go.
- Musi Cię zbadać.. - szepnął.

Westchnął tylko.
-Nie musi.-powiedział.

- Kochanie, ale ja się o Ciebie martwię, więc musi, jasne? - zmarszczył lekko brwi, przytulając go.

Westchnął głośno.
-Dobrze.. -powiedział niechętnie.

- Dziękuję. - ucałował go w usta i kiedy przyszedł lekarz, blondyn się odsunął, dając medykowi miejsce by zbadał w spokoju Yasuo.

Wymruczał coś pod nosem dając się zbadać lekarzowi. Wyjaśnił wszystko co się stało i w jaki sposób go bolało. Lekarz zaczął wyjaśniać że najwidoczniej jego samobójcza próba musiała nadwyrężyć jego serce. Dodał także, że teraz nie będzie mógł się denerwować inaczej możliwe będzie ryzyko zawału po czym wyszedł z sali. Chłopak spojrzał na blondyna.

Blondyn słysząc co powiedział lekarz, otworzył szerzej oczy. Nie mógł w to uwierzyć. Dlaczego spotyka ich to co jest najgorsze? Po chwili usiadł pod ścianą i ukrył twarz w dłoniach.

Westchnął. Martwiło go zachowanie chłopaka. Nie chciał się stresować ale nie umiał inaczej patrząc na niego.

- Przepraszam Kochanie. - uśmiechnął się słabo do niego i wstał z podłogi.

-nie przepraszaj. -westchnął. Wyciągnął do niego ręce chcąc go przytulić.

Przytulił go z uśmiechem.
- Może odpoczniemy, co? - zapytał już nieco zmęczony. Chciał wraz z ukochanym jak najszybciej opuścić szpital.

Wtulił się w niego.
-Tak.. to dobry pomysł. -powiedział i po chwili zasnął zmęczony w jego ramionach.

Ułożył go na łóżku a sam po chwili usiadł na krześle na którym zasnął.