Pokój 189; Kou Mukami i Axel Ledger

- Wynagrodzić? Niby jak? - spytał z lekko uniesioną brwią. Oni nie widzieli się cały dzień, a teraz szatyn robi mu wyrzuty. To mu się kompletnie nie podobało co oznajmił nadęciem policzków. Po chwili objął go mocno i wtulił w siebie nie przejmując się lekkim bólem w klatce piersiowej, który czuł od rana. Ucałował go w czoło zmęczony.

Wtulony zamruczał głośno z wyraźni zadowoleniem i lekko zarumienił się, czując jego usta na swoim czole.
- Robisz w nocy za moją maskotkę.- Uśmiechnął się szeroko.

Zaśmiał się cicho słysząc jego pomruk i przeczesał jego włosy palcami. Potem go w siebie wtulił i uśmiechnął.
- To mi odpowiada. A teraz chodźmy spać. - odparł i jeszcze okrył ich kołdrą po czym zamknął oczy. Zasnął w przeciągu kilku minut.

Skinął tylko głową i przytulając się do niego, ukrył twarz w zagłębieniu jego szyi. Po paru chwilach i on zasnął, zaciskając dłonie na podkoszulku chłopaka.

Obudził się dopiero późnym wieczorem. Wyplątał się z objęć chłopaka i podniósł do siadu, rozglądając się po pokoju zaspanym wzrokiem. Zatrzymał się dopiero na śpiącym chłopaku. Uśmiechnął się lekko i wsparł głowę na kolanach, przyglądając mu się podczas snu.

Zanim on się obudził, minęło kilkanaście kolejnych minut. W końcu jednak rozchylił powieki i rozejrzał się z zaspaniem. Wybełkotał ciche "dobry wieczór" kiedy dostrzegł ciemność za oknem i skierował wzrok na Kou. Przetarł raz jeszcze powieki i obrócił się na brzuch, zamykając oczy na nowo i wciskając głowę w poduszkę.

- Przespaliśmy cały dzień, a ty nadal zmęczony?- Mruknął rozbawiony, chichocząc cicho i tylko tyknął go parę razy palcem w bok.

- Za długo spałem. - odparł cicho, a czując jak chłopak go tyknął, tylko coś burknął niezadowolony pod nosem, o tym, żeby chłopak tego nie robił.

Usiadł opierając się plecami o ścianę, a nogi rozłożył na plecach chłopaka i zmierzwił mu wrednie srebrne kosmyki.
- To wstawaj.- Rzucił przyglądając się mu.

Czując jego nogi na swoich plecach, tylko mruknął coś do siebie pod nosem i podniósł trochę głowę, po czym zmierzył go uważnie swoimi oczyma, ze ściągniętymi brwiami.
- Nie chce mi się. - burknął i na nowo zaległ na jego łóżku.

Westchnął cicho widząc, ze ten raczej nie jest skory do zabaw, a nawet rozmowy.
- To sobie leż.- Poklepał go po głowie, po czym rozbawiony zszedł z łóżka i rozsiadł się na krześle obrotowym, uruchamiając laptopa.

- A-Ale masz tu być, no. - jęknął w momencie kiedy Kou zszedł z łóżka. Według niego, to Kou powinien teraz z nim leżeć, a nie sobie grać. Podniósł głowę i spojrzał na niego. Pociągnął smutno nosem. I tak mu za chwilę tego laptopa wyłączy, a co!

- Chciałem ci dać więcej miejsca do spania, a ty jeszcze marudzisz.- Mruknął z lekkim uśmiechem. W takich chwilach, chłopka był naprawdę uroczy. Po chwili odwrócił od niego wzrok i zerknął na laptopa. Włączył jakąś losową gierkę, zalogował się i zaczął czytać nowe informacje.

- Bo chciałem leżeć z Tobą, a nie sam. Może lepiej pójdę do Hachi'ego. - mruknął cicho, powoli podnosząc się do siadu. Może przynajmniej pies poświęci mu trochę uwagi, co raczej było oczywiste. Zerknął jeszcze na szatyna i z cichym westchnieniem wstał, sięgając z jego biurka swój telefon.

- Było ładnie poprosić, bym został.- Pokazał mu język, a słysząc o psie, tylko nadął policzki i wrócił wzrokiem na tekst, który wyświetlał się na ekranie.

- Sądziłem, że raczej nie muszę prosić bo wiesz, że nie lubię leżeć sam. - odparł tylko cicho, a widząc jego nadęte policzki, westchnął i podszedł do drzwi. Pomachał mu i wyszedł z jego pokoju.

Zerknął przez ramię zdziwiony zachowaniem chłopaka. Aż tak go tym wkurzył? Zamrugał kilkakrotnie, po czym westchnął. Odechciało mu się grać, a co dopiero przyswajać nowe informacje. Podpiął słuchawki i włączył sobie jakiś film.
Po chwili nawet to mu się znudziło, a na dodatek zgłodniał. Przebrał się w czarne szorty oraz szarą bluzę, po czym wyszedł z pokoju, nawet nie wyłączając laptopa.

Po nocy spędzonej poza akademikiem wszedł do pokoju i z cichym westchnięciem usiadł przy biurku. Chwycił butelkę wody mineralnej stojącej na nim i upił połowę jej zawartości, odpalając laptopa. Z braku lepszych pomysłów, Wszedł na stronę z jakimiś głupimi filmikami.

Po tym jak jakoś dotarł do łazienki, trochę tam posiedział i chyba poczuł się nieznacznie lepiej, chociaż wciąż na pewno był pod wpływem alkoholu, a w dodatku leków. Wiedział, że to nie było dobre połączenie, ale siedział już cicho jeśli o to chodzi. W drodze powrotnej postanowił sprawdzić czy chłopak jest w pokoju, więc podszedł do drzwi jego pokoju i zapukał. Oparł się o ścianę, wciąż ledwo utrzymując się na nogach.

Siedział zgarbiony, opierając na dłoni głowę, która co chwilę opadała w duł. Cholernie mu się nudziło, ale nie chciał wychodzić z pokoju. Chyba zrobił się zbyt leniwy. Słysząc pukanie do drzwi, ściągnął słuchawki z szyi i odłożył je na laptopa. Niechętnie podniósł się i podszedł do drzwi. Uchylił je, przecierając powiekę, po czym zdziwiony spojrzał na chłopaka.
- Jesteś pijany?- Bardziej stwierdził, niż zapytał i westchnął cicho.

W tej chwili miał spory mętlik w głowie. Nie miał pojęcia co mu powie, odczuwał w pewnym rodzaju strach, że chłopak całkowicie się odwróci i nie da mu nic wyjaśnić. Drgnął kiedy Kou otworzył drzwi i spojrzał na niego. Może i wyglądał na pijanego, ale już sporo wytrzeźwiał, więc pozostały jakieś resztki.
- Już trochę wytrzeźwiałem. Możemy porozmawiać? - spytał i spuścił głowę zakłopotany. Okropnie się czuł, nie tylko z tego powodu co zrobił, ale że tak się spił i jeszcze zażył tabletki.

Zmierzwił sobie włosy, odgarniając je przy okazji w tył, po czym westchnął. Nie bardzo wiedział o co chodzi, więc trochę się zmieszał.
- Wejdź...- Powiedział odsuwając się od progu, aby chłopak mógł wejść do pokoju, a potem zamknął za nim drwi.- Z góry sorry za bałagan.- Dodał jeszcze, po czym usiadł na krześle obrotowym przy biurku, zerkając na młodszego badawczym wzrokiem.

Na słowa szatyna, powoli wszedł do jego pokoju.Już łatwiej było mu równowagę utrzymać. Westchnął cicho i pokręcił lekko głową a potem usiadł na krańcu jego łóżka. Przez moment się zastanawiał jak mu to powiedzieć i jak chłopak zareaguje. Zwiesił na moment wzrok i potem spojrzał ponownie na niego.
- Przepraszam za wczoraj. - wymamrotał cicho i przetarł wierzchem dłoni swoje oczy.

Zaskoczony jego przeprosinami, zamrugał parokrotnie, przechylając głowę na bok.
- Za co?- Spytał nie bardzo rozumiejąc o co mu chodzi, po czym odepchnął się nogami od podłogi i podjechał krzesełkiem bliżej chłopaka.

- Za to w kuchni. Wiesz chyba o czym mówię, albo już byłeś tak spity, że nie pamiętasz. - tą pierwszą część powiedział serio, a tą drugą już żartem. Potem tylko zwiesił głowę i nic więcej nie powiedział tylko zacisnął palce na pościeli.