Pokój 189; Kou Mukami i Axel Ledger

Patrzyła na siostrę z niedowierzaniem. Ona nie rozumiała że weszła do nie swojego pokoju bez pozwolenia?
Ale postanowiła się tym martwić później.
Zwróciła się do chłopaków.
-Sorry. Jesteśmy nowe i chciałyśmy kogoś poznać...- znów popatrzyła na siostrę - Jestem Akame, a to moja starsza siostra Arukato.

Szczerzyła się do wszystkich, nie wiedząc co zrobić, może faktycznie źle zrobiła? eh... Dlaczego zawsze jej się to zdarza? ;-;

Nagle zadzwoniła jej komórka. Odebrała i mina jej zrzedła. Rozłączyła się i szybko wytłumaczyła.
-Muszę gdzieś szybko iść. Aru zobaczymy się później. Bądź grzeczna- uśmiechnęła się delikatnie i pomachała siostrze i chłopakom na do zobaczenia.
Szybko gdzieś pobiegła...

Swój wzrok zatrzymał na dłuższą chwilę na drugiej dziewczynie i słysząc jej słowa lekko przytaknął głową.
- Przynajmniej jedna z was posiada kulturę. - stwierdził i nieznacznie uśmiechnął się do Akame.
- Miło Cię poznać, Akame. Ja jestem Kyoji. - przedstawił się jej. Zerknął kątem oka na Kou i cicho westchnął. Gdy Akame wybiegła nagle z pokoju, tylko lekko wzruszył ramionami i zmierzył wzrokiem blondynę, która sobie nieźle nagrabiła.

-Ale...- Patrzyła raz na chłopaków raz na odchodzącą siostrę, nie lubiła zostawać sama. Mamrotała coś pod nosem i się trochę wkurzyła, że ją tak zostawiła...

Zaśmiał się troszkę nerwowo, mierząc je wzrokiem. Nie dość, że się przestraszył to jeszcze zawstydził. Wprost idealnie.
- N-no spoko... chociaż mogłyście zapukać...- Powiedział w końcu i po chwili zastanowienia podał również swoje imię. Westchnął ciężko, pocierając dłonią szyję, próbując jakoś ogarnąć sytuację. Tyle dobrego, że nie wtargnęły parę godzin wcześniej, bo by zwyczajnie wykitował.

Drapała się bardzo nerwowo po głowie, teraz sobie uświadomiła w jak bardzo niezręcznej sytuacji się znalazła, chciała szybko wybiec ale coś ją sparaliżowało.
-Ja ten no .... yyy... przepraszam! - przełknęła nerwowo ślinę

Po chwili chłopak tylko usiadł pod ścianą na łóżku i spojrzał na zawstydzonego Kou. Uśmiechnął się pod nosem. Jak zwykle uroczy widok, ale nie komentował tego przy dziewczynie, bo pewnie chłopak zamordowałby go gdyby zostali sami. Westchnął po chwili cicho. Spojrzał na blondynę i wstał. Ta sprawa zaczęła go coraz bardziej irytować, szczególnie brak kultury u tej starszej. Podszedł do niej i wyprowadził ją na korytarz.
- Sorry, ale nie przepadam za ludźmi bez kultury. - mruknął poirytowany i wszedł do pokoju, zamykając drzwi. Od razu widać było, że cały humor z niego wyleciał. Usiadł na łóżko i objął Kou, cicho wzdychając.

Zaskoczony zamrugał parokrotnie, obserwując jak Kyoji zamyka dziewczynie drzwi przed nosem, po czym siada obok niego. Nawet nie chciał myśleć o tym, czy dziewczyny zauważyły malinki na ich szyjach. Odetchnął cicho z wyraźną ulgą i przesunął dłonie na plecy chłopaka.
- W porządku...- Mruknął cicho, poklepując go wesoło po plecach.- Byłeś dla niej trochę zbyt okrutny.- Dodał rozbawiony i roześmiał się.

Jego już nie obchodziło, czy coś zobaczyły czy nie. W sumie, Akame wydała się dość w porządku, więc nie miał do niej żadnych zastrzeżeń. Niemniej jednak był strasznie poirytowany, więc jego zachowanie nie powinno dziwić. Potem już tylko obejmował Kou i wcisnął twarz w jego ramię.
- Zasłużyła sobie, wchodząc nie do swojego pokoju bez pukania. - mruknął pod nosem i cicho odetchnął, uspokajając się.
- Masz klucz? Wolałbym nie ryzykować jak ktoś znowu wparuje nam tu do pokoju.

- Tak, tak...- Odparł próbując jakoś opanować swoje rozbawienie. Ale nic nie mógł poradzić na to, że owa sytuacja z perspektywy osoby trzeciej wyglądała wprost komicznie.
- Na biurku leży... Chcesz nas zamknąć i już nigdy nie wychodzić z pokoju?- Spojrzał na niego z lekkim uśmiechem i pogłaskał go uspokajająco po głowie.

- Gdybyś nie był taki zawstydzony, to Ty byś to zrobił. - wymamrotał i podniósł głowę po czym wytknął mu czubek języka. On nie miał pojęcia jak to wyglądało, ale wiedział, że dobrze zrobił.
- Najchętniej bym się tu przeprowadził, ale masz współlokatorkę, więc odpada, ale nie wychodzenie stąd mi odpowiada, mimo że mój pokój jest tuż obok. - zaśmiał się cicho i sięgnął po klucz. Potem tylko wstał i podszedł do drzwi, które zamknął od środka na klucz, który odłożył z powrotem na stół i położył się na łóżku. Odetchnął głęboko, starając się uspokoić.
- Zaśpiewaj coś.. - wymruczał, patrząc się na niego.

- Wcale nie byłem zawstydzony. Zawału dostałem, kiedy tak nagle weszła.- Wymamrotał z widocznym naburmuszeniem.
- Bardziej czuję się jak w pokoju jednoosobowym. Widziałem ją tylko raz, parę miesięcy temu.- Powiedział puszczając go i usiadł na łóżku tak, aby oprzeć się plecami o ścianę.
- Nie zachęciłeś mnie jeszcze.- Uśmiechnął się zadziornie.

- Jasne, sam widziałem jak się zawstydziłeś. - puścił mu oczko i zaśmiał się rozbawiony. Na jego kolejne słowa westchnął tylko. Jego współlokator wyprowadził się dawno temu i nie wiedział czy ktoś nowy nie przybył, ale te dwie widział po raz pierwszy, więc może któraś z nich jest jego współlokatorką.
- A jak mam Cię zachęcić? - spytał z pomrukiem, uśmiechając się i łapiąc go za dłoń po czym przyciągnął go do siebie.

Prychnął tylko cicho na jego pierwsze słowa i odwrócił głowę w bok, zerkając na niego kątem oka. Był trochę zaskoczony nagłym pociągnięciem, ale kucnął na pościeli, nachylając się na chłopakiem.
- Powiedz: "O wspaniały Kou-sama, proszę zaśpiewaj dla mnie". To może się zastanowię.- Uśmiechnął się szeroko.

Kiedy blondyn się nad nim nachylił, uśmiechnął się do niego, ale na jego słowa, uniósł wysoko brew i parsknął śmiechem.
- Nie ma mowy. - odparł rozbawiony i pstryknął go w nos.

Sam zachichotał cicho widząc jego rozbawienie i złapał się na nos.
- No niby czemu nie? - Mruknął niby zawiedziony, po czym pociągnął go za policzki.

- Bo mi to nie odpowiada i nie ciągaj za policzki. - jęknął, nadymając swoje policzki i złapał jego dłonie, odciągając od siebie, wciąż wpatrując się w niego z dołu.
- Wymyśl coś innego.

- A powinno i będę ciągał.- Wymamrotał niezadowolony, kiedy odciągnął jego dłonie.
- No to... pocałuj mnie.- Powiedział z uroczym uśmiechem. Sam nie miał zbyt dobrych pomysłów w obecnej chwili, więc się nie popisał.

Zaśmiał się tylko i na kolejne słowa chłopaka aż się uśmiechnął.
- To mi odpowiada, uroczy ukesiu. - puścił mu oczko, po czym przyciągnął go do siebie i pocałował zachłannie w usta.

Kiedy przyciągnął go do pocałunku, zachichotał cicho, odwzajemniając pieszczotę, a nawet lekko ją pogłębiając. Z głośnym pomrukiem zadowolenia oderwał się od chłopaka po paru minutach.
-Jesteś strasznie wymagający.

- I kto to mówi. - parsknął śmiechem po zakończonym pocałunku i puścił go. W końcu on nie był wymagający, to Kou wymyślał jakieś rzeczy, które mu nie bardzo odpowiadały chociaż na pocałunek był chętny.

- Ja. Masz coś do tego?- Pokazał mu język i usiadł pod ścianą, wyciągając komórkę z kieszeni. Żeby ćwiczyć tekst do rytmu, zgrał sobie podkład. Odpalił odpowiedni plik i odczekał do odpowiedniego momentu, po czym zaczął śpiewać.
// To śpiewa Kou. ps. zignoruj te westchnięcia i sapania xD

- A co jeśli tak? - spytał, unosząc brew do góry rozbawiony. Potem zaczął mu się przyglądać uważnie, leżąc i gdy blondyn zaczął śpiewać wsłuchiwał się w niego. Aż się uśmiechnął. Chyba chłopak będzie musiał mu częściej śpiewać.

// Haha, okej XD

Całą piosenkę zaśpiewał z przymkniętymi powiekami. Jakoś tak prościej było mu skupić się na tekście. Kiedy skończył, posłał oczko do chłopaka i uśmiechnął się zadziornie.
- I tak?- Spytał ponownie lekko się nad nim nachylając.