Pokój 189; Kou Mukami i Axel Ledger

Przez chwilę przyjrzał się młodszemu, jakby zastanawiał się nad zadaniem pytania, ale ostatecznie się wstrzymał. Odwzajemnił ten krótki pocałunek, jednocześnie łapiąc Mochi za łepek, kiedy chciała dziobnąć fioletowowłosego.
- Trochę się denerwuję. A u ciebie?- Mruknął rozsiadając się na brzegu swojego łóżka.

Kiedy ten cholerny ptak chciał go dziobnąć, ściągnął brwi i prychnął niezadowolony.
- To ptaszysko faktycznie ma mnie za wroga. - wymamrotał bardziej do siebie niż do Kou, po czym przystanął pod ścianą i oparł się o nią plecami, obserwując swojego chłopaka.
- U mnie w porządku. Czym się denerwujesz? - spytał, poprawiając swoje długie włosy.

- Po prost jest zazdrosna. Zawsze byłem tylko jej.- Zachichotał cicho, przyciągając kolana do torsu i oplótł je ramionami. Zerknął na chłopaka kątem oka, ale zaraz sięgnął ręką do łebka Mochi, aby ją pogłaskać.
- No bo jakby nie patrzeć to będzie mój debiut, a potem jeszcze będę musiał odpowiadać na pytania.- Westchnął marudnie. A myślał, że to będą łatwe pieniądze.

- Ja też jestem zazdrosny! - nadął swoje policzki, a kiedy zorientował się, co powiedział, lekko się zaczerwienił i podrapał palcem po policzku zakłopotany. Na jego kolejne słowa skinął głową.
- Dasz sobie radę, jak zawsze. - odparł, posyłając mu ciepły uśmiech. Wierzył w chłopaka, z resztą myśl, że aż pięć dni nie będą mogli ze sobą się zobaczyć dołowała go, ale starał się tego po sobie nie pokazywać.

Zerknął na chłopaka zaskoczony jego słowami, ale co prawda ucieszyły go.
- Ciebie też mam pogłaskać?- Rzucił po chwili z niewinnym uśmieszkiem, próbując się nie zaśmiać i poklepał miejsce obok siebie, co by tak nie stał.
- Jak zawsze... na próbach wciąż robię sporo błędów.- Westchnął cicho, ale w sumie był wdzięczny chłopakowi.

- Nie o to chodzi.. - mruknął, odwracając wzrok gdzieś w bok i splótł palce swoich dłoni na torsie. Potem spojrzał na niego.
- Po prostu Ci wszyscy ludzie, Twoi fani... mam wrażenie, że w końcu przestanę Ci wystarczać i znajdziesz sobie kogoś innego. - odparł cicho, a potem trochę niepewnie podszedł do łóżka i przysiadł na jego brzegu.
- Próba a koncert to co innego. Jeśli pamiętasz jakie robiłeś błędy na próbach, to koncert będzie bezbłędny. - powiedział jedynie, nie patrząc na chłopaka, tylko gdzieś przed siebie.

- Wiem o co chodzi... ale mogę przysiąc, że nigdy nie znajdę nikogo lepszego od ciebie. Wierz choć trochę w moje uczucie Kyo.- Mruknął uśmiechając się delikatnie, kiedy usiadł obok. Zagwizdał na papugę, dając jej do zrozumienia, żeby przeniosła się z jego kaptura do klatki. Odprowadził ją wzrokiem i cicho westchnął.
- Może masz rację... Obym tylko ze stresu niczego nie zapomniał.- Odparł tylko i chwilę siedział w ciszy, ale w końcu spojrzał na chłopaka.
- Kyo powiedz mi co się stało?- Spytał cicho.

- Naprawdę? Wierzę, ale to chyba normalne, że się boję, prawda? W końcu śpiewasz w zespole, będziesz na pewno znany i te wszystkie dziewczyny... - szepnął tylko, nie patrząc nawet na chłopaka, tylko zwiesił lekko swój wzrok. Fakt był zazdrosny i chyba aż za bardzo.
- Nie zapomnisz. Pomyśl o czymś co bardzo kochasz, a w tym wypadku jak kochasz muzykę i na pewno nie zapomnisz. - odparł, siląc się na uśmiech, a słysząc jego pytanie, niepewnie spojrzał na niego.
- Wszystko jest dobrze. Jestem tylko zazdrosny i smutny, to wszystko. - wyjaśnił.

- Ale nie masz o co. Poza ty mnie jakoś nie bardzo ciągnie do dziewczyn.- Przyznał pocierając dłonią kark, po czym opadł plecami na poduszki.
- Wolę pomyśleć o tobie.- Powiedział lekko się rumieniąc, ale po chwili uniósł się na łokciach.
- Nie jesteś aktorem, więc udawanie na nic ci się zda.- Odparł jedynie i sięgnął do jego włosów, aby zaraz je rozczochrać.

- Nie mam o co? Na pewno? - spytał, a słysząc, że nie ciągnie go do dziewczyn, jakoś mu ulżyło i to bardzo. Potem lekko się zaczerwienił i zamrugał parokrotnie.
- Nie mówmy teraz o tym, nie masz się czym przejmować, jasne? - mruknął i złapał nadgarstek jego ręki, którą chciał rozczochrać jego włosy po czym pociągnął go tak aby wpadł na niego i wpił się w jego usta zachłannie. Chciał chociaż skosztować jeszcze jego ust, zanim będą musieli się na tydzień rozstać.

- Na pewno.- Powiedział uśmiechając się szeroko, aż zmrużył lekko oczy. Chciał coś odpowiedzieć, ale nim uchylił usta, chłopak przyciągnął go do pocałunku. Trochę nie podobało mu się to, że młodszy zawsze wszystko dusi w sobie, ale teraz jakoś nie był w stanie myśleć. Oparł się wolną ręką na materacu i odrobinę pogłębił pocałunek, zerkając na niego spod przymrużonych powiek.

Nic już nie powiedział, ale ucieszył się na jego zapewnienie. Przynajmniej miał pewność, że chłopak go nie zostawi. Co prawda wszystko w sobie ukrywał, nie chciał mówić o czymkolwiek. Zawsze był typem osoby, która nie jest zbyt wylewna, którą trzeba niemal zmuszać by coś powiedziała. Odwzajemnił pieszczotę gdy Kou pogłębił pocałunek i objął go ciasno ramionami, nie chcąc puszczać ani na chwilę.

Z jednej strony nie chciał chłopaka do niczego zmuszać, ale z drugiej bał się, że to go kiedyś przytłoczy. Zacisnął powieki, zarzucając mu ramiona na szyję, przy czym przygryzł delikatnie jego dolną wargę.

Nie raz już był przytłoczony, ale teraz w miarę daje sobie ze wszystkim radę, więc nie chciał mu tym zawracać głowy. Przez dłuższą chwilę całował go namiętnie, ale w końcu oderwał się od niego.
- Jesteś spakowany? Chciałbym jeszcze z Tobą pójść coś zjeść, może jakieś towarzystwo by się jeszcze znalazło. - odparł, z lekkim uśmiechem.

Cicho westchnął, kiedy pocałunek został przerwany i uśmiechnął się lekko zarumieniony.
- Jeśli zrobisz coś dobrego, to chętnie.- Wymruczał muskając jeszcze wargami jego czoło, po czym wstał z łóżka i przeciągnął się.
- Ne Kyo, pożyczę sobie tą twoją bluzę.- Oznajmił mu wskazując na bluzę, którą miał na sobie i lekko podwinął jej rękawy.

- Pewnie. Zrobię co będziesz chciał. - odparł trochę zbyt radośnie w tej sytuacji, ale chyba cieszył się, że zrobi chociaż tyle przed tą rozłąką. Potem wstał z łóżka i zerknął jeszcze na psa, a potem na niego.
- Jasne, uroczo w niej wyglądasz. - odpowiedział i ucałował go w policzek, po czym wyciągnął go z pokoju, kierując się do kuchni, a za nimi podreptał Hachi.

Po dotarciu do akademika, od razu skierował się do pokoju Kou. Wszedł do środka, zostawiając dla Kise otwarte drzwi i rozejrzał się po pokoju. Wyglądało na to, że Mochi faktycznie wyleciała z pokoju, więc spokojnie mógł wymienić jej wodę i dosypać karmy. Odszukał więc butelkę wody i dolał jej, a potem zaczął szukać karmy dla ptaka.

Wszedł do pokoju zaraz za chłopakiem i rozglądnął się z uwagą. Nie widząc nigdzie papugi, zerknął z zaskoczeniem na Kyojiego.
- Uciekła? - spytał nieco zaskoczony.

Na pytanie blondyna, spojrzał na niego, kiedy odnalazł w końcu karmę dla papugi, po czym uzupełnił pojemniczek z ową karmę.
- Nie, pewnie wyleciała aby trochę wieczorem polatać. - odparł spokojnie z lekkim uśmiechem i schował karmę.

- To ona tak może? - spytał podejrzliwie. Nie sądził, że papuga będzie mogła sobie tak po prostu latać i nie ucieknie. Albo przypadkiem nie zabije jej jakiś większy ptak bądź kot.

- Kou jej na to pozwala, więc ja nic nie mówię.. - odparł i zerknął na łóżko chłopaka. Chyba dzisiaj w tym pokoju spędzi noc, a nie u siebie. Hachi wskoczył na łóżko Kou i tam się położył, zamykając swoje oczy.

- Skoro tak, to rozumiem - odparł, opierając się o framugę drzwi.
- Pójdę jeszcze coś zjeść. Idziesz też, czy tu zostajesz? - zagadnął po krótkiej chwili. Jednocześnie cicho ziewnął. Chyba się nie wyspał.

Na jego pytanie zastanowił się chwilę.
- Chyba zostanę, jestem cholernie zmęczony, więc pewnie bym przysnął w kuchni. - wymamrotał i przetarł oczy. - Więc do jutra? - spytał cicho, spoglądając na Kise.

- Do jutra - skinął głową i uśmiechnął się szeroko, a następnie wyszedł z pomieszczenia, kierując się jak zwykle do kuchni.

Uśmiechnął się do blondyna i gdy ten wyszedł, zamknął drzwi. Od razu rozebrał się do bokserek i położył na łóżku. Wcisnął twarz w poduszkę, wdychając przez chwilę zapach chłopaka, aż w końcu zasnął.
Obrócił się na bok i spadł z łóżka z cichym jękiem. Powoli otworzył oczy i przeciągnął się, podnosząc z ziemi. Spojrzał na psa jaki sobie spał na łóżku, a potem na papugę. Powoli podszedł do klatki i pogłaskał ją niepewnie po łebku. O dziwo papuga nie dziabnęła go. Uśmiechnął się i złapał telefon. Nie było żadnych wiadomości od Kou, ale przespał dwa dni bo był czwartek. Westchnął cicho. To znaczyło, że Mukami był u ojca. Ubrał spodnie i podkoszulek po czym uzupełnił papudze wodę i karmę. Śpiącego psa postanowił zostawić, potem po niego przyjdzie. Tymczasem wyszedł z pokoju by coś zjeść.
~
Po kilku godzinach przypomniał sobie o Hachi'm jaki siedział w pokoju Kou. No tak, przecież go tam zostawił. Przyszedł więc do pokoju i rozejrzał się. Nie chciało mu się wracać do siebie, w końcu cholernie mu brakowało chłopaka. Zamknął za sobą drzwi i usiadł na łóżku. Złapał za jakąś poduszkę i przytulił ją mocno do siebie, po czym zabrał się za głaskanie psa, by się czymś zająć. W sumie nawet nie pamiętał o lekach, ale teraz raczej nie bardzo się tym przejmował.