Pokój 189; Kou Mukami i Axel Ledger

- Nie. Nic ciekawego chyba się nie działo. Chociaż nie wiem bo większość przespałem w Twoim łóżku. - wymamrotał zgodnie z prawdą i podciągnął nogi do siebie, obejmując je ramionami i chowając głowę za kolanami.

Uśmiechnął się lekko na jego ostatnie słowa, po czym wrzucił do szafy ostatnią z bluzek. Kopnął walizkę pod łóżko, a sam podszedł do chłopaka, stając przy jego boku. Oplótł młodszego ramionami w pasie i oparł głowę na jego ramieniu.
- Aż tak za mną tęskniłeś, że musiałeś przytulić się do poduszki z moim zapachem?- Wymruczał mu nad uchem.

Trochę uniósł głowę by na niego spojrzeć. Słysząc jego słowa lekko się zaczerwienił.
- Żebyś wiedział jak. - szepnął tylko i przytulił się do niego. Wymruczał mu ciche "Kocham Cię."

Uśmiechnął się nieco szerzej i przytulił go mocno.
- Ja ciebie też.- Odparł przymykając na chwilę powieki.

- Nie wyjeżdżaj więcej na tak długo. - wymamrotał, wtulony w niego i przymknął oczy, palce zaciskając na jego podkoszulku.

- Postaram się... Ale przecież zawsze będę wracać.- Mruknął bawiąc się jego fioletowymi kosmykami. Brakowało mu tego.

- Na pewno? - spytał cicho jakby trochę się bał, że Kou mógłby jednak nie wrócić.

- Tak łatwo się mnie nie pozbędziesz.- Zaśmiał się cicho i rozczochrał włosy młodszego.

- Nie chcę się Ciebie pozbywać. - odparł cicho, ledwo mogąc usiedzieć. Oparł się o chłopaka i zamknął oczy.
- Przepraszam.

Skinął tylko parokrotnie głową, dając do zrozumienia, że żartował. Po chwili przechylił głowę na bok.
- Co jest?- Spytał przyglądając się mu.

- Ostatnio jestem ciągle zmęczony.. - odparł, wstając z parapetu by przenieść się na łóżko chłopaka.

Westchnął cicho i pomógł chłopakowi przejść do łóżka, na którym go posadził. Uniósł jego głowę za podbródek, aby nie mógł uciec wzrokiem.
- Brałeś każdego ranka leki, prawda?- Zerknął mu w oczy.

Usiadł na łóżku i spojrzał na niego dopiero gdy ten uniósł jego głowę za podbródek. Westchnął cicho.
- Przez dwa dni spałem, więc nie brałem leków. - odparł zgodnie z prawdą.

Westchnął cicho na jego odpowiedź i odgarnął sobie włosy do tyłu.
- Nic dziwnego, że jesteś zmęczony. Mogłem cię nie budzić... kładź się i wypocznij porządnie.- Wymamrotał siadając na brzegu materaca.

- Chodź ze mną spać. - położył się na łóżku a gdy tylko zamknął oczy, od razu zasnął.

Nie odpowiedział już, widząc jak chłopak zasypia. Chwilę jeszcze siedział, obserwując go, ale zaraz sam się położył obok. Poprzednią nockę zarwał, ale tę postanowił jakoś przespać. Przymknął powieki i wtulił się przez sen w młodszego.

Przespał chyba kilka dni, ale w końcu zaczął rozchylać powieki, wciąż obejmując chłopaka. Cicho coś pomrukiwał, ale kiedy otworzył oczy, skierował wzrok na śpiącego. Delikatnie ucałował go w skroń i wypuścił z objęć. Potem sam po cichu wstał i przeciągnął się, siadając na parapecie.

Białowłosy nie spał od paru godzin, ale dopiero po tym jak poczuł usta młodszego na swojej skroni, zmusił się do uchylenia powiek. Chwilę się nie ruszał, ale zaraz z cichym jękiem przewrócił się na brzuch.
- Jak tam?- Wymruczał unosząc się na łokciach i przetarł piąstkami powieki.

- Jakoś leci a tam? - spytał, zabierając się za poprawianie swoich włosów, siedząc na parapecie i patrząc na niego choć nie okazując żadnych emocji.

- Nie najgorzej...- Odparł podnosząc się do siadu, po czym wyciągnął rękę w stronę klatki Mochi. Ta przeszła po jego ramieniu i ulokowała się w kapturze, wtulając w kark chłopaka. Pogłaskał ją po łebku, po czym wziął się za uzupełnianie jej jedzenia oraz wody.

- To dobrze. - odparł jedynie i spojrzał przez okno już w ciszy. Miał wrażenie, że coś między nimi się zepsuło. Gwizdnął na psa a ten wskoczył mu na kolana. Objął psa i przytulił się w ciszy do niego.

Przymocował pełną miseczkę w klatce, po czym wziął papugę na kolana i oparł się plecami o ścianę. Sam przez chwilę wpatrywał się w swoją wierną towarzyszkę, póki ta nie dziobnęła go w palec i odleciała do klatki. Zamrugał zaskoczony, ale wiedział o co jej chodzi. Westchnął bezgłośnie.
- Wiesz, że jeśli mi nie powiesz w prost o co chodzi, to się tego nie domyślę?- Mruknął po chwili, kierując wzrok morskich tęczówek na młodszego.

Siedział cały czas w ciszy jedynie przytulając się do Hachi'ego. Właściwie to nawet nie wiedział co powiedzieć. Czuł się żałośnie. Wtulił twarz w psa, a kiedy usłyszał słowa białowłosego, zerknął na niego.
- Sam nie wiem o co chodzi. Coś się między nami popsuło. - odparł i zgonił psa na podłogę a sam podciągnął kolana do siebie.

- "Popsuło"? Co masz na myśli?- Wymamrotał przechylając głowę na bok, ale wzrok już wbił w klatkę papugi. Nie bardzo wiedział jak zareagować, więc jedynie potarł lekko obolały palec.

- Mam wrażenie, że jesteśmy dla siebie znajomymi. To dołujące bo Cię kocham. - odparł, chowając twarz za kolanami i zaciskając oczy.