Pokój 189; Kou Mukami i Axel Ledger

Lekko spuścił głowę i nerwowo potarł dłonią kark.
- Nie tylko... dobrze wiesz, że ja do ciebie czuję to samo...- Wymamrotał zmieszany.

- Wiem. Wiem to. Ale to tak nie wygląda. - odparł cicho i zszedł z parapetu. Usiadł obok niego i złapał go za podbródek, unosząc lekko jego głowę po czym wpił się w jego usta chociaż był trochę niepewny.

Zerknął na niego kątem oka, kiedy podchodził i sam uniósł trochę głowę. Jednak kiedy poczuł usta chłopaka, od razu pogłębił pocałunek. Chwycił go za koszulkę i przyciągnął do siebie, żeby zaraz pchnąć na łóżko i nad nim zawisnąć.
- Nie całowałbym się, ani nie robiłbym tego z "tylko kolegom"...- Wymamrotał po odsunięciu się od jego ust i spojrzał mu w oczy.

Kiedy wylądował na łóżku a Kou nad nim, przyciągnął go do pocałunku. Brakowało mu tej bliskości i to cholernie.
- Wiem, kochanie. - odparł lekko zarumieniony, wpatrując się w niego.

Odrobinę się speszył, ale zaraz przytulił do chłopaka, zaciskając dłonie na jego podkoszulku.
- Znając ciebie dusiłeś to w sobie od mojego powrotu, albo nawet jeszcze przed wyjazdem...- Wymamrotał ukrywając twarz w zagłębieniu jego szyi.- Jestem trochę tępy, więc masz mi o wszystkim jasno mówić, inaczej w życiu nie domyślę się co zrobiłem źle.- Dodał jeszcze, po czym przymknął powieki.

- Odkąd wróciłeś miałem takie wrażenie. - przyznał i lekko go palnął w głowę. - Nie jesteś tępy, mój drogi. - odparł, zaczynając go głaskać po włosach.

- Mogłeś powiedzieć, a nie czekałeś, aż do teraz...- Wymamrotał i cicho syknął, masując sobie głowę. Niby było lekko, ale młodszy trafił na siniaka.
- Kyo ja... nie użalam się nad sobą, ja tylko... jakoś ostatnio nawet sam siebie nie potrafię zrozumieć.- Powiedział unosząc głowę, aby na niego spojrzeć.

- Wybacz, ale musiałem to sobie przemyśleć i nie wiedziałem co zrobić. Nie zdziwiłbym się gdybyś się odwrócił. - odparł, przytulając go do siebie a potem zamrugał parokrotnie. - Czemu? Coś się stało? Twój ojciec Ci coś powiedział?

- Nigdy bym się od ciebie nie odwrócił idioto...- Mruknął nim zdołał się ugryźć w język przy ostatnim słowie. Westchnął ciężko i oparł czoło na torsie młodszego.
- Nie, to nie jego wina... Kyo powiedz, zauważyłeś we mnie jakąś zmianę po powrocie?- Spojrzał na niego uważnie.

Słysząc ostatnie słowo odwrócił wzrok. Jednak myślał tak jak Kou powiedział. Był idiotą i wiedział to. Na jego pytanie nie musiał się zastanawiać.
- Tak i to bardzo dużą. - odpowiedział.

- Sorry...- Mruknął tylko siadając obok i odgarnął swoje białe kosmyki w tył.
- Chodzi o to, że...  prawdopodobnie wróciła mi znaczna część starej osobowości. Starałem się jakoś grać Kou, którego kochasz, ale nie wyszło mi to zbyt dobrze.- Powiedział w końcu.

- Grać? Udawałeś... przede mną? - spytał, otwierając szerzej oczy. Nie wiedział co o tym myśleć, dziwnie się czuł.

- Znaczy to nie tak... ja tylko...- Wymamrotał już sam nieźle skołowany przez to wszystko, po czym westchnął wbijając wzrok w swoje pięści zaciśnięte na pościeli.

Bez słowa wstał z łóżka, czując jak oczy zaczynają mu drżeć. Czuł się dziwnie oszukany chociaż nie do końca tak było.
- Przepraszam, muszę pomyśleć... - odparł lekko łamiącym się głosem, zawołał psa i wyszedł ze zwierzakiem z pokoju.

Zamrugał kilkakrotnie, kiedy chłopak wyszedł, po czym po prosu padł na materac. Mocno zeszkliły mu się oczy i parę łez ściekło po policzku. Parsknął gorzkim śmiechem, ale zaraz ucichł i otarł je przedramieniem, wstając z łóżka. Gwizdnął przywołując do siebie papugę, po czym wyszedł z pokoju, nie kłopocząc się nawet zamykaniem drzwi.

Wszedł do pokoju lekko przygarbiony, trzymając się za bok, ale z szerokim uśmiechem na ustach. Zamknął za sobą drzwi nogą, po czym z cichym jękiem uwiesił się na drzwiczkach szafy. Może trochę przesadził, ale mówi się trudno. Ściągnął z siebie brudny podkoszulek, lekko się krzywiąc. Będzie musiał mu go chłopakowi odkupić. Wciągnął na siebie czarną bokserkę, a na to narzucił dużą bluzę tego samego koloru. Zawsze coś. Przejrzał się w lustrze, poprawiając włosy. Kiedy uznał, że już jakoś wygląda, wyrzucił brudny podkoszulek do kosza, a sam zasiadł przy biurku z cichym syknięciem. Chyba powinien wziąć coś przeciwbólowego. Wyciągnął z szafki proszki i połknął trzy, a potem odchylił głowę przymykając powieki.

Przeszukał niemal cały akademik, a ostatnim miejscem jakie mu zostało był pokój chłopaka. Dlatego już po chwili przyszedł pod jego pokój, aczkolwiek jedynie oparł się ramieniem o ścianę i przez chwilę zastanawiał nad czymś, przeczesując swoje włosy. Po chwili jednak zapukał, oczekując aż właściciel pokoju otworzy bądź nie.

Już praktycznie odlatywał, kiedy doszło go pukanie do drzwi. A liczył na dzień odpoczynku. Ściągnął nogi z biurka i oparł stopy na jego krawędzi, po co by zaraz się od niego odepchnąć. Podjechał pod same drzwi, w które lekko przydzwonił głową. Lenistwo go kiedyś zabije. Wyrwało mu się cichych przekleństw, ale po chwili sięgnął do klamki i nacisnął ją. Zamrugał kilkakrotnie na widok chłopaka.
- Już wróciłeś.- Stwierdził inteligentnie, a po chwili lekko się uśmiechnął.

Szczerze to zamyślił się na tą chwilę kiedy czekał aż chłopak otworzy drzwi. Spoglądał gdzieś przed siebie, więc nic nie słyszał. Dopiero kiedy doszedł do jego uszu głos chłopaka, spojrzał na niego i uśmiechnął się, ale zaraz przyjrzał się mu uważniej.
- Coś się stało? - spytał, a uśmiech zszedł z jego twarzy. Szczególnie miał wrażenie, że Kou nie bardzo się cieszy z jego towarzystwa. Przekroczył próg pokoju i zamknął za sobą drzwi po czym przykucnął przy nim.

- Nie tylko drzwi zaatakowały moją głowę.- Odpowiedział z nutką rozbawienia w głowie, po czym wyprostował się na krześle. Zerknął na chłopaka, kiedy ten tak kucną przed nim i przechylił głowę na bok.
- Siadaj na łóżku i mów lepiej jak się czujesz.- Dodał po chwili.

- Oj Ty biedny. - zaśmiał się cicho i rozczochrał mu włosy, a po chwili podniósł się i usiadł na łóżku, plecami opierając się o ścianę.
- Dobrze, ale jest jak mówił lekarz. Mam połamane żebra. - odparł spokojnie, jakoś nieszczególnie się tym teraz przejmując.
- A teraz siadaj obok. - mruknął i poklepał miejsce obok siebie.

- A ty się jeszcze śmiejesz. Okrutny.- Mruknął w sumie zadowolony z tego czochrania, po czym podjechał do niego na krzesełku, odpychając się nogami od podłogi.
- Ale przepisali ci coś na ból? Ile potrwa, nim dojdziesz do siebie?- Spytał siadając obok. Jedynie przygryzł wargę od wewnątrz, aby nie syknąć i przyjrzał mu się z zaciekawieniem.

- Bo to jest zabawne, kochanie. - odparł z uśmiechem, a kiedy Kou usiadł obok niego, objął go ramieniem i mocno do siebie przytulił.
- Tak, tak, przepisali. Co do tego ile to potrwa, to może do dwóch tygodni, chociaż to i tak byłoby szybko. - wyjaśnił i ucałował go w czoło.

- Dla mnie bolesne. Ej wiem, że się stęskniłeś, ale nie zgnieć mnie czasem.- Wymamrotał cicho się śmiejąc i z lekkim trudem, ale przytulił się do młodszego.
- Mam nadzieję, że szybciej wyzdrowiejesz.- Mruknął przymrużając powieki, kiedy go pocałował w czoło, po czym odwdzięczył się krótkim muśnięciem wargami jego policzka.

- Oczywiście, że się stęskniłem! Nawet mnie w szpitalu nie odwiedziłeś, jak musiałem zostać na noc. - nadął mocno swoje policzki, okazując tym swoje oburzenie, ale potem już tylko przytulał go do siebie.
- Ja też, ale od seksu nie musimy się powstrzymywać. - odparł i uśmiechnął się ciepło do niego po czym przywarł lekko do jego warg.