Pokój numer 188; Kyoji Kusatsu i Jeremy Green.

- Jakoś nie miałem kiedy wpaść - odpowiedział spokojnie, biorąc od Kyo paczkę. - Dzięki! Jestem twoim dłużnikiem. - Wyszczerzył się szeroko, po czym pomachał im na pożegnanie i pohasał w świat.

Pokiwał lekko głową na jego pierwsze słowa, a potem zaśmiał się cicho. - Pomyślę jak mi się odwdzięczysz. - odparł i pomachał mu, a kiedy drzwi się zamknęły, lekko się skrzywił i zachwiał, w ostateczności siadając na łóżku.

Zerknął trochę zdziwiony na przybyłego, ale machnął do niego na przywitanie, apotem na odchodne, przy czym oparł się tyłem o biurko. 
- To teraz handlujesz gazetkami z porno?- Zerknął na młodszego, próbując zamaskować rozbawienie.

Skierował wzrok na Kou, a na jego pytanie, parsknął śmiechem.
- No, żebyś wiedział. - zażartował i po chwili siedzenia wstał, podchodząc do szafy, by wyciągnąć czyste ubrania, w które następnie się przebrał.

- No proszę... Od takiej strony cię jeszcze nie znałem.- Parsknął cichym śmiechem, po czym chwycił z blatu biurka opakowanie leków. Nie było by ciekawie, gdyby o nich zapomnieli. Odczekał, aż się chłopak ubierze, po czym podał mu je.

- Jeszcze wielu rzeczy o mnie nie wiesz, kochanie. - stwierdził z lekkim uśmiechem i ubrał czyste spodnie, a potem założył koszulę jaką zapiął. Widząc leki, westchnął cicho i wyciągnął dwie tabletki po czym połknął je, popijając wodą, jaką wziął z biurka.

- Aż się boję spytać, czego jeszcze nie wiem.- Wytknął język uśmiechając się lekko, kiedy zobaczył jak się krzywi.

- Lepiej, żebyś nie wiedział. - odpowiedział mu spokojnie i lekko się przeciągnął, odrzucając pudełko tabletek na biurko.

- Może kiedyś się dowiem.- Powiedział splatając ramiona na torsie i przechylił głowę na bok.
- Idziemy?- Spytał po chwili.

- Szczerze wątpię. - stwierdził, a potem skinął głową.
- Tak, chodźmy. - odparł, czekając aż chłopak pierwszy wyjdzie.

Na jego słowa jedynie skinął głową, po czym wsuwając dłonie w kieszenie spodni, wyszedł z pokoju.

Sam po chwili wyszedł za nim, zamykając za sobą drzwi na klucz.

Zatrzymał się pod drzwiami pokoju chłopaka i oparł ramieniem o ścianę, zerkając na niego przez ramie.

Przyszedł tuż za nim i sięgnął do kieszeni po klucz, jaki wsunął do dziurki na klucz i przekręcił. Otworzył drzwi i wszedł do pomieszczenia, od razu opadając na łóżko z jękiem z bólu.

Wszedł powoli za chłopakiem i skrzywił się słysząc jego jęk.
- Nie szalej tak, bo się bardziej połamiesz.- Mruknął kucając przy brzegu łóżka.

- Bardziej się nie da. I tak ledwo mogę chodzić, nic więcej się nie stanie. - odparł spokojnie, kierując na niego wzrok.

- Było mówić, to bym cię na plac nie ciągnął.- Westchnął cicho, wpatrując się w niego.

- Właśnie dlatego Ci nie mówiłem. Chciałem tam z Tobą pójść. No, ale jak tylko wyzdrowieję, to zrobimy więcej rzeczy razem. Pójdziemy może do wesołego miasteczka, co? - spytał, uśmiechając się aż nazbyt pogodnie jak na tą sytuację.

Nadął mocno policzki na jego pierwsze słowa, ale po chwili westchnął.
- Mam rozumieć, że to będzie randka?- Spytał z uśmieszkiem.

- Potraktuj to jak chcesz, ale ja mam zamiar spędzić z Tobą więcej czasu i to poza akademikiem. - odparł z uśmiechem na ustach i cicho odetchnął po czym wyciągnął rękę w stronę psa, który chciał na niego skoczyć.

- Nie mam nic przeciwko.- Zaśmiał się cicho i zerknął na psa, kładąc dłoń na jego łepku.
- Lepiej z nim wyjdę, bo znów cię poturbuje. Masz jakąś smycz?- Zerknął na chłopaka, podnosząc się z podłogi.

- Cieszę się. - odparł tylko z lekkim uśmiechem i wskazał mu miejsce, gdzie leżała smycz Hachi'ego.
- Tylko nie spaceruj z nim długo.

- Załatwi swoje sprawy i wrócimy. Nie bój się.- Mruknął biorąc smycz i przypiął ją do obroży Hachi'ego, po czym stanął przy drzwiach lekko je uchylając. Chciał już wyjść, ale wtedy doszło go znajome skrzeczenie. No pięknie zapomniał o Mochi, która własnie się obudziła. Sięgnął do tylnej kieszeni i wyciągnął z niej paczkę ziaren, jaką zawsze przy sobie nosił. Jednak nim ją otworzył, pies wyciągnął go na zewnątrz. Rzucił paczkę blondynowi w ostatniej chwili i zniknął za drzwiami.

Skinął tylko głową na jego słowa i obserwował go w ciszy dłuższą chwilę, a słysząc skrzeczenie, zerknął w stronę papugi, po czym cicho westchnął. Kiedy poczuł jak paczka ziaren wylądowała na jego twarzy, sięgnął po nią i powoli podniósł się do siadu. Otworzył ją i wysypał trochę ziaren na blat biurka co by ta mogła zjeść po czym z powrotem położył się na łóżku.

Wrócił po jakiejś godzinie, albo pół. Nawet nie wiedział ile go nie było. Wszedł zamykając za sobą drzwi, po czym padł na wolne miejsce na materacu. 
- Nie miałem pojęcia jak męczące jest wyprowadzanie psa.- Wymamrotał dalej trochę dysząc. To było dużo nawet jak na jego świetną kondycję. Hachi oczywiście zadowolony machał ogonem, jakby miał zaraz zejść z tego całego szczęścia.