Las

Olbrzymi las znajdujący się niedaleko miasta.

Idąc przez las w końcu usłyszała czyjść głos.
-Heeej! Wrzasnęła. Pies również zaczął szczekać.
-Kagami!

Zaczął biec w kierunku źródła głosu .
- Eve !

Wyraźniej usłyszała głos przyjaciela. Odwróciła się i pobiegła w jego stronę. Gdy w końcu go zauważyła nie zdążyła wyhamować i wpadła na niego całym ciężarem ciała przewracając jego i siebie.

Upadł na liście, szyszki i bóg wie co. Uśmiechnął się, gdy zobaczył, że dziewczynie nic się nie stało.
- Jesteś cała ?

Leżała chwilę na Kagamim. Jest tak przyjemnie ciepły... Natychmiast wstała czerwieniąc się.
-S-sorki. Mi nic nie jest. Co z tobą? Wyjąkała speszona.

Usiadł i uśmiechnął się.
- Jest dobrze. Gdzie idziemy ? Bo jesteśmy...
Rozejrzał się.
- W środku lasu .

//Idźcie na pola kukurydzy~!\\

/ Nie, na bagna~ XD \

//Albo i tu i tu xD Bądźcie oryginalni~! XDD

/ Jak Bao . XDXDXD \

//Idziemy wszędzie. xD

-Hmm... Chodźmy... Przed siebie. W końu wyjdziemy z tego lasu. Mruknęła.

//To teraz na polanę. Później przejdziemy obok jeziora, trafimy na bagra, wyjdziemy przy polach kukurydzy, przejdziemy przez opuszczone tory i wrócimy przy opuszczonym parku rozrywki. xDDD

- No to chodź .
Ruszył.

/ Prowadź . XD \

/Haha. Dobra. xD

Ruszyła przed siebie z psem prowadzonym na smyczy, by już nie mógł uciec.

Chociaż było ciemno on doskonale widział ścieżkę. Czy to dlatego, że jego wzrok przyzwyczaił się do ciemności, czy dlatego, że zapamiętał ją, gdy szedł nią po raz pierwszy. A może obydwa warianty odpowiedzi są dobre? Nie zastanawiał się nad tym, szedł pewnym krokiem co raz oglądając się za siebie i patrząc czy ta dość problematyczna dwójka idzie za nim.
-W lesie jest zbyt cicho... - mruknął do siebie.

Szła za Deamonem próbując nie stracić go z oczu. Trochę za bardzo wtapiał się w tło ciemnym strojem. Mimo wszystko jakimś cudem szła w miarę prosto za nim.

-Jakieś 200 - 400 metrów i będziemy na miejscu. - powiedział nie odwracając się. Zaczął nucić "Meu mundo amor"

*dość długo idzie w nieznane*

* Wszedł do lasu. Jako, że pies zaczął się rwać, odpiął jego smycz, żeby mógł sobie swobodnie pobiegać. Sam szedł za nim, gdzieś tam, po grzybki halucynki czy coś w tym rodzaju. *

* Jako, że poczuł się głodny, uznał, że czas wracać. Wziął psa i polazł w strone akademika. *

-Dobra już jesteśmy-powiedziała i wspięła się na drzewo.

Spojrzał na nią. - Czemu tam wchodzisz.? -spytał otwierając powoli pudełko.

-Nadal się boję myszy-powiedziała.

Spojrzał na myszkę w pudełku. Wziął ją na dłoń i przykucnął. Myszka zeszła z jego dłoni i pobiegła w głąb lasu. - Już nie masz się czego bać.-oznajmił uśmiechając się do dziewczyny .

-To dobrze-powiedziała-ale jeszcze czegoś się boję-oznajmiła.