Duże boisko do koszykówki

Przejął piłkę od Reo i nie myśląc długo ruszył pod kosz przeciwników. Drogę zastąpiła mu dwójka graczy, których niespecjalnie kojarzył. Oni mieli go pokonać? Nigdy w życiu, prędzej sobie oczy wydłubie. Wykorzystując swojego łamacza kostek przeszedł obok nich i rzucił za dwa punkty trafiając.

// 5:4 dla Rakuzan
// Rzut pierwszy: 2, piłka trafia do Kise.
Rzut drugi: 3- faul, dochodzi do 2 rzutów z wolnego dla przeciwnika, rzuca zawodnik, który został sfaulowany, zatem osoba, która fauluje, musi ją sama wyznaczyć.

Odetchnął, gdy piłka znowu do nich trafiła. Dobra, to była szansa na odzyskanie punktów jakimś ładnym rzutem za trzy punkty, czy coś~
Dlatego nie bacząc na nic zaczął biec do kosza, gdy nagle poczuł, że w coś uderza. W coś o wiele niższego od siebie. Spojrzał w dół, a widząc przewracającego się Akashiego pisnął i sam się zachwiał, upadając na tyłek. Szybko się jednak pozbierał i spierdolił, chowając się za plecami Kyojiego, bo ten szatan by coś mu jeszcze zrobił, a na sali chyba egzorcysty nie było.

Widząc jak Kise sfaulował Akashiego, zamrugał kilkakrotnie oczyma i w myślach się zaśmiał. Jednak nie było mu do śmiechu, kiedy blondyn schował się za nim, bo jeszcze jemu mogłoby się oberwać za niewinność. Zerknął tylko na Kise i westchnął, po czym mruknął mu, że nie ma się czego bać.

Widząc jak Kise goni z piłką pod ich kosz próbował go zablokować, ale chłopak najwyraźniej go nie zauważył. Co za pech. Takiego bliskiego spotkania z parkietem to on jeszcze nie miał. Zirytowany stanął na równe nogi rzucając blondynowi wrogie spojrzenie. Nie będzie go bił, bo jeszcze Aomine go spierze czy coś, albo wyleci z boiska. Kozłując piłkę zbliżył się pod kosz przeciwników i oddał dwa celne rzuty.

//7:4 dla Rakuzan
// Rzut pierwszy: 3, piłka trafia do Kasumi
Rzut drugi: 1, rzut do kosza jest nietrafiony lub piłka wpada w aut

Otrzymała piłkę i ruszyła do kosza. Cóż, niestety biegła trochę za szybko przez co piłka wleciała jej w nogi. Przewróciła się za linie autu, niestety piłka przeszła też z nią.

// 7:4 wygrywa Rakuzan

Zagwizdał na znak, że mecz się skończył i odetchnął. No wreszcie koniec.
- Przewagą trzech punktów wygrywa Rakuzan, możecie se dać ręce albo buziaki na papa czy co wy tam lubicie.- Rzucił jeszcze i się ulotnił z boiska.

Odetchnął na słowa sędziego i przetarł twarz. To było do przewidzenia, że wygrają. Nie był jednak długo na boisku, więc jedynie podziękował za grę i wyszedł.

Gdy mecz się skończył z niedowierzaniem spojrzał na punktację. Naprawdę byli aż tak daleko w tyle? Klepnął Kyojiego w plecy i usiadł na parkiecie. Trochę bolały go nogi, ale narzekał nie będzie. Wolał jednak sobie odpocząć.

Wstał z trybun i podszedł do Kise, siadając obok niego.
- Dobrze wam szło - mruknął na pocieszenie.

Swój wzrok po gwizdku skierował na Kise i słabo uniósł kąciki ust gdy ten klepnął go w plecy.
- Wygramy następnym razem. - odparł do blondyna i oparł się plecami o ścianę, czując cholerny ból w kostce. Szczerze to liczył, że uda im się wygrać, ale na pewno się odpłaci w następnym meczu. Cóż było mu z tego powodu jakoś przykro, ale mówi się trudno. Podziękował za mecz i po chwili opuścił boisko.

Podziękowała za mecz i wyszła.

- Na pewno wygramy - zachichotał i pomachał Kyojiemu. Potem zerknął na Aomine i lekko się do niego uśmiechnął.
- To w sumie było do przewidzenia - nerwowo zachichotał, drapiąc się po potylicy. Nie liczył jakoś specjalnie na to, że wygrają.

- Może kiedyś z nimi wygracie. - Wzruszył ramionami i poczochrał go po włosach. - jakieś specjalne życzenia na spędzenie reszty dnia? - Uniósł brew w górę.

Wpadła dopiero w połowie meczu, zawiedziona tym że się spóźniła,ale było warto przyjść. Nie wchodziła na trybuny, stała przy wejściu. Uśmiechnęła się do siebie i opuściła boisko.

Do końca miał jakąś tam nadzieję, że drużyna chłopaka wygra. Mówi się trudno, ale szkoda mu było Kyoji'ego. Westchnął cicho i zeskoczył z trybun, po czym sam skierował się do wyjścia.

- Żadnych~ Jak mnie tylko podniesiesz, możemy iść do kuchni. Tylko będziesz musiał na mnie trochę poczekać, bo jestem cały spocony i chciałbym się wykąpać - uśmiechnął się szeroko. Nie chciało mu się wstawać, ale co zrobić~

- To skoczmy pod prysznic najpierw, sam chętnie bym się wykąpał. - Uśmiechnął się niewinnie. Nie, nie zamierzał po raz kolejny doprowadzać go do bólu tyłka. Chłopak by go prędzej zamordował.
Podniósł się i pomógł mu wstać.

Wytarł usta wierzchem dłoni, uśmiechając się lekko. Yay, wygrali. Przynajmniej ten czerwony gnom nie będzie wkurwiony przez resztę życia. A sam Nijimura nie skończy z przykrymi ranami czy czymś po wyżywaniu się.
Podszedł do dzieciaka i pacnął go lekko w głowę.
- No i fajnie. Idziemy? - jakoś nie bardzo chciało mu się rozgadywać na temat meczu, to było aż nazbyt oczywiste.

- Mówiłem, że ja chcę się wykąpać~ - wytknął mu jęzor, rozbawiony. Jakoś się podniósł i przeciągnął. Pomachał obecnym na sali, a następnie jako pierwszy wyszedł.

- Idę z tobą - prychnął, po czym wyszedł za nim.

Odetchnął cicho. Wygrali. Tylko to się dla niego liczyło, bo gdyby przegrał to byłby nikim. Pewnie ojciec by go wydziedziczył czy coś, a tego nie chciał.
Czując pacnięcie odwrócił głowę w stronę chłopaka.
- Idziemy. Przeciągnął się. Jedyne o czym teraz marzył to gorący prysznic i miękkie łóżko. Miał dosyć na dzisiaj. Nie czekając na Nijimurę opuścił boisko kierując się w stronę akademika.

Przeciągnął się i poszedł za nim.

Równie dobrze mogła pójść na basen albo pobiegać, prawda? A jednak nogi przywlokły ją tutaj. Wymyta, wyszorowana, ubrana w sportowe dresy, ze ściętymi włosami, oczywiście zrobiła to osobiście, przyszła do liceum pograć. Planowała przyjście tutaj od jakiegoś czasu. Nie chciała wypaść z formy. Zagarniając grzywkę w tył wzięła jedną z piłek znajdujących się w koszu pod ścianą i zaczęła rzucać do kosza zwracając uwagę na precyzje oraz ustawienie. Oczywiście nie minęło więcej niż 10 minut gdy Sig trenowała już rzuty za trzy punkty, które jej najgorzej wychodziły. Przez myśli przebiegały jej tematy jej zmian charakteru, które nigdy nie powinny mieć miejsca. Gdy tak się działo rzucała ze wściekłością do kosza i z grymasem na twarzy warczała pod nosem na samą siebie. Po rzutach za trzy przeszła do rzutów osobistych by mieć pewność, że wciąż jest w tym dobra.
Trzeba powiedzieć, że Sig jest z tych, co potrafią wytrwać naprawdę długo jeśli chodzi o ćwiczenia fizyczne. Dopiero po 3-4 godzinach ciągłego "polerowania" swoich umiejętności wyszła przepocona z sali rzucając piłkę na jej miejsce.

z.t.