Pokój numer 201; Yasuo Azuyawa.

Yasu podążał wzrokiem za brunetem. Gdy przystanął przy parapecie przez chwilę wydawało mu się to dosyć znajome. Pokręcił jednak głową nie mogąc sobie przypomnieć kto tak robił. Kot widząc nową osobę zeskoczył z kolan Yasu i podszedł do bruneta ostrożnie. Wskoczył z łóżka na parapet i przyglądał się spokojnie chłopakowi. Ostatecznie miauknął głośno i zaczął się ocierać o jego dłoń domagając się pieszczot. Widząc to bialowłosy się zaśmiał.
-Miałem rację, polubił Cię. -Spojrzał na nich z uśmiechem.

Kiedy jego oczy dostrzegły ruch, poowędrował wzrokiem za kotem w ciszy. Nie lubił gdy było cicho, ale z drugiej strony ciężko było ją przerwać kiedy nie wiedział co powiedzieć. Sam dłuższą chwilę przyglądał się zwierzakowi, a gdy zaczął się ocierać o jego dłoń, westchnął cicho. Uniósł dłoń i zaczął drapać kota lekko za uchem.
- Czy ja wiem... Może po prostu chce pieszczot? - spytał z lekkim uśmiechem.

Spojrzał na niego i nadął policzki.
-ja też bym chciał pieszczot a się nie upominam o nie. -wymamrotał pod nosem. Miał nadzieję że na tyle cicho że chłopak tego nie usłyszał. Kotom to było dobrze.. wystarczyło że się ocierały o człowieka a ten zaczął je od razu głaskać i drapać po grzbiecie. Był zazdrosny o to.

Nie było w pokoju głośno, więc bez problemu usłyszał słowa chłopaka. Uniósł brwi i odwrócił wzrok od kota, zatrzymując go na białowłosym.
- Ohoh.. - mruknął tylko i lekko się uśmiechnął, jedną dłoń układając na swoim biodrze a drugą drapiąc kota za uchem. Nie mniej trochę go rozbawiły słowa chłopaka.

Widząc jego reakcje zarumienił się i naburmuszony odwrócił głowę.
-n-nieważne.. -wymamrotał. Że też musiało mu się coś takiego wymsknąć w obecności chłopaka. Nagle jednak wstał i stanął przed chłopakiem po prostu się w niego wpatrując i zastanawiając się nad czymś.

Przyglądając mu się z rozbawieniem, dostrzegł jego zawstydzenie i tą naburmuszoną minę. Uśmiechnął się trochę szerzej i uniósł brwi do góry.
- Gdyby nie było ważne to byś o tym nie mówił. - stwierdził i obserwował go gdy wstał i przed nim się zatrzymał.
- Nad czym myślisz?

Przyglądał mu się zastanawiając się nad tym jak zareagowałby gdyby to zrobił. Nie, nie rób tego, naprawdę Ci odradzam Jego wewnętrzny głos jak zawsze musiał go ostrzec. Przez chwilę przybliżył się powoli do niego cały czas na niego patrząc. Jednak w porę się zorientował i odsunął gwałtownie. Gdy usłyszał jego pytanie na jego policzkach pojawił się rumieniec.
-o niczym.. -odburknął. Spojrzał na kociaka po czym wziął go na ręce głaszcząc po łebku. Kot nie protestował

Dziwnie się czuł, kiedy ten mu się tak przyglądał. Zwykle ludzie omijali go wzrokiem, a Yasuo się zaczął wpatrywać. Inną sprawą było to, że zdziwił się lekko kiedy chłopak się do niego przybliżył. Miał coś na twarzy? Nie miał pojęcia o co mu chodzi, a może nawet lepiej gdyby nie wiedział?
- No mów, bo inaczej sam to z Ciebie wyciągnę. - burknął, widząc jego rumieńce i założył ramiona na torsie.

Drapał kociaka za uszkiem zastanawiając się nad obecną sytuacją. Westchnął cicho. Jednak jego wewnętrzny głos po raz pierwszy doradził mu rozsądnie. Być może, to że nie przyjmował tabletek od kilku dni wpłynęło na niego w pozytywny sposób. Potrafił przynajmniej w końcu racjonalnie myśleć i nie czuł się przymulony. Chyba odstawi te tabletki. Spojrzał na niego znowu i pokazał mu tylko język.
-No to mnie zmuś w takim razie. -uśmiechnął się prowokująco do chłopaka.

Co prawda był trochę zaskoczony tym całym jego zachowaniem, szczególnie tym wpatrywaniem się. Nawet jego wprawiało to w zakłopotanie, choć starał się to nawet trochę ukryć. Może się udało? W końcu zachowywał się w miarę naturalnie. Sam zmierzył go wzrokiem, a z jego ust wydobyło się krótkie „oh”.
- Za ten język, to Cię załaskoczę. – parsknął cicho śmiechem i podszedł do niego. Nie przejmując się tym, że białowłosy trzyma kota, zaczął go łaskotać rozbawiony.

Kot prawdopodobnie wyczuwając zamiary bruneta zeskoczył na łóżko uciekając w bezpieczną przestrzeń. Chłopak jęknął w duchu starając się uciec chłopakowi ale ten był silniejszy. Z jego gardła wydobył się niekontrolowany chichot. Chłopak zaczął się zwijać ze śmiechu jednocześnie starając się złapać chłopaka za ręce. Ostatecznie jednak jak ostatnia niezdara potknął się. Kurczowo złapał się chłopaka. Upadł na łóżko ciągnąc go za sobą przez co brunet wylądował na nim. Widząc jak niewielka odległość dzieli ich twarze Yasu momentalnie zrobił się czerwony.

Nie sądził, że sprawy przybiorą taki obrót. Raczej liczył na to, że chłopak mu powie o czym tak myślał, bo przecież to było jego drugim zamiarem gdy zaczął go łaskotać. Chichot chłopaka nawet jego przyprawił o dobry nastrój, co mogło być co najmniej dziwne. Czując jak Yasuo się go złapał, wiedział co to oznacza, aczkolwiek nie był w stanie tak szybko zareagować. Jedynie oparł się jedną ręką po boku co by go nie przygnieść z szeroko otwartymi oczyma, ukazującymi jedynie zdziwienie. Sam nawet lekko się zaczerwienił i trochę speszył zaistniałą sytuacją.

Czuł się zażenowany. Jak zwykle musiał coś takiego zrobić. Wiadomo, niezdara z niego. Spojrzał na chłopaka, który był niebezpiecznie blisko, aż czuł jego oddech na skórze. Z tego też powodu jego twarz była cała czerwona. Przez chwilę jego spojrzenie przemknęło po oczach chłopaka. Coś kazało mu się zatrzymać. Wpatrywał się w jego oczy z lekkim zaskoczeniem. Były takiego samego koloru jak jego oczy. Czerwone. Z tym tylko szczegółem, iż on swoje permanentnie ukrywał pod złotymi soczewkami. Tak o, bo coś mu się ubzdurało, że z powodu takiego koloru oczu wygląda bardziej psychicznie. A że miał na tym podłożu nie małe problemy to trochę jednak patrzył na to subiektywnie.

Nie bardzo wiedział jak się zachować. Pierwszy raz był w takiej sytuacji i wprawiało go to w zakłopotanie. No bo jak do tego mogło dojść? Co się faktycznie stało? Pytania te i kolejne szybko przemierzały jego myśli. Dopiero gdy kilka razy zamrugał, dostrzegł że nadal jest tak blisko niego przez co po jego głowie przeszła jedna, zadziwiająca myśl. Od razu pokręcił lekko głową i zaraz się podniósł do wyprostu, stając na ziemi.
- Wybacz. - mruknął krótko, mając oznaki zakłopotania na twarzy. Nigdy w taki sposób się nie zbliżał do ludzi, więc z pewnością to było dla niego sporym zaskoczeniem.

Chłopak cały zawstydzony i czerwony na twarzy odsunął się nagle.
-p-przepraszam.. ja i moja niezdarność.. -wymamrotał zawstydzony. Podniósł się do pozycji siedzącej i wyprostował lekko prostując swoje ubrania. Spojrzał na chłopaka zastanawiając się chwilę.
-M-może pójdziemy do kuchni? -spytał. Czuł, że robi się coraz bardziej głodny a brzuch jakby na potwierdzenie zaburczał głośno.

Wpatrywał się w niego zaskoczony. Dlaczego go przepraszał? Przecież nie zrobił nic złego.
- Nie przepraszaj, skoro nie masz za co. W każdym razie, gdybym nie zaczął cię łaskotać to by coś takiego się nie stało. – stwierdził z lekkim uśmiechem. Podszedł do niego i przykucnął przy siedzącym chłopaku, tykając go palcem w policzek.
- No już, rozchmurz się. – odparł, posyłając mu uśmiech, a zaraz skinął lekko głową. Sam zaczynał robić się głodny, więc w sumie chętnie by coś zjadł. Wyprostował się i podszedł do drzwi.
- To jak? Idziemy?

Idąc za tym tropem gdyby mu powiedział to ten by go nie łaskotał. No ale trudno, co się stało to się stało. Gdy chłopak tyknął go w policzek najpierw nadął policzki ale po chwili się uśmiechnął.
-No dobrze, chodźmy. -powiedział wstając i ciągnąc chłopaka za sobą do kuchni.

Nawet nic już nie odpowiedział, a tylko wyszedł za nim z pokoju. Sam jeszcze nie do końca się orientował w akademiku, więc postanowił zdać się na niego.

Wszedł do pokoju. Pierwsze co zrobił to padł na łóżko. Założył słuchawki na uszy i zaczął słuchać muzyki.