Sala numer 6- plastyczna

Nawi weszła do środka. Miała na uszach czarne słuchawki. W pokoju wiało pustką. Przybory wyglądały na mało albo wcale nie używane. Usiadła na krześle obok okna. Świetnie było stąd widać boisko do kosza. Kartki szeleściły na półkach, gdy wiatr wdarł się do pokoju. Otworzyła szkicownik i zabrała się za rysowanie postaci widocznych z okna...

Postanowiła dzisiaj pomalować trochę farbami. Długo stała przed białym płótnem bez natchnienia, aż z zadumy wybił ją melodyczny dźwięk uderzanej o tartan piłki. Wreszcie wpadła na pomysł. Zrobiła parę szybkich pociągnięć pędzlem, by ustalić jak będą się rozkładać plamy koloru, włączyła muzykę i zaczęła malować

Weszła po cichu do sali, zauważyła tam kogoś, a dokładnie Nawię. - Cześć - powiedziała z uśmiechem Cornellia i podeszła do sztalugi, wzięła cieniutki pędzelek i paletę z farbami. Zaczęła malować od razu, ponieważ po drodze przyszedł jej do głowy ciekawy pomysł. Odłożyła przybory na chwilę, założyła duże, białe słuchawki na uszy i puściła sobie muzykę. Po chwili znowu zabrała się do malowania.

Skończyła malować swój obraz, spojrzała na niego, wyszedł jej nieźle, pomimo jej braków w malowaniu. Zostawiła obraz i wyszła z sali żegnając się z Nawi.

Nawi nawet nie zauważyła, że ktoś wszedł do sali. Całkowicie pochłonęło ją malowanie. Kiedy wreszcie skończyła, farby na palecie zdążyły wyschnąć, a na dworze się ściemniło. Posprzątała po sobie, zostawiła obraz na sztaludze do wyschnięcia (miała nadzieje, że nikt go nie zobaczy...) i poszła do kuchni.

Jest! Jednak udało jej się tu trafić! A już myślała, że zupełnie się w tym wszystkim pogubiła. Wkroczyła do sali i od razu rozejrzała się po niej. Niewielka, lecz dostatecznie duża, by zmieściły się tu stalugi, półki z książkami, zawierającymi historię sztuki, palety do farb i nieużyte płótna, których było tu od groma. Saya podeszła do okna, wyglądając na zewnątrz. Jak ona kochała obraz zimy... Kochała je malować, jak i tez kochała ją oglądać. Lubiła romantyczne filmy i powieści, dlatego zawsze ta pora roku kojarzyła jej się z zakochanymi, którzy grzeją się przy kominku, skradając sobie czasem słodkie całusy...
Ach, dobra, Saya, za dużo wyobraźni. Zapomniałaś? Musisz przypomnieć sobie, jakie PSO u Ciebie obowiązuje. Zasiadła przy biurku i zerknęła do swojego zeszyciku, który tutaj przyniosła. Cóż tam takiego było? Głównie zapiski, kiedy chodzi do lekarza, kiedy co jej się przytrafiło, oraz najciekawsze pomysły na nowe obrazy, które mogłaby namalować. To akurat umieszczała na końcu, w notatkach. Czasami zdarzyło jej się rysować tam, więc można się tam doszukać rzeczy typu szkic oka, butelki, długopisu itp.

Lekko zmęczona spogląda za okno, wzdychając co chwila. Tu jest zbyt pięknie, by mogła myśleć o czymkolwiek, związanym z pracą... Tak się nie da. Tu farby, tu okno, a za oknem? Zima! Zima i śnieg, który prószy i prószy, dając przy tym przepiękny widok na świat. Westchnęła kolejny raz, wstając z miejsca. Zabrała swój zeszycik i wyszła, próbując znaleźć coś takiego, jak pokój nauczycielski.

z.t

Czekała, aż kroki ucichną w głębi korytarza. Weszła po cichutku do sali, otworzyła nowy szkicownik i zabrała się za projektowanie postaci do swojego opowiadania...

Weszła do sali i zasiadła za biurkiem, czekając na uczniów. Uch, nawet nie zdążyła wydrukować PSO... I zapomniała zeszytu... No cóż, będzie musiała z pamięci wszystko mówić.

Weszła spokojnym krokiem do sali, ukłoniła się na powitanie nauczycielce i usiadła w ławce pod ścianą.

Wszedł do sali i usiadł w ostatniej ławce pod oknem.

* Wszedł do sali, nadal w stroju Dartha Vadera. Usiadł obok Corncchi. *

Wszedł do klasy zawieszając słuchawki na szyi. Był usprawiedliwiony, więc się nie martwił.
-Yo~- machnął ręką i zasiadł w środkowej ławce, bębniąc palcami o blat ławki.

- W coś Ty się ubrał? - zaśmiała się, patrząc na Kise.

*Wchodzi do klasy.*
- Dzień dobry.
*Siada gdziekolwiek.*

* Ściągnął maskę i odruchowo poprawił swoje włosy. *
-Skąd pani wiedziała, że to ja?!

-Dzień dobry, dzień dobry - odpowiedziała uczniowi.
-Wiesz, nie trudno jest się domyślić - zaśmiała się z blondyna.

- No właśnie, w końcu obok mnie usiadłeś - poczochrała mu włosy śmiejąc się cicho, szybko pocałowała go w policzek.

-Wszyscy, czy czekamy jeszcze na kogoś? - (Na Naomi ani Shizu nie wejdę ;c nowy komp, nie wyrabiam ;/ )

- Wooh, jestem rozpoznawalny.
* Zachichotał, po czym spojrzał na Corncchi. *
- No tak, to ma sens.
* Ogarnął wzrokiem sale. *
- Na poprzedniej lekcji było ich więcej. Spierdolili pewnie.

Gdy był jeszcze przed salą szybko założył hełm Vader'a i puścił ten sam soundtrack co wcześniej, wszedł do sali i usiadł w pierwszej ławce przed nauczycielką.

-Słuchajcie, nie mam dla was karteczek z PSO, ale zasady powinny być dla wszystkich jasne i zrozumiałe - powiedziała.
1. Jesteście oceniani za pracę, które wam zadaje do domu i pracę na lekcji. Nie wiem, czy kiedyś będę was uczyć historii sztuki - pewnie tak.
2. W sumie nie wiem po co wam nieprzygotowania, ale jest ich dwa na semestr.
3. Jeśli nie było was przez długi czas, wasze prace możecie oddać w przeciągu 2 tygodni.

-Ta lekcja jest po większości dla zabawy i kreowania waszych umiejętności, ale też proszę, żebyście za bardzo nie rozrabiali - uśmiechnęła się do uczniów.
-Panie Naoki... - spojrzała na niego rozbawiona z politowaniem.

Wykonał gest ręką jakby ją dusił [nauczycielkę].
-I'm your father! -zacytował znany już wszystkim tekst Vadera głośno dysząc.

Westchnęła.
-Dobrze się czujesz? - spytała ucznia, unosząc jedną brew ku górze. Właśnie tego się bała podczas jej lekcji.