Kuchnia

Uniósł brwi do góry. Wreckless jest znacznie ciekawszą osobą, niż zdawało mu się na samym początku ich znajomości. Już otworzył usta, by zadać kolejne pytanie, jednak... Jednak po chwili je zamknął. Nie chciał być nietaktowny, nie powinien od razu wypytywać o wszystko. Dziewczyna i tak powiedziała mu dużo. Kiedyś sama mi to wszystko powie, postanowił w myślach. Tak, było to postanowienie. Chciał, by dziewczyna kiedyś zaufała mu na tyle, by sama, nie wstydząc się i bez żadnych obaw opowiedziała mu wszystko.
Zarumienił się, gdy zdał sobie sprawę z własnych myśli. Odchrząknął, z deka zażenowany. Co by było, gdyby dziewczyna umiała czytać w myślach? Chyba jeszcze nigdy nie cieszył się aż tak z tego, że ludzie nie mają takich supermocy.
Gdy Wreckly podniosła koszulkę, otworzył szerzej oczy. Przełknął ślinę i oblizał wargi. Jego wzrok błąkał się po całym brzuchu dziewczyny. Gdy z powrotem opuściła koszulkę, lekko zmieszany, przeniósł wzrok gdzieś w bok.
Roześmiał się, słysząc pytanie dziewczyny.
- O nie, nie smakuje mi - stwierdził z rozbawieniem - Wiesz, wychodzę z założenia, że jak komuś smakuje wódka to... To jest już źle - powiedział, jednak po chwili chwycił kieliszek i opróżnił go. Jak zwykle, na jego twarzy pojawił się grymas. Sięgnął po tosta. Były już zimne, ale jakoś nie zniechęciło go to. Ugryzł go, stwierdzając w myślach, że nadal są smaczne.

Nie przyglądała się za bardzo reakcji chłopaka na to gdy pokazała mu swój tatuaż. Bardziej zwróciła uwagę na jego zaskoczenie po wypowiedzeniu powodu, dla którego miała taki a nie inny kolor włosów. W sumie to przefarbowałaby na biały, ale róż jej się zdecydowanie bardziej chyba podobał. Nawet jeśli go nienawidziła, to w pewnej mierze już do niego przywykła.
Zabrała nogi z kolan chłopaka, pewnie już i tak miał jej dosyć. Przeciągnęła się leniwie wstając i wypijając wódkę ze swojego kieliszka. Skrzywiona nieco podeszła do szafek i postanowiła sobie zrobić na szybkości budyń czekoladowy. Wsypała proszek do czystego kubka i zagotowaną wcześniej wodę na 90* wlała do naczynia. Wymieszała wszystko w kubeczku i oparła się o krzesło na którym siedział Takao.
-Tooo.. ze mną musi być bardzo źle. Bo mi zawsze smakowała.
Zauważyła śmiejąc się cicho i czochrając włosy chłopaka. Korciło ją by oblać bruneta budyniem, ale oszczędziła mu tego bólu i mycia się. Skinęła głową w stronę kieliszków i powiedziała zachęcająco:
-Polewaj, panie Kazunari.
Wsadziła do buzi łyżeczkę wypełnioną budyniem i przeciągnęła się powoli słysząc po chwili jak strzelają jej kości.

Gdy Wreckly wstała, podążył za nią wzrokiem.
Zachichotał, gdy usłyszał jej słowa.
- No, no, sportowiec i alkoholik... Ciekawe połączenie - zażartował. Kiedy targała jego włosy, przymrużył oczy i uśmiechnął się ciepło. Gdyby był kotem to chyba zacząłby mruczeć.
- Tak jest, psze pani! - odparł, po czym dolał do kieliszków. Chwycił kieliszek i napił się. Znów się skrzywił, tym razem wystawiając język.
- Jak coś takiego może ci smakować? - zapytał, śmiejąc się. Spojrzał na sufit i podrapał się po szyi. Był zdziwiony tym, że chociaż już trochę wypili, w całkiem szybkim tempie, nie odczuwał jakichś strasznych skutków ubocznych. Zerknął na dziewczynę i kubek, który trzymała.
- Co dobrego jesz? - zapytał, po czym otworzył usta, wydając z siebie ciche "aaa"; cokolwiek by to nie było - liczył, że dostanie łyżeczkę.

Podniosła ramię napinając biceps i zaśmiała się wpakowując się brunetowi na kolana. Mieszała tą łyżeczką w kubku jakby chciała ugnieść jakieś ciasto w nim. Spojrzała na kieliszki pełne wódeczki i uśmiechnęła się pod nosem. Trochę się kręci w głowie, ciepła twarz, no, no... Wreckless... uważaj, zaśmiała się w duchu i oczami powędrowała na uśmiechniętą twarz Takao.
Na jego pytanie wzruszyła ramionami. Jakoś bardziej po prostu chyba przepadała za takim alkoholem niż za piwem. Może to oznaka, że dziewczyna ma więcej hormonów męskich, niż żeńskich? Pamiętała jak coś o tym czytała, ale to nie pora na takie przemyślenia.
Szczerząc się szeroko wzięła łyżeczkę z budyniem i wsadziła chłopakowi do buzi chichocząc.
-Budyń czekoladowy.
Powiedziała i sięgnęła po kieliszek wódki, który po chwili opróżniła krzywiąc się.

Otworzył szeroko oczy, gdy dziewczyna wpakowała mu się na kolana. Z jednej strony, jakaś część jego umysłu jeszcze trzeźwo podpowiadała mu, że być może nie jest to najlepszy pomysł, ale z drugiej... Miałby zgonić taką śliczną dziewczynę?
Uśmiechnął się wesoło, gdy łyżka trafiła do jego ust.
- Yumm - oblizał usta. Widząc, że dziewczyna wypiła, znowu nalał do kieliszków. W jego umyśle znów zapaliła się czerwona lampka, ale... Przecież póki co, czuł się bardzo dobrze. A Wreckly jak nie będzie chciała to przecież nikt jej nie zmusza do picia. Chwycił kieliszek i go opróżnił. Sięgnął po kolejnego tosta.
- Wygodnie ci? - zapytał dziewczyny z rozbawieniem, gryząc kanapkę.

Machając nogami jak dziecko wsadziła łyżeczkę do budyniu i po chwili zjadła kolejną jego porcję. Doskonale wiedziała, ze ten budyń jest pyszny. Był nawet zdecydowanie lepszy od tego co się robi na mleku. Oblizując więc powoli wargi, aby niczego nie przeoczyć postanowiła policzyć kieliszki, które wypiła.
Na początku szło jej dobrze, ale gdy zaczęła kminić ile było po toście - pogubiła się. Lekko skrzywiona spojrzała na bruneta i podniosła się powoli rumieniąc się.
-P-przepraszam... zapędziłam się...
Powiedziała zażenowana i poszła do zlewu kończąc przy tym swoją słodycz. Czerwień na jej policzkach znacznie się powiększyła, a ona powoli czuła jak alkohol zaczął na nią wpływać.
Po opłukaniu kubka oparła się o szafkę wzdychając cicho i klepiąc się po policzkach. Wreckless... co Ty najlepszego robisz? pytała sama siebie w myślach, a raczej wrzeszczała. Odwróciła się w stronę chłopaka zaczesując włosy w tył i związując końce grzywki za sobą, by jej nie wpadała do oczu.

Zachichotał, machając dłonią.
- Jasne, nie ma sprawy - powiedział, po czym chwycił swój kieliszek i go wypił. Po chwili chwycił też kieliszek dziewczyny - no, co miał zrobić? Miałoby się zmarnować?!
Popatrzył na dziewczynę, mrugając przez chwilę.
- Ja to bym skoczył na papieroska - zaproponował. Wstał i... Dopiero wtedy zrozumiał, jak bardzo źle oszacował swoje możliwości. Przez chwilę chwiał się, próbując utrzymać równowagę. Przytrzymał się stołu i wyprostował się. Wziął głęboki oddech i uśmiechnął się do dziewczyny. Miał nadzieję, że nie wyglądało to zbyt pokracznie.

Czerwona na policzkach patrzyła co robi chłopak. Było widać na jej twarzy zdziwienie gdy wypił dwa kieliszki, prawie na raz. No nieźle, miała nadzieję tylko, że nie będzie musiała po nim sprzątać.
Słysząc, że chłopak zapaliłby sama pokiwała głową i gdy tylko wstał pisnęła przerażona, bo nie wiedziała co się dzieje. Podeszła do niego tak szybko, na ile mogła, sama przecież była pod wpływem alkoholu, ale była w stanie jakość iść. Położyła dłoń na barkach chłopaka oceniając sytuację wzrokiem.
-T-takao, wszystko okey...? Na pewno chcesz iść zapalić?
Spytała z troską w głosie głaszcząc bruneta delikatnie po policzku. Rumieniec wciąż widniał na jej twarzy, co sprawiało, że było jej jeszcze cieplej. Odetchnęła cicho starając się uspokoić, nie panikować i spojrzała uważnie na Takao.

Spojrzał na dziewczynę zdziwiony. Przecież nie było z nim aż tak źle. Chyba. Po prostu... Trochę kręciło mu się w głowie.
- Jasne, czemu nie? - odpowiedział pytaniem na pytanie. Zaczął przeszukiwać swoje kieszenie. W pewnym momencie z jednej z nich wyjął paczkę papierosów. Pokazał je dziewczynie.
- Widzisz? Możemy iść - powiedział. Otworzył pudełeczko i wyciągnął z niego fajkę. Włożył ją sobie do ust, zdecydowany, by zapalić. Nie chciał jednak robić tego w pomieszczeniu, toteż spojrzał na Wreckly, tym razem niemal błagalnie.

Zaśmiała się cicho drapiąc się po policzku. No tak, każdy facet jest uparty jak osioł na swój sposób. Pokręciła rozbawiona głową i powiedziała:
-Dooobra. Chodźmy. Ale ja tym razem nie palę.
Powiedziała z lekkim uśmiechem na ustach powoli odsuwając się od Takao. Odetchnęła cicho i podeszła do drzwi patrząc wyczekująco na chłopaka. Ostatnio i tak za dużo paliła, chciała trochę zmniejszyć "częstotliwość". Mlasnęła ustami patrząc z uśmiechem na bruneta i popędziła go trochę klaszcząc dłońmi.

Wyszczerzył się, o mało co nie upuszczając papierosa. Kiedy usłyszał jak dziewczyna go popędza zachichotał, chociaż do śmiechu mu być nie powinno - odrobinę przerażała go wizja puszczenia stołu. Odetchnął głęboko i w końcu zrobił to; przez chwilę stał nie ruszając się, chcąc się upewnić, że się nie wywali po kilku następnych krokach. Nieśmiało ruszył przed siebie. Cóż, kręciło mu się w głowie, przez co nie czuł się zbyt komfortowo, ale nie wywalił się, co w jego mniemaniu, było sukcesem. Uśmiechnął się do dziewczyny tak, jakby chciał powiedzieć - o, popatrz, jaki jestem super i co to nie ja! Po chwili wyszedł z pomieszczenia, kierując się na dach.

Martwiła się, że chłopak skończy po drodze na schodach nie mogąc wstać. Kiedy tylko ruszył w stronę wyjścia wzięła szalik i owinęła nim sobie szyję, po czym wyszła za brunetem.

No pięknie, znowu zamulił. Rozejrzał się z nieogarem po kuchni i dostrzegł, że parka sobie poszła. Nie ma to jak przegapić okazję do rozmowy. Westchnął i po prostu wstał, by zrobić sobie kolejną kawę. Po kilku minutach zasiadł ptzy stole z pełnym kubkiem.

Wszedł do kuchni, ciągnąc za sobą Wreckly. Spojrzał na chłopaka, który wcześniej chyba trochę przysypiał. Skinął mu głową.
- Cześć, Daiki - powiedział, posyłając mu uśmiech. Rozejrzał się za psem, którego tu zostawił. Okazało się, że grzecznie spał w kącie. Takao od razu do niego podszedł i wziął go na ręce. Spojrzał na dziewczynę, którą tu ze sobą przyprowadził.
- Czy potrzebujemy czegoś do konsumpcji? - zapytał. Nie wiedział, czy będą oglądać film, czy też nie. Zastanawiał się, czy Wreckless w ogóle ma ochotę na coś do jedzenia. Ale jeśli tak, to tym razem przynajmniej wiedział, gdzie szukać popcornu.

Wciągnięta do kuchni stanęła przy wejściu chwiejąc się lekko. Oparła się o ścianę z czerwonymi policzkami idealnie widocznymi w pomieszczeniu przy tym oświetleniu. Przełknęła cicho ślinę i spojrzała na Daikiego machając w jego stronę ręką. Gdy otrzymała pytanie spojrzała przeszklonymi oczami na bruneta zamyślając się.
-Eeemmm... Nie, nie trzeba.
Odpowiedziała w miarę spokojnie chłopakowi by jej się język nie poplątał i z szerokim uśmiechem na twarzy odsunęła się od ściany kładąc dumnie dłonie na talii.

Pokiwał głową i podszedł do dziewczyny.
- Więc chyba niczego więcej nie mamy tutaj do roboty - stwierdził niepewnie; spojrzał na Wreckly, szukając na jej twarzy poparcia dla jego słów. Pogłaskał psa, przy okazji budząc go. Rufus, zobaczywszy, że jest na rękach swojego pana, wesoło zamerdał ogonem i polizał go po twarzy. Takao zachichotał, po czym znów zerknął na dziewczynę.

Mrugała szybko oczami by się jakoś dobudzić i poklepała się po czerwonych jak pomidory policzkach. Zaśmiała się widząc pieska jak się obudził i pokiwała głową na słowa bruneta. Pociągnęła go za rękę lekko i kiedy stanęła przy drzwiach obróciła się by powiedzieć coś do Takao, ale zetknęła się z jego ramieniem. Mruknęła coś pod nosem i zaczęła masować obolałą część lekko skrzywiona.
-Ooooć... salun czeka...
Ziewnęła cicho zasłaniając usta dłonią i zaczesała włosy w tył z uśmiechem.

Przekrzywił głowę delikatnie w bok, gdy dziewczyna się odwróciła. Chciał zapytać o co chodzi, ale usłyszał wzmiankę o salonie i uśmiechnął się; był zmęczony, a wizja wygodnej kanapy była nadzwyczaj przyjemna. Niespiesznie wyszedł z pomieszczenia, tłumiąc ziewnięcie.

Z uśmiechem na ustach poszła za chłopakiem starając się utrzymać równowagę i uważała by w nic nie wpaść. Kanapa, a raczej jej obraz w głowie sprawiał, że różowo włosa robiła się coraz bardziej senna.

Musiał wyjechać na jakiś czas, praca i te sprawy~ (co z tego, że w ogóle nie wylazł z kuchni, pomińmy :I). Wrócił dopiero teraz i choć jedyne, o czym marzył, to własne łóżko, przylazł do kuchni, bo był piekielnie głodny. W środku chyba nikogo nie było, więc w ciszy przypełznął do lodówki, robiąc sobie kilka kanapek.

Dobra, znowu zasnął w kuchni, zdarza się. Teraz się obudził i niemrawo rozejrzał po pomieszczeniu. Jego wzrok padł na Kise. Stłumił ziewnięcie i przetarł oczy palcami.
- Cześć- rzucił na powitanie, po czym zauważył, że nie wypił kawy. A co tam, zimna też spoko.

- Cześć Aominecchi - uśmiechnął się do niego szeroko i podszedł, żeby dać mu szybkiego buziaka w policzek. Potem zabrał się za zajadanie swoimi kanapkami.
- Jak tam życie? - zagadnął, siadając na blacie.

Uśmiechnął się lekko, w sumie zadowolony z tego całusa, bo w zasadzie się go nie spodziewał.
- W sumie to znowu zasnąłem tutaj i wszystko mnie boli... a wcześniej nic ciekawego też się nie działo. - Podrapał się po głowie. -A u ciebie jak tam? - zapytał po chwili, przyglądając się mu.

- Zrób sobie dzisiaj namiętna noc z własnym łóżkiem i poduszką~ - parsknął śmiechem. Następnie wzruszył dość niedbale ramionami.
- Jestem padnięty, dopiero co wróciłem z sesji... Nie mam na nic siły - westchnął, rozsiadając się na krześle.

- Tylko jeśli dołączysz. - Puścił mu oczko, lekko rozbawiony. - To będzie bardziej namiętnie - dodał, szczerząc zęby. Po chwili pokiwał powoli głową. - No ale chociaż hajsy się zgadzają, więc się opłaciło, co nie?