Stadnina "Cwał"

Po kilku chwilach, gdy wyprowadziła konia z boksu osiodłała go i pogłaskała ponownie po grzywie. Zacmokała do konia prowadząc go do wyjścia, lecz po drodze stanęła obok chłopaka przyglądając mu się.
-Czerń? Pasuje do Ciebie.
Mruknęła do niego przytulając się do szyi konia, którego wybrała. Miała nadzieję na znalezienie konia o maści sabino albo cremello, ale najwidoczniej tutaj takich nie było. No cóż, trudno, prawda? Zachowując spokojny wyraz twarzy zmierzyła chłopaka od stóp do głów.
-To co? Gdzie zmierzamy?

Sam zabrał się za osiodłanie konia i kiedy skończył, spojrzał na dziewczynę, która zatrzymała się obok niego. Westchnął cicho, ale zmusił się na słaby uśmiech, który w żadnym wypadku nie był kpiną.
- Też tak sądzę. - odpowiedział i spojrzał na konia, którego wybrała dziewczyna. Jak dla niego taki kolor nie bardzo mu pasował, ale każdy ma inny gust.
- Może chcesz zdjęcie z koniem na pamiątkę, że tu byłaś? - zapytał, ukrywając w sobie rozbawienie, bo właściwie gdy dziewczyna się tak przytulała do konia, to naprawdę uroczo wyglądała. Potem chwilę się zastanowił.
- Może pojeździmy w lesie? - zaproponował, spoglądając na nią ze spokojem.

Zmierzyła go od stóp do głów za to pierwsze pytanie sycząc cicho przez zaciśnięte zęby. Co on sobie myślał? No dobra, może lubiła konie, uwielbiała dbać o nie, ale zdjęcie? Po co jej? Jeszcze chłopak mema z nią zrobi i co? Po fajnej zabawie. Jednak z drugiej strony, takie wspomnienie, byłoby miłe, a raczej taka forma wspomnienia. Doda wtedy to zdjęcie do swojego albumu, jeśli zdoła je wyrobić. Tak więc po kilku chwilach zastanowienia pokiwała głową i powiedziała:
-Fajnie by było mieć taką pamiątkę... Włożyłabym to zdjęcie do albumu.
Nie było w tym nic chamskiego, nawet nie mówiła tego z przekąsem, była w stu procentach szczera. Na jego drugie pytanie pokiwała głową. Przejażdżka po lesie musiała być naprawdę ciekawa, zwłaszcza, że chłopak nie pierwszy raz ją zaskakuje.

Może i był tym rozbawiony, że dziewczyna mogłaby zrobić sobie zdjęcie, ale z drugiej strony mówił o tym całkiem poważnie. Według niego byłoby to dość urocze, ale do takich myśli w życiu by się nie przyznał. Co by był z niego za sadysta gdyby zrobił się miękki? No właśnie - żaden. Na słowa dziewczyny lekko przytaknął głową. Mógł zrobić jej to zdjęcie, z tym nie będzie problemu. Jeśli chodzi o robienie zdjęć to nie był w tym najgorszy bo trochę się tym interesował. Wyciągnął telefon i włączył aparat. Potem nakierował na nią i dał jej znak by przytuliła się do tego konia. Gdy to zrobiła, on pstryknął jej zdjęcie. Potem podszedł do niej i jej to pokazał.
- Takie może być? - spytał i zastanowił się przez moment. Uznał, że przejażdżka po lesie będzie znacznie ciekawsza, ale żeby tylko nie było jakiegokolwiek wypadku.

Z lekkim uśmiechem na ustach przytuliła się do konia, głaszcząc go po jasnej grzywie. Pozwoliła chłopakowi zrobić im zdjęcie, a gdy je pokazał odgarnęła sobie włosy sprzed oczy i spojrzała prosto na niego. Jej czerwone tęczówki wpatrywały się przez kilka długich chwil w chłopaka, po czym ze spokojem skierowały się na wyciągnięty w jej stronę telefon.
-Czy byłaby możliwość wyrobienia tego zdjecia z Twojej strony? Nie wiem czy mogę Ci zaufać...
Powiedziała spokojnie prostując się i łapiąc za lejce swojego konia. Bała się w duchu, że jeśli mu zaufa to historia się powtórzy. Nie chciała tego. Z cichym westchnieniem weszła na swojego konia izabelskiego i trzymając go krótko za lejce skinęła głową.
-Liczę, że nie będziemy musieli się zatrzymywać, bo "coś się stało".
Mruknęła w stronę chłopaka puszczając mu oczko i obracając powoli konia w stronę wyjścia.

Stał ze spokojem, pokazując jej zdjęcie, które zrobił. Oczywiście wyszło mu dobrze, ale można to trochę przerobić, szczególnie trochę wzmocnić kolory. Według niego wyglądałoby to jeszcze trochę lepiej, ale nie on o tym decyduje. Spoglądał ze spokojem na dziewczynę, a słysząc jej słowa, uniósł lekko brew do góry. On sobie nie ufał, ale raczej nic przykrego nie zrobiłby względem damy. Sadysta sadystą, ale dla płci pięknej jakoś nie bardzo jest okrutny. Był wychowywany tak aby okazywać im szacunek.
- Jeśli chcesz abym trochę je przerobił, to proponuję przyciemnienie kolorów.. więcej nie potrzeba, bo przecież świetnie wyszłaś. - stwierdził jednak bez jakiegokolwiek wyrazu twarzy. Po chwili schował swój telefon do kieszeni i wsiadł na konia, po czym spojrzał na nią.
- Więc postaraj się nie zlecieć. - uśmiechnął się ciut wrednie i również puścił jej oczko, a potem obrócił konia w stronę wyjścia i powoli się tam skierował.

Słysząc jego opinię na temat zdjęcia nie miała żadnych zastrzeżeń. Jeśli wiedział co z nim zrobić to przekazywała mu w tym temacie pałeczkę. Z cichym westchnieniem wpatrywała się jak wchodził na konia i spogląda na nią. Przez głowę przeszły jej wtedy dwa japońskie słowa Anshin...Muzukashi... Znała ich znaczenie, dokładnie odzwierciedlały charakter chłopaka. Z cichym fuknięciem, kiedy puścił do niej oczko, szarpnęła lekko za lejce i uniosła podbródek do góry. Ona? Zlecieć? Chyba śni, nie było takiej możliwości. Poprowadziła swojego rumaka do wyjścia dorównując tempu chłopaka.

z.t.

Trochę znał się na przeróbce zdjęć, więc z tym nie będzie miał problemu. Jeszcze wydrukuje jej to zdjęcie gdy je przerobi i wręczy je Sig. Zerknął na konia i po chwili opuścił stadninę za dziewczyną, trochę się rozglądając.

Wrócił do stadniny w miarę szybko i zatrzymał konia. Zerknął na zegarek i cicho westchnął. Chyba będzie musiał się jeszcze pospieszyć, wziąć coś z pokoju i iść coś załatwić do miasta. Kiedy już zszedł z konia, rozsiodłał go i zamknął w boksie. Odetchnął i stanął gdzieś z boku, czekając na Sig.

Starając się w miarę pospieszyć wjechała do stadniny na koniu. Pociągnęła mocno za lejce, a koń zatrzymał się w środku stadniny, gdzie znajdowały się wszystkie boksy. Po zejściu z konia zdjęła z niego siodło i ciągnąc za lejce poprowadziła go do jego boksu. Odłożyła na miejsce siodło i wróciła do Tarou odgarniając sobie różową grzywkę sprzed czerwonych oczu.
-To idziemy?
Spytała spokojnie wkładając ręce do ciepłej kamizelki puchowej (bezrękawnika) i przestąpiła z nogi na nogę. Coś czuła, że jeśli bardzo się chłopakowi śpieszy to będą musieli biec. Może się okazać, że nie zdąży, więc lepiej by było się pospieszyć.

Nie długo czekał aż dziewczyna rozsiodła konia i była gotowa aby wrócić do akademika. Zerknął jeszcze na telefon i westchnął cicho, wsuwając go z powrotem do kieszeni spodni po czym spojrzał na nią.
- Tak, idziemy. - mruknął spokojnie i wyszedł ze stadniny, kierując się w stronę akademika. Miał nadzieję, że zdąży na czas, nie chciał kolejny raz wplątywać się w bójkę.

Kiwając głową na zgodę ruszyła za chłopakiem starając się dorównać mu kroku. Jako, że była niższa od niego na stówę o 10 centymetrów, miała krótsze nogi i musiała energiczniej nimi "obracać". Nie pytając go już gdzie mu się tak spieszy wyszli ze stadniny. To nie był jej interes, więc wypytywać się o to nie będzie. No i nie miała zamiaru. Skoro jej nie mówi, to znaczy, że nie chce i że nie powinna ingerować w jego sprawy.

z.t.

Nie minęło dużo czasu, jak dotarł do stadniny. Kiedyś był tu częstym bywalcem, więc właściciel tego przybytku już go całkiem dobrze znał. Dlatego wizytę tutaj rozpoczął od rozmowy z gościem, w międzyczasie wybierając swojego ulubionego, dużego, białego konia. Wyprowadził go na zewnątrz, przed stadninę, dopiero tam na niego wsiadając.

Oczywiście on jeszcze w miarę szybko odstawił swojego psa do pokoju, a już kilka minut po blondynie jakimś cudem dotarł do stadniny. Był tu pierwszy raz, ale źle nie było. Uśmiechnął się lekko i wybrał jednego z koni, które były w boksach i wyprowadził go na zewnątrz. Spojrzał jeszcze na Sougo, który chyba wybierał konia.
- Nie dałbyś rady. Pewnie nim byś się zorientował już byś leżał. - stwierdził z rozbawieniem i wsiadł na swojego konia.

Kiedy tylko zobaczył stajnię wypełnioną różnego rodzaju końmi ucieszył się jak dziecko. Oczywiście jego pies pojedzie z nim, bo nie zamierzał go samego zostawiać. Tylko odstawił go na ziemie i spuścił ze smyczy, modląc się, żeby mu nie zwiał. Wybrał sobie jakiegoś kuca, bo na dużym koniu to by się cykał jechać i wyczyszczonego, oraz osiodłanego kucyka wyprowadził ze stajni. Wsiadł na niego i odetchnął. Zero nerwów~
- Pffy, to mnie nie znasz. Prychnął cicho.

- Chcecie jeździć tu po okolicy, czy wolicie się wypuścić gdzieś dalej? - spytał, zerkając na nich nieco z góry. Cóż, nie dziwił się, że jego koń był największy. Kise był wysoki, dlatego niezbyt fajnie jeździłoby mu się na nieco mniejszym zwierzęciu, tak jak Sougo i Kuroko.

Na słowa Sougo, zachichotał cicho. O dziwo nawet humor mu dopisywał, a uśmiech czy nawet śmiech u niego nie był częsty, chyba, że mowa o wygranych meczach.
- Może i nie znam, ale znam dawnego kapitana. - stwierdził ze spokojem, poprawiając się na koniu, który może nie był wcale taki duży, ale mały też nie był, tak więc czuł się na tym dość dobrze.
- Może gdzieś dalej. - odpowiedział po namyśle.

- Jestem tak niebezpieczny jak on. Wyprostował się na swoim kucyku, zerkając przy tym na psa, który niezbyt ogarniał. Oby tylko nie próbował koni gryźć po kopytach.
- Jedźmy gdzieś dalej.

- To chodźcie nad jezioro - zaproponował w końcu. Nakierował konia na odpowiedni kierunek i pojechał jako pierwszy.

- Ciebie jakoś nieszczególnie się boję. - przyznał po namyśle, spoglądając na niego kątem oka. Sougo w porównaniu z Akashim to naprawdę nie jest taki straszny, tak przynajmniej sądził Tetsuya. Zatrzymał swój wzrok na blondynie i słysząc jego propozycję, przytaknął głową. Słysząc słowo jezioro lekko się wzdrygnął, bo przypomniał sobie co wyrabiał tam z Kotarou. Pojechał jednak za Kise.

- Bo nie musisz. Nie miał co się nawet porównywać z Akashim, ale i tak uważał, że jest od niego straszniejszy. Ruszył za nimi żywym stępem, żeby się nie zgubić, a pies pobiegł za nimi.

Jakoś mu się udało zmusić to oporne bydle do powrotu. Zaprowadził zwierzaka do jego boksu i poczekał przed stadniną na resztę ludzi.

Kiedy w końcu dotarli do stadniny, odetchnął, bo będzie mógł zejść z tego konia i niedługo wróci do akademika. Puścił w pewnym momencie jego grzywę aby zejść, a koń z ogromną siłą zrzucił go z siebie. Kiedy jego plecy uderzyły o ziemię, syknął, szerzej otwierając oczy. Podparł się powoli na łokciach aby się podnieść, ale i to było nie lada wyzwaniem. Gdy mu się udało, powoli wstał na nogi i zaprowadził zwierzę do boksu, po czym skierował się do Kise. Jak dotrze do akademika to będzie jakiś cud.

Dotarł na miejsce jako ostatni, zszedł ze swojego wierzchowca i po rozsiodłaniu odstawił go do boksu. W drodze powrotnej do brata dorwał jeszcze swojego psa, którego wziął na ręce. Stanął przy chłopakach, zerkając na niebieskookiego.
- Żyjesz?

Skrzywił się, widząc upadek Kuroko. Niezbyt ciekawie. Zmierzył go uważnym spojrzeniem.
- Wszystko dobrze? - wolał się upewnić, żeby ten przypadkiem im tu nie zemdlał czy coś.