Pokój numer 2; Kise Ryota.

Zignorował kota, bo był zajęty gapieniem się na Kise.
- Wybierzemy się jutro na randkę? - zapytał w końcu.

- N... na randkę? - spytał zaskoczony, przyglądając się mu. Zamrugał oczami.
- Czemu nie - odparł jeszcze i szeroko się uśmiechnął.
- A gdzie?

- Nie wiem jeszcze. Gdzieś na miasto albo poza miasto... wymyślimy coś. - Wzruszył ramionami. - A po randce możemy wbić do kuchni i zobaczyć, czy ktoś tam będzie.

- Okej, to pomyślimy nad tym jutro - zgodził się i w niego wtulił, przymykając oczy. Nie minęła chwila, jak smacznie i do tego twardo spał.

- Też tak myślę - mruknął. Jeszcze chwilę myślał nad różnymi miejscami, w które mogliby pójść, ale w końcu zmorzył go sen.

Obudził się jak zwykle jako pierwszy. Przytulił się do Aomine i zaczął muskać palcami jego klatkę piersiową. Zerknął na jego twarz chcąc sprawdzić, czy na tego typu pieszczoty będzie jakaś reakcja.
- Wstaawaj~ - mruknął mu przeciągle do ucha.

Zamruczał cicho i przytulił go do siebie, nie otwierając oczu.
- Koteeek... Wszyscy umrzemy - wymamrotał sennie. Chyba jeszcze nie do końca się obudził.

Przyłożył dłoń do twarzy, aby stłumić chichot. Szybko się jednak uspokoił, przyglądając mu.
- Dlaczego? - spytał rozbawiony zastanawiając się, co takiego może się śnić Aomine.

- Bo dżdżownice ludojady atakują - mruknął, przytulając się do niego, nadal błądząc gdzieś między jawą a snem. - Uważaj, bo zaraz i ciebie zjedzą! - dodał, a potem... Już się obudził i zerknął na Kise z nieogarem.

Zaczął chichotać jak głupi, słysząc go. Gdy zauważył, że Aomine się już przebudził, wyszczerzył się do niego szeroko.
- Udzielił ci się mój strach przed dżdżownicami? - spytał.

- Coo? Niee. Po prostu przez ciebie mi się siły - mruknął i Ziewnął przeciągle. - Kiseee. Przytul. Mam lenia. Znowu. - I jeszcze mocniej się w niego wtulił.

- Jasne, jasne~ Po prostu boisz się morderczych dżdżownic - odparł z powagą. Oplótł go ramionami i mocno do siebie przytulił. Dłonią zaczął głaskać go po plecach.

- Ja nie jestem taki jak ty. Po prostu zrobiłeś mi pranie mózgu gadaniem o ruchających ludzi dżdżownicach. A teraz mi się śniły ludojady. To twoja wina - zarzucił mu. Odetchnął z zadowoleniem.

- Wcale nie moja wina! Tak po prostu wyszło - prychnął i poczochrał go po łbie. Uśmiechnął się do chłopaka szeroko.
- Ale teraz już nie będziesz mógł spojrzeć normalnie na żadną dżdżownicę - poinformował go jeszcze, oczywiście z uroczym uśmieszkiem na ustach.

- Będę. Specjalnie wykopię jedną z ziemi, żeby została moim zwierzaczkiem. - Uśmiechnął się wrednie. - To co, wybieramy się na tą randkę, czy wolisz kolejny dzień z rzędu poleniuchować?

- Z... Zwariowałeś?! - spojrzał na niego i odruchowo zadrżał.
- Jeśli chociaż dotkniesz kiedykolwiek dżdżownicy, już nigdy w życiu się do ciebie nawet nie przytulę - dodał jeszcze, groźnie mrużąc swoje oczy.
- I tak, chodźmy. Ale gdzie?

- Jasne. I tak się przytulisz. - Rozciągnął mu policzek. Coś nie chciało mu się wierzyć w tą groźbę. - Hmm, możemy iść do jakiegoś klubu albo jechać poza miasto na piknik. - Wyjrzał za okno. - Albo jednak nie. Jest paskudnie.

- Dobry pomysł, klub lub bar~ Albo możemy też dzisiaj pójść do kuchni, może jutro będzie ładniejsza pogoda... - zastanowił się. Nie mógł się zdecydować, która opcja będzie dla nich lepsza.

- No mi to tam obojętnie. Gdzie wolisz pójść? - zapytał, postanawiając zdać się na niego. No cóż, nie chciało mu się wybierać miejsca.

- Aominecchi, to jest najtrudniejszy wybór mojego życia! - jęknął pod nosem, zupełnie nie wiedząc co wybrać. W końcu cicho westchnął.
- Dobra, to chodźmy do tego baru.

- No dobra, to trzeba tylko się podnieść. - Zaśmiał się cicho i puścił go, by unieść się do siadu i potem całkiem wstać. Przeciągnął się i westchnął.

Sam zwlókł się leniwie z łóżka. Następnie się przeciągnął i podszedł do szafy. Wyciągnął stamtąd swoje ubrania, nakładajac je na siebie.

- Dobra, to idziemy? - zapytał, zerkając na niego. - Tylko weź parasolkę, bo pada deszcz - zauważył, patrząc za okno.

- Tak jest! - zasalutował. Gdy się ubrał, oglądnął się w lustrze.
- Ładnie wyglądam? - spytał, odwracając się w jego stronę z szerokim uśmiechem.

- Zawsze ładnie wyglądasz - odparł. Podszedł do niego i cmoknął go w usta. Uśmiechnął się szelmowsko, zadowolony.