Pokój 189; Kou Mukami i Axel Ledger

Spojrzał na niego zaskoczony kiedy wylądował na plecach a Kou nad nim zawisł. Nie miał zamiaru mu pozwolić dominować, z resztą już wiedział, że Kou z natury jest uległy bo to zwyczajnie dostrzegł. Uniósł lekko brwi.
- A dasz radę? - spytał rozbawiony, przyglądając mu się uważnie. Był ciekaw czy Kou byłby w stanie chociaż spróbować go zdominować.

Niby był tym uległym, ale trochę podminować raz na jakiś czas, na pewno nie zaszkodzi. Jego policzki jeszcze były czerwone, a zrzucił winę na wcześniejsze posunięcia blondyna.
- Pytanie brzmi, czy chcesz się przekonać?- Wymruczał mu do ucha, które po chwili lekko przygryzł.

On nie da mu zbyt długo podominować i był tego pewny. Kyo nie nadawał się na uległego i nie miał zamiaru jęczeć pod nim jak jakaś podniecona nastolatka. Na jego pytanie, uniósł brwi.
- Jestem tego niezmiernie ciekaw, więc odpowiedź jest oczywista. - odparł i poruszył biodrami z uśmieszkiem na ustach.

- Sam tego chciałeś.- Rozbawiony puścił do niego oczko i znów przywarł ustami do jego szyi, tym razem lekko zahaczając zębami o grdykę. Jedną z dłoni chwycił brzeg jego bluzki i podciągnął ją co góry, przy okazji przesuwając paznokciami po skórze chłopaka.

Już chciał mu coś powiedzieć, ale poczuł jego usta na szyi więc westchnął sobie cicho z przyjemności.  Po chwili klepnął go w pośladek z uśmieszkiem bo według niego Kou trochę zwlekał. On był ciekawy czy chłopak wytrwa do konkretnego momentu. Zamruczał zadowolony czując jego paznokcie na swojej skórze.

Sunąc dłońmi po ciele chłopaka, schodził co raz niżej, jednak kiedy już sięgał do jego paska, poczuł klepnięcie. Pisnął cicho z zaskoczenia i naburmuszony zerknął na niego, po czym przygryzł skórę na jego obojczyku. Nie za mocno, ale też nie za delikatnie. Po takim odwecie musnął ustami jego klatkę piersiową, a dłonią zjechał na jego krocze, które zaczął lekko uciskać przez materiał spodni. Tym razem na złość chłopakowi, wszystko przedłużał.

Czując ugryzienie w obojczyk, zamruczał przeciągle. Jak dla niego to było przyjemne uczucie i Kou nie musiał tego przerywać ale gdyby mu to powiedział to blondyn na pewno by to przerwał. Swoją dłoń powoli wsunął w jego spodnie i ścisnął lekko jego pośladek. Potem z jego ust wydobył się zduszony jęk jak Kou ucisnął jego krocze.

Westchnął głośno, kiedy dłoń zacisnęła się na jego pośladku. Aż zapiekły go mocniej policzki. Ustami zjechał na podbrzusze chłopaka i niepewnie rozpiął jego pasem, a zaraz po tym rozporek i dość nieporadnie zsunął jego spodnie do kolan. Co prawda już dawno stracił swoją początkową pewność, ale nie chciał tak łatwo dać za wygraną. Czerwieniąc się do granic swoich możliwości, zacisnął mocno powieki i musnął ustami członka blondyna, przez materiał bokserek.

Doskonale wiedział, że Kou już stracił tą pewność siebie i zastanawiał się co teraz zrobić. Uśmiechnął się pod nosem czując jego usta na swoim członku i sobie westchnął. Potem podniósł się na łokciach, samemu trochę się czerwieniąc ale nie z zawstydzenia.
- Kou... dasz jeszcze radę? - spytał, unosząc brwi z uśmieszkiem. Po chwili opadł plecami na materac, czując jakby choroba go miała dorwać. Miał nadzieję, że dorwie go chociaż po tym wszystkim.

Mocno zawstydzony jedynie spuścił głowę w dół, wciąż nie otwierając oczu. Jeszcze chwila, a pewnie zacząłby mu się unosić dymek znad głowy. Zwyczajnie nie wyrabiał z tych wszystkich emocji. W końcu odrobinę się opanował i uniósł głowę, a by spojrzeć na blondyna.
- K-kyoji?- Spytał trochę zaskoczony, nie wiedząc o co chodzi.

Rozchylił oczy w momencie gdy usłyszał swoje imię. Szczerze sam nie bardzo wiedział co się dzieje, ale miał nadzieję, że nic poważnego. Skierował wzrok na chłopaka.
- Hm? - zamrugał kilkakrotnie. Czyżby Kou coś zauważył? Miał nadzieję, że nie. Przysłonił nos i usta po czym kichnął.

Przyjrzał mu się dokładniej i dopiero teraz uświadomił sobie, że te rumieńce to nie jego sprawka. Trochę go to zasmuciło, ale zaraz pokręcił głową.
- Co się stało, źle się czujesz?- Spytał niepewnie i podniósł się do siadu.

Pstryknął chłopaka w czoło i podniósł się też do siadu. Uśmiechnął się do niego ciepło.
- Nic mi nie jest. Wszystko w porządku. - odparł, wpatrując się w niego. Po chwili objął go i wtulił w siebie.

Przymkną powieki, kiedy pstrykną go w czoło i westchną cicho.
- Skoro tak twierdzisz...- Mruknął cicho niezbyt przekonany i wtulił się w chłopaka.

Ucałował go w czubek głowy.
- Jak już to jestem przeziębiony. - mruknął cicho i lekko się skrzywił. Nachylił się do jego ucha.
- Przepraszam, kochanie. - szepnął mu do ucha smutno i zwiesił wzrok. Sam posmutniał bo chyba zniszczył im zabawę. Nie miał pojęcia czy teraz powinien wyjść czy zostać.

- Mogłeś mi powiedzieć to bym się wstrzymał.- Westchnął cicho i przytulił się do niego mocniej, zarzucając ramiona ja jego szyję, tak aby mieć dostęp do jasnych kosmyków.
- Nie przepraszaj, bo nie masz za co. - Dodał słysząc jego smutny ton i musnął ustami jego policzek, uśmiechając się delikatnie.

Na jego słowa cicho westchnął. Jakoś nie chciał by chłopak przestawał, więc wolał się wstrzymać z mówieniem czegokolwiek.
- Nie chciałem byś się wstrzymał chociaż i tak dalej byś nic nie zrobił. - uśmiechnął się pod nosem do niego. Na kolejne słowa przytaknął głową i położył się na łóżku. Rozebrał się do bokserek i objął go mocno, wtulając w siebie.
- Teraz idziemy spać. - odparł i ucałował go w czoło po czym zamknął oczy. Zmęczony gorączką, która jest objawem choroby, zwyczajnie zasnął niemal od razu.

Chciał coś odpowiedzieć, ale już jedynie westchnął zauważając, że chłopak zasnął. Dobrą chwilę leżał wpatrując się w blondyna, przy tym bawiąc się jego włosami, jednak nie mógł zasnąć. Westchnął cicho, przewracając się ostrożnie na brzuch, tak aby przypadkiem nie obudzić chłopaka. Skoro był chory to powinien się porządnie wyspać. Sięgnął swoją komórkę z nocnej szafki. Tak wyszło, że całą noc przegrał w jedną gierkę, a nad ranem nie był, ani trochę śpiący, więc kontynuował rozgrywkę.

On przespał całą noc i kolejnego dnia prawie do południa. Choroba może i go wykończyła, ale nie miał zamiaru przespać swojego całego życia, więc w końcu zaczął się budzić, a dokładniej wtedy gdy poczuł jak chłopak będący obok się ruszył. Przetarł dłonią oczy i otworzył je. Potem lekko się przeciągnął i wtulił twarz w plecy starszego chłopaka.
- Dzień dobry. - wymamrotał z zaspaniem i ucałował go w kark.

Skupiony na grze zupełnie nie zauważył pobudki chłopaka. Dopiero kiedy usłyszał jego zaspany głos i poczuł pocałunek na karku, zamrugał powiekami zaskoczony. W tym momencie też jego posiać została pokonana. Nie przejął się tym i odłożył komórkę na poduszkę.
- Dobry, jak się czujesz?- Zerknął na chłopaka przez ramię, uśmiechając się lekko.

Na pytanie blondyna, uniósł lekko kąciki ust. Podniósł się do siadu i przeczesał swoje jasne włosy palcami.
- Lepiej niż wczoraj. A co? Martwisz się? - zapytał z uśmieszkiem, który po chwili zszedł z jego ust. Objął go i przytulił się do jego pleców. Chyba tego potrzebował.

- Co to za pytanie? Oczywiście, że się martwię.- Odparł z lekkim naburmuszeniem, ale po chwili uśmiechnął się, czując jak ten się do niego przytula. Rozczulał go w takich momentach i teraz naprawdę mógł się poczuć starszy. Sięgnął ręką do tyłu, aby rozczochrać jego jasne kosmyki.

Na jego odpowiedź, uśmiechnął się. Poczuł się trochę lepiej, ale z drugiej strony nie chciał go martwić.
- To urocze. Dzięki, Kou. - odparł cicho, przytulając się do jego pleców i zamykając oczy. Kiedy jego jasne włosy zostały rozczochrane, jęknął cicho.

Nadął lekko policzki i oparł głowę na poduszce.
- Wcale nie urocze. Nie masz za co dziękować.- Powiedział, zerkając na niego kątem oka.

Zachichotał na widok jego miny i tyknął go w policzek.
- Mam za co. - odparł krótko i oparł się po chwili plecami o ścianę, puszczając go. Zerknął w stronę okna, myśląc czy nie iść na spacer.