Pokój 189; Kou Mukami i Axel Ledger

Westchnął cicho mamrocząc ciche "nie" i kiedy go puścił, sam podniósł się do siadu, po czym lekko przeciągnął. Po chwili przekrzywił głowę na bok wpatrując się w zamyślonego chłopaka.

Po kilku minutach, spojrzał na blondyna i lekko się uśmiechnął.
- Idziemy na spacer? - spytał, sięgając po swoje ubrania i ubierając się. Nie wiedział czy Kou się zgodzi, ale mógł spróbować.

- Możemy iść.- Przytaknął obserwując go przez chwilę, po czym sam sięgnął po swoją bluzę i wciągnął ją na siebie.- Tylko gdzie?- Spytał po chwili naciągając czapkę na swoją złotą czuprynę.

Odetchnął cicho, kiedy Kou się zgodził. Już myślał, że będzie musiał siedzieć w pokoju, bez możliwości wychodzenia na zewnątrz aby się wykurować. Potem zastanowił się nad miejscem gdzie mogliby iść, ale nie miał jakiegoś konkretnego pomysłu na miejsce.
- Nie mam pojęcia.. Park, plac zabaw, może coś innego? - zaproponował i wstał z łóżka.

- W takim razie chodźmy do parku. Tylko ubierz się ciepło.- Powiedział wsuwając trampki na nogi. Dopiero po chwili zorientował się, że mógł zabrzmieć jak nadopiekuńcza matka. Skrzywił się lekko, zawiązując sznurówki. Z tych myśli wyrwał go dzwoniący telefon. Zdziwiony odebrał, a w miarę trwania połączenia jego humor nagle uleciał. Rozłączył się i westchnął cicho.
- Przepraszam nie dam rady...- Wymamrotał sam przygnębiony ową myślą.- W zeszłym tygodniu zgodziłem się na sesję...- Że też musiał o tym zapomnieć. Ale nie mógł nic poradzić. Rodzice już dawno przestali się nim interesować, więc musiał jakoś sam zarobić na czynsz. W innym wypadku jeszcze dziś wyleciałby z akademika. Ściągnął czapkę z głowy i podszedł do szafy. Zmienił bluzę na biały, luźny podkoszulek na ramiączka oraz czarny bezrękawnik, do tego dobrał poszarpane rurki. Na koniec podszedł do lustra i zajął się swoimi włosami. Przez ostanie dni jakoś nie interesował się swoim wyglądem, ale teraz musiał doprowadzić się do porządku.

Na jego pierwsze słowa, na usta chłopaka wszedł uśmiech. To dopiero było urocze, ale nic nie mówił, bo blondyn i tak by zaprzeczył. Dlatego tylko ubrał się do końca i wsunął telefon do kieszeni, czekając na chłopaka i opierając się plecami o ścianę. Słysząc dzwoniący telefon spojrzał w stronę okna, nie słuchając nawet rozmowy Kou z drugą osobą. To akurat nie była jego sprawa. Trochę jednak zasmuciły go słowa starszego chłopaka, chociaż tego po sobie nie pokazał. Westchnął tylko.
- Nie szkodzi, pójdziemy innym razem. - odpowiedział mu i uśmiechnął się lekko. Ciekawy był jak jego fotograf zareaguje na te malinki, które Kou ma na szyi. Potem podszedł do niego, ucałował go w policzek i uśmiechnął się trochę szerzej.
- To zobaczymy się kiedy indziej. - powiedział i po chwili wyszedł z jego pokoju.

Kiedy ułożył już grzywkę, tak aby zakrywała jego prawe oko, związał dłuższe kosmyki w małą kitkę. Tyle z nimi kłopotu, że chyba zacznie myśleć nad ścięciem się. Zawiązał jeszcze bandankę na szyi, aby zakryć malinki i zerknął na chłopaka.
- Narazie.- Odpowiedział z lekkim uśmiechem i wsunął komórkę do kieszeni spodni. Rozejrzał się jeszcze czy aby niczego nie zapomniał i wybiegł z pokoju.

Nucąc pod nosem tylko sobie znaną melodię, wszedł do pokoju i odstawił puszki na biurko. Następnie rozebrał się do bokserek i naciągnął na siebie tylko przyduży podkoszulek, po czym rozczochrał jeszcze swoją fryzurę. Od razu lepiej. Upił łyka z puszki, zasiadając na krześle obrotowym i włączył laptopa, odpalając też jakąś grę. Co prawda miał się już położyć, ale jakoś mu się odechciało spać. Najwyżej przegra kolejną noc. Mówi się trudno. Wzruszył ramionami i skupił się na rozgrywce.
Obudził się dopiero wieczorem z głową na klawiaturze. Musiało mu się przysnąć. Przeciągnął się z głośnym ziewnięciem i podszedł do szafy. Naciągnął na siebie przetarte w paru miejscach rurki i zmienił błękitny podkoszulek na szary. Przynajmniej już nie musiał wiązać bandanki na szyi, aby zakryć malinki. Zgarnął jeszcze komórkę z biurka i wyszedł z pokoju, aby pozwiedzać świat.

Znudzony w końcu zawędrował do swojego pokoju. Ziewając pod nosem, rozebrał się do bokserek. Po namyśle naciągnął na siebie bluzę i zgarnął laptopa z biurka. Usiadł z nim na łóżku i włączył jakiś film. Zawsze to jakieś zajęcie. Otworzył paczkę chipsów, którą wcześniej zabrał z kuchni i wlepił wzrok w ekran. Ale nie wytrzymał tak zbyt długo. Nie minęła nawet połowa filmu, a zasnął opierając się ramieniem o ścianę.

Przyszedł pod pokój Kou gdyż chłopak miał klucz do jego pokoju. Za nim przywędrował sporych rozmiarów pies rasy husky. Spojrzał na zwierzaka i powiedział by ten był cicho bo znał Hachi'ego na tyle, że wiedział iż ten się cieszy na widok ludzi a co za tym idzie, szczeka. Złapał za klamkę i otworzył po cichu drzwi. Wszedł do pokoju a Hachi wbiegł za nim i od razu skoczył na łóżko Kou, zaczynając lizać go po twarzy. W miarę szybko jednak odciągnął psa i sam usiadł na łóżku. Ułożył chłopaka na poduszkach i uśmiechnął się, przyglądając mu się. Potem zerknął na Hachi'ego, który położył się na łóżku Kou, wpatrując się w Kyoji'ego. Pogłaskał psiaka rozbawiony.

Kou miał dość lekki sen, więc zaczął się wybudzać już kiedy, usłyszał jak ktoś wchodzi do pokoju. Zaspany wymamrotał coś niezadowolony, czując coś mokrego na swoim policzku. Jak zawsze z rana trudno mu było skojarzyć większość faktów. Dał się położyć i od razu wytarł twarz w poduszkę. Dobre parę minut leżał w bezruchu, po czym niechętnie podniósł się do siadu i rozejrzał się zaspanym wzrokiem. Zatrzymał wzrok na psie i zamrugał zaskoczony. Dopiero po chwili przypomniał sobie słowa Kyoji'ego sprzed dwóch dni. Skierował wzrok na chłopaka i uśmiechnął się szeroko, rzucając mu się na szyję.
- Okaeri.- Wymruczał mu do ucha, przytulając się do niego mocno.

Widząc jego zdziwienie zaśmiał się tylko cicho. W końcu wspomniał mu, że przywiezie ze sobą psa i tak było. Uśmiechnął się do blondyna i objął go mocno gdy ten rzucił mu się na szyję. Cholernie za nim tęsknił przez te dwa dni.
- Tęskniłeś? - uśmiechnął się, nie puszczając go nawet na moment. Hachi najwidoczniej trochę zazdrosny zaszczekał i wpakował się Kyojiemu na kolana. Zerknął na psa zaskoczony i zaśmiał się cicho.

- Nawet nie wiesz jak bardzo.- Odpowiedział zadowolony z tego, że chłopak wreszcie jest przy nim. W końcu nie bez powodu, przez te dwa dni cały czas chodził przymulony i nic mu się nie chciało. Zaskoczony podskoczył lekko słysząc szczeknięcie i roześmiał się na tę scenę zazdrości czworonoga.
- Teraz mam konkurencję?- Zachichotał i trochę niepewnie przesunął po łepku psa.

Uśmiechnął się na jego słwa. Też za nim tęsknił i to strasznie. Kiedy Kou podskoczył, zaśmiał się cicho. Sam pogłaskał swojego psiaka po łebku i uśmiechnął się.
- Kocham was obu, więc konkurencji nie masz. - uśmiechnął się i pocałował Kou w usta. Po dłuższej chwili poczuł burczenie w brzuchu. Musiał natychmiast coś zjeść, bo nie jadł już prawie drugi dzień. Skrzywił się lekko.
- Muszę iść coś zjeść, jak będziesz chciał to wpadnij do kuchni. - odparł, cmoknął go w policzek, wstał i wyszedł wraz z psem.

Na słowa blondyna uśmiechnął się szeroko i tylko skinął głową, kiedy ten napomniał o kuchni. Po tym jak blondyn wyszedł, oparł plecami na pościel i przeciągnął się mocno, próbując się do końca rozbudzić. Kątem oka zerknął na laptop, a konkretniej na godzinę wyświetlaną w prawym dolnym rogu. Miał jeszcze niecałe półgodziny. Wstał z łóżka i podszedł do szafy. Wyciągnął ciemne jeansy i wciągnął je na siebie. Spojrzał na swoje odbicie w lustrze i westchnął cicho. Ułożył swoje złote kosmyki i wyszedł.

Ostatecznie nie dotarł dalej niż do swojego pokoju. Mamrocząc coś pod nosem, rzucił się na łóżko w ubraniach i wtulił w poduszki. Ostatnio zupełnie siebie nie rozumiał. Chwilę leżał tak z głową wciśniętą w poduszę, po czym podniósł się. Wziął poduszkę, położył na obrotowym krześle i dopiero na nim usiadł. Włączył laptopa i wybrał jakąś losową gierkę. Zwyczajnie musiał się na czymś wyżyć, a w obecnym stanie koszykówka zupełnie odpadała. Po paru godzinach zasnął i obudził się dopiero rano. Chwycił za butelkę stojącą na biurku i na raz wypił połowę jej zawartości. Cóż przynajmniej nie był już tak obolały jak wczoraj. Westchnął cicho i podszedł do szafy, aby zmienić podkoszulek na świeży, po czym wyszedł z pokoju.
____________
Zmęczony i pijany, po wielu próbach jakoś wrócił do pokoju. Rzucił deskorolkę na podłogę i ruszył w stronę łóżka, ale jak na złość przewrócił się właśnie deskę. Złośliwość rzeczy martwych nie zna granic. Dość mocno przywalił w podłogę. Oj będzie po tym ślad. Przeklął głośno, po czym jęcząc z bólu wdrapał się na materac, od razu wcisnął twarz w poduszkę, przytulając się do niej. Miał dość zabawy jak na jeden dzień. Po chwili przewrócił się na bok i zaśmiał gorzko. Jak zawsze wszystko psuł. Nic nowego. Wyciągnął telefon z kieszeni i włożył do niego wcześniej zakupioną kartę. Jakimś cudem poprawnie wpisał numer Kyoji'ego i napisał krótkie- "Sorry za wszystko". Ledwo trafiał w odpowiednie klawisze, ale jakoś dał radę. Wysłał, po czym wybrał numer ojca, który odebrał niemalże po sekundzie. Jednak nie miał odwagi się odezwać. Rozłączył się i rzucił telefon za siebie, znów opadając na poduszki. Zacisnął mocno powieki, aby nie pozwolić wypłynąć łzom. Po paru chwilach przysnęło mu się.

Nie minęło nawet pół minuty a stał pod drzwiami do jego pokoju. Zapukał cicho dwa razy i uchylił drzwi. Widząc go śpiącego, cicho westchnął i wszedł do pomieszczenia, zamykając za sobą po cichu drzwi. Zaciągnął się raz jeszcze i wypuścił dym z ust. Podszedł do niego, kucając przy jego łóżku. Przeczesał palcami jego włosy delikatnie.
- Coś Ty znowu wymyślił. - szepnął lekko słyszalnie, czując od niego alkohol i usiadł na ziemi przy jego łóżku, nie mając zamiaru zasypiać.

Przebudzając się powoli, przewrócił się na drugi bok.
- Śmierdzi...- Wymamrotał cicho krzywiąc się, kiedy dym papierosowy zaczął drażnić jego nozdrza. Po chwili doszło coś o wiele gorszego. Pulsujący ból, który praktycznie rozwalał mu głowę od środka, a miejsce uderzenia nieprzyjemnie mrowiło. Skulił się z jękiem i zmusił do uchylenia powiek. Był zaskoczony kiedy ujrzał znajome brązowe kosmyki włosów obok swojego łóżka. Przełknął z trudem narastającą gulę w gardle, po czym dopiero się odezwał,  a jego głos był dość mocno zachrypnięty.
- Powiedz, że masz ze sobą  coś do picia...- Mruknął pół żartem, pół serio. Z trudem podniósł się do siadu, wciąż jednak przytulając do poduszki. Zmieszany odwrócił wzrok. Było mu wstyd, że młodszy zobaczył go w takim stanie.

Słysząc jego mamrot, jedynie zgasił któregoś z rzędu papierosa i przyjrzał mu się ze spokojem. Nie wierzył, że blondyn mógł doprowadzić się do takiego stanu chociaż nic po sobie nie pokazywał. Wyglądał jakby był wyprany ze wszystkich emocji. Westchnął cicho słysząc jego jęk z bólu. Słysząc jego słowa, sięgnął do tylniej kieszeni spodni po butelkę wody, którą stamtąd wziął i podał mu. Nie skomentował tego, do jakiego stanu blondyn się doprowadził chociaż szczerze go to niepokoiło.
- Co miał oznaczać sms? - spytał bo dla niego w pewnym sensie ta wiadomość oznaczała rozstanie, ale z drugiej nie znał jego myśli więc musiał spytać. Potem tylko z wypranym z emocji wyrazem twarzy wstał z podłogi i zmierzył go wzrokiem.

Chwilę siedział w bezruchu, do czasu, aż chłopak podał mu butelkę. Odkręcił ją i od razu wypił połowę jej zawartości. Nadal trochę go suszyło, ale pytanie szatyna było raczej ważniejsze. Potarł nerwowo dłonią kark i westchnął cicho.
- Że przepraszam... Chciałem wyjechać, ale jak widać stchórzyłem...- Powiedział przymykając powieki. Ale co innego miał zrobić, kiedy widział, że jedynie rani chłopaka? Uśmiechnął się krzywo do własnej głupoty, czego od razu pożałował. Już zapomniał jak bezlitosny potrafi być kac.

Kiedy usłyszał jego słowa, coś go ukuło. Jak chłopak chciał wyjechać i zostawić go tak bez słowa? Nie chciał aby blondyn wyjeżdżał. Poczuł w oczach kilka łez, które od razu zniwelował. Przysiadł na jego łóżku i mocno go objął, wtulając w siebie.
- Wyjechać? Zdurniałeś? Kou... Nie chcę Cię stracić, a Ty chcesz mnie zostawić. Naprawdę już nic nie czujesz do mnie? - spytał go gdyż uważał, że jego wyjazd jest spowodowany tym iż blondyn nie chce go już widzieć na oczy. Te myśli cholernie bolały, ale jeśli miałby rację, to chyba by się załamał.

Zamrugał kilkakrotnie oczami, kiedy chłopak go objął, po czym oparł czoło na jego ramieniu.
- Nigdy nie powiedziałem, że przestałem cię kochać idioto...- Wymamrotał, zaciskając dłoń na jego koszulce.
-Tylko dobija mnie, że jesteś smutny, przez to, że nie potrafię powstrzymać niektórych reakcji.- Dodał po chwili. Nic nie mógł poradzić na to, że najpierw robił, a potem myślał.

Na jego słowa jakoś mu ulżyło. Objął go jeszcze mocniej ramionami. Nie chciał go za nic stracić, ale sam do tego prowadził. Dobrze widział, że ranił blondyna a potem on jego i to kręciło się tak w kółko.
- Może i nie powiedziałeś, ale chęć wyjazdu to pokazuje. - skwitował i przykrył usta dłonią po czym kaszlnął. No tak, kaszel powrócił jak zapalił papierosy. Westchnął cicho i spojrzał na niego. Ucałował go w czubek głowy.
- Kou, to było jedno Twoje zachowanie. Naprawdę wyglądało jakbyś się mnie wstydził... - szepnął jedynie.

Zacisnął mocno powieki, tym samym nie pozwalając wypłynąć łzom. Z chwili na chwilę, coraz bardziej był zdołowany obecną sytuacją. Kiedy chłopak zaczął kaszleć, podniósł głowę i spojrzał na niego z niemym pytaniem w oczach. Na jego kolejne słowa spuścił głowę, aby grzywka zakryła mu cześć twarzy.
- Nie jedno.- Wymamrotał cicho, przygryzając dolną wargę.
- I nie wstydzę się ciebie. Po prostu mnie to krępuje...- Powiedział, po czym wtulił się mocno w młodszego.

Widząc jego pytające spojrzenie, pokręcił lekko głową na znak, że nic się nie stało. Co miał jednak powiedzieć? To, że zaczął znowu palić i przez to ma kaszel? Chyba lepiej aby blondyn o tym nie wiedział. Objął go tylko mocniej i uniósł jego podbródek aby na niego spojrzał. Gdy blondyn to zrobił, pocałował go w usta. Za cholerę nie wiedział co powiedzieć. W sumie chyba powinien go zrozumieć, a przynajmniej spróbować.
- Już w porządku.. I żebyś nie wyjeżdżał bo jak Cię znajdę to zaciągnę do akademika, a wtedy nie tylko kajdanki pójdą w ruch. - zagroził cicho, nie puszczając go.