Duża sala gimnastyczna

- Co takiego? - Zapytał, podchodząc do wielkoluda. W oczach pojawiły się mu gwiazdki. Chyba za bardzo lubił czekoladę. - Dziękuję. - Przyjął prezent i odstawił go koło swojej koszuli, która leżała pod ścianą. Następnie odbiegł na swoją wcześniejszą pozycję.
- Podaj. - Poprosił.

Bez słów rzucił piłkę do chłopaka, sam przyjmując pozycję do odbioru.

Nie kazał długo czekać chłopakowi, ponieważ niemalże natychmiast podał ją ponownie do niego. Z racji tego, iż Yuu był całkiem szybki, wyglądało to bardziej na odbicie piłki.

-Szybko. - Powiedział i odegrał mu piłkę, po uprzednim jej złapaniu.

- Też dajesz radę. - Stwierdził, tym razem zatrzymując przy sobie piłkę.

Uniósł brew i spojrzał na niego.

- No czo? - Zapytał, również patrząc się na chłopaka. On miał to utrudnione, bo musiał unieść głowę do góry.

-Nicz, nicz. - Powiedział i podrapał się po szyi.
-Chciałbyś robić coś poza treningiem, czy raczej nie odpowiada Ci moje towarzystwo?

Zamrugał zaskoczony na słowa chłopaka. Podszedł do niego i przytulił się.
- No co ty opowiadasz? Lubię spędzać z Tobą czas. - Mruknął.

-Oh..To..Miłe..Dzięki. - Powiedział i też go przytulił. Był dla niego jak młodszy braciszek. Mimowolnie z jego oka popłynęła pojedyncza łza.

Spojrzał ponownie na twarz Tahicza. Spochmurniał widząc jego łzę.
- Ej.. Co jest? - Zapytał, wyciągając z kieszeni w spodniach paczkę chusteczek. Czasami się przydawały, więc nosił przy sobie jak tylko mógł. Wyjął jedną z nich i przetarł policzek chłopaka.

-To..Nic takiego. - Powiedział i wysilił się na lekki uśmiech.

- Tahiko.. - Mruknął, wpatrując się cały czas w niego. Nie miał zamiaru mu odpuścić. Już i tak nie udało mu się zabrać tego skręta wcześniej. Tym razem nie chciał nawalić.

-Słucham? - Powiedział, spoglądając mu w oczka.

- Wiesz, że możesz ze mną porozmawiać o wszystkim? - Zapytał, nie spuszczając wzroku. Nawet nie zorientował się, kiedy zaczęli sobie patrzeć w oczy. Yuu zwykle unikał tego, bo wymiękał po chwili, ale jednak tym razem było inaczej.

-Wiem..Po prostu..Brakuje mi Yasuo..Mimo, że bywał dziwny, ale to był w końcu mój młodszy braciszek, no.. - Powiedział i osunął się pod ścianą.

Zamurowało go, słysząc wyznanie chłopaka. No tak.. Kyo wrócił do akademika, więc mogło mu się przypomnieć to wszystko. Westchnął przeciągle i usiadł na wprost wielkoluda. Powędrował dłońmi do jego twarzy i skierował jego wzrok ponownie na siebie.
- Może nie jestem najlepszym pocieszeniem, ale wysłucham Cię i będę przy Tobie w razie potrzeby. - Uśmiechnął się ciepło.

Spojrzał na niego.
-No jak nie najlepszym..? To może być coś jeszcze lepszego niż najlepsze? - Spytał i uśmiechnął się lekko, a następnie przytulił się do niego, chowając swoją twarz w jego szyi.

- Wszystko jest lepsze ode mnie. - Pomyślał, pozwalając chłopakowi się przytulić. Objął go ramionami i tak siedział wraz z nim na podłodze.

-No chyba nie. - Powiedział i podniósł łepek do góry.
-Umm.. Mam pytanie.. Co prawda trochę dziwne, ale mam..

Spojrzał na niego niepewnie, ale ostatecznie skinął głową.
- Jakie pytanie? - Zapytał.

-Będziesz moim braciszkiem..? - Spytał, uciekając gdzieś wzrokiem.

Spojrzał na niego z politowaniem i pogłaskał go po policzku.
- Nie zastąpię Ci go. Wiesz o tym, prawda?

-Mam tą świadomość... - Odparł, słysząc jego odpowiedź. Puścił go i podkulił nogi.

Westchnął, siadając obok chłopaka.
- Nie uciekaj. - Powiedział, łapiąc go delikatnie za głowę i kładąc ją na swoim kolanach. Zaczął przeczesywał spokojnie jego włosy.
- Mogę zostać Twoim braciszkiem jeżeli tego właśnie chcesz. - Powiedział, uśmiechając się.